คือการนั่งในศาลาชมพระอาทิตย์ตกภายใต้อุณหภูมิ 13 องศาในฤดูหนาวของเย็นวันหนึ่งบนยอดภูกระดึงหลังจากที่ได้กินข้าวอิ่มแล้วและขี้เสร็จมาใหม่ ๆ อยู่เพียงลำพัง ผมยังจำบรรยากาศและความรู้สึกตอนนั้นได้ไม่เคยลืมเลย ในชีวิตผมมีความสุขมานับไม่ถ้วนแต่ก็ไม่อาจเทียบได้กับครั้งนั้นเลยสักครั้งเดียวครับ