เมืองมธุรส : แก้วเก้า
#บันทึกการอ่าน #เรื่องราวระหว่างบรรทัดจากหนังสือที่รัก
เมื่อเราจินตนาการเป็นตัวละครในนิยาย ได้พบเจอพระเอกในฝัน แล้วก็หลงรักเขาแบบที่หลงรักชายหนุ่มในโลกจริงๆ
นวนิยายเรื่อง เมืองมธุรส ของ แก้วเก้า เล่าเรื่องราวของหญิงสาวที่รับมรดกตกทอดเป็นบ้านเก่ารุ่นปู่ทวดที่มีเรื่องเล่าเก่าแก่ว่าเสาเอกต้นใหญ่ของบ้านเป็นไม้เก่าที่มียันต์เก่าคร่ำคร่าที่ลงอาคมไว้ อย่าได้เอาออก และใครก็ตามที่เป็นเจ้าของบ้านมีสิทธิ์ขออะไรก็ได้ แล้วปู่ก็ขอให้ครอบครัวลูกหลานอยู่บ้านนี้อยู่สบาย ไม่ร้อนไม่หนาว อย่ามีขโมยขโจรหรือเหตุร้ายใดๆล่วงล้ำเข้ามา
นางเอกของเรื่องคือ ดาดาว อยู่อย่างมีความสุขมาจนถึงปัจจุบัน เธอมีพี่สาวอีกคนก็แต่งงานไปอยู่ต่างประเทศ ทิ้งเธออยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตราบเรียบ ทำงานเป็นบรรณารักษ์ในห้องสมุดมหาวิทยาลัย
ชีวิตราบเรียบเปลี่ยนไปเมื่อพบกับ วุธา เจ้าของ “เมืองมธุรส” วินเทจ วิลเลจ หมู่บ้านย้อนยุคสำหรับนักท่องเที่ยว เขามีโอกาสเห็นบ้านเก่าของดาดาว ก็ติดต่อขอซื้อไปประกอบใหม่ใน “เมืองมธุรส”
วันที่ทำพิธีลงเสาเอก ดาดาวก็อธิษฐานอยากกลับไปอยู่ในอดีต และในที่สุดดาดาวก็ได้กลับไปสู่อดีตจริงๆ แต่เป็นอดีตและเรื่องราวในนวนิยายเล่มโปรดของเธอคือ “ความผิดครั้งแรก” และ “ชัยชนะของหลวงนฤบาล” ที่ประพันธ์โดย “ดอกไม้สด”
เป็นนวนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ ส่วนตัวชอบแนวนิยายของนามปากกา ว.วินิจฉัยกุล มากกว่า เรื่องแนวแฟนตาซี อ่านสนุกเป็นบางเรื่อง
สำหรับเรื่องนี้แปลกใหม่ที่การสร้างตัวละครซ้อนลงไปในนวนิยายที่มีอยู่อีกเรื่อง
ตามรายละเอียดในคำนำที่ให้ไว้ว่า นวนิยายเรื่องนี้มีที่มาจาก 2 แห่ง
แห่งแรกคือนำตัวละครในนวนิยายของ “ดอกไม้สด” จาก “ความผิดครั้งแรก” และ “ชัยชนะของหลวงนฤบาล” มาเป็นตัวละครในนวนิยายเรื่องนี้
แห่งที่สองคือนำบรรยากาศจากภาพถ่ายเก่าๆ ของกรุงเทพฯ ในอดีต เมื่อประมาณหนึ่งร้อยปีก่อน มาเป็นฉากพื้นหลัง
ส่วนชื่อ “เมืองมธุรส” ได้แรงบันดาลใจจากเพลงเก่า “แดนมธุรส” ทำนองและเนื้อร้องของศิลปินอาวุโสผู้ล่วงลับ คุณสมยศ ทัศนพันธ์
หลังจากอ่านไปได้สักพัก แม้ว่าผู้เขียนจะได้ลงเรื่องย่อของนวนิยายทั้งสองเรื่องมาประกอบไว้ในส่วนหน้าก่อนเข้าเนื้อเรื่องแล้วก็ตาม แต่อาจเป็นเพราะฉันไม่เคยได้อ่านและทำให้ไม่มีความรู้สึกร่วมมากเท่าไหร่กับเรื่อง
ส่วนตัวละครเมื่อกลับมาสู่ชีวิตจริงโดยความเห็นส่วนตัวก็คิดว่าความผูกพันหรืออารมณ์ร่วมกับตัวละครไม่ค่อยลึกซึ้งมากมายเท่าเรื่องอื่นๆ อาจเป็นเพราะไปเน้นในฉากย้อนอดีต ที่ไม่ค่อยอิน ทำให้ตัวละครดาดาวกับวุธา มีรายละเอียดความสัมพันธ์น้อยเกินไป อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัว แต่คนอื่นอาจจะชอบก็ได้นะคะ
โปรยปกหลัง
“ลุงขา ลุง” หล่อนร้องเรียกเมื่อกระหืดกระหอบไปถึงตัว
“ขอโทษนะคะ หนูขอถามหน่อยค่ะ บ้านนี้บ้านใครคะ”
ชายผู้นั้นเหลียวมองหล่อน สีหน้าแปลกใจนิดหน่อย ไม่มากนัก
เขายิ้มมองเห็นฟันดำเป็นมัน แต่ก็ดูสะอาดเรียบร้อย
“บ้านของท่านข้าหลวงจังหวัดนครสวรรค์ คุณหลวงนฤบาลบันเทิงขอรับ”
ดาดาวบีบมือตัวเอง เขย่าๆ ไปมาเหมือนเด็กดีอกดีใจ
“โอ๊ย! ใช่ด้วย ใช่จริงๆ นึกแล้วไม่ผิด อยู่ในนิยายของ “ดอกไม้สด” นี่เอง
“ขอประทานโทษ คุณมาจากไหน ถามหาบ้านคุณหลวงนฤบาล มีธุระหรือขอรับ”
“โอ๊ะ!” หญิงสาวนึกได้ก็รีบตอบ
“ไม่มีธุระค่ะลุง หนู…เอ่อ…มาจากบ้านตรงข้ามนี้เองค่ะ
อีกฝ่ายมองตามมือหล่อนชี้ เขาถามด้วยสีหน้าฉงน
“อยู่บ้านตรงข้ามแค่นี้เอง ไม่รู้จักท่านข้าหลวงหรือขอรับ”
•••••••••••••
เมืองมธุรส : แก้วเก้า
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกโดยสำนักพิมพ์อรุณ ในเดือนตุลาคม 2561
ภาพปกประกอบเรื่องเป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่สองในเดือนและปีเดียวกัน
โดยสำนักพิมพ์อรุณเช่นเดิม
ออกแบบปก : ดวงหทัย มิตตอุทิศชัยกุล
ภาพปก : สุรเดช แก้วท่าไม้
ราคาปก 495 บาท
จำนวนหน้า 490 หน้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
