นิวคาสเซิล 2-0 อาร์เซนอล
พรีเมียร์ลีก อังกฤษ
ชื่อตอน : มันจบแล้วครับนาย
สิ้นเสียงนกหวีดยาวที่ เซนท์ เจมส์ พาร์ค นิวคาสเซิล เอาชนะ อาร์เซนอล 2-0 ทุกสิ่งทุกอย่างที่คาดหวังมาทั้งหมดมันพังทลายทันที ซึ่งก่อนหน้านี้ ทุกๆอย่างมันอยู่ในมือของเราทั้งหมด เช่น ก่อนนัดที่ 36 เรามีแต้มเหนือเพื่อนบ้านผู้น่ารำคาญอย่างท็อตแน่มถึง 4แต้ม เรียกว่าทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นได้จากมือเราทั้งสิ้น ซึ่งมันก็เกิดจากมือเราจริงๆ
เริ่มจากการแพ้ท็อตเเน่มแบบขาดยุ่ย 3-0 ต่อด้วยบุกไปพ่าย นิวคาศเซิล 2-0 ทำให้ความได้เปรียบที่เรามีมันมลายหายไปทันที กลายเป็นเราตามหลังสเปอร์ส 2 แต้ม และต้องยืมจมูกทีมอย่าง นอริช ที่เป็นคู่ต่อสู้นัดสุดท้ายของ สเปอร์ส และเราเอง ต้องเอาชนะ เอฟเวอร์ตั้น ที่ยังต้องดิ้นหนีตายอยู่ในขณะนี้ ซึ่งต้องเรียนตามตรงเลยว่า โอกาสที่จะได้ไป UCL ที่เราอยากได้ UCL ที่เราอยากไป โอกาศมันแทบไม่ถึง 1% เลย
ซึ่งถ้าถามว่าในทางทฤษฎี แน่นอน มันยังจะคงเป็นไปได้ แต่ มันต้องลุ้นหลายเวย์หลายทาง + กับฟอร์มการเล่น และ สภาพจิตใจของนักเตะตอนนี้ ซึ่งมันบ่งบอกชัดเจนตั้งแต่ในเกมกับนิวคาสเซิลแล้ว ทุกคนหน้าถอดสีกันหมด รวมไปถึงมิเกล อาร์เตต้าเองด้วย ซึ่งทุกคนรู้ว่า เกมนี้ มันสำคัญมากเหมือนกับเกมนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลถ้วย แต่ผลลัพธ์ มันไม่ใช่แบบที่หวัง มันก็ยิ่งทำให้ผลงานในสนามแย่ลงไปตามสภาพจิตใจ และก็พ่ายแพ้ไปในที่สุด
โอเค ขอวนกลับมาในเกมนี้สักหน่อย(ก็ไม่หน่อยนะ) ขอบอกสั้นๆเลยว่า"สู้ไม่ได้" เกมริมเส้นโดนเจาะแบบขาดยุ่ย แม็กซิแมง อัลมิร่อน ทาร์เก็ต และ เอมิล คราฟต์ ผลัดกันมาโจมตี จนทำให้ต้องสังเวย โทมิยาสุ จากอาการบาดเจ็บ แดนกลาง บรูโน่ กิมาไรส์ เหนือกว่า ชาก้า และบังเอลชัดเจน นี่ก็เป็นอีก 1 ความผิดพลาดของเราที่มีข่าวกับนักเตะคนนี้มานานแต่ไม่ได้จริงจังกับดีลนี้ จนทำให้นิวคาสเซิลคว้าตัวไปและกลับมาลงโทษเราในเกมนี้
แดนหน้า สมิธโรว โดนกลืนหายไปจากเกม จนต้องเปลี่ยน มาร์ติเนลลี่ ลงมา ซึงวูบวาบพอสมควร แต่ขาดความเด็ดขาด ส่วน เอ็นเคเทียร์ เป็นอีกเกมที่เขาแทบไม่มีบทบาทอะไรเลยในสนาม ซึ่งมันก็บ่งบอกแล้วว่าเขายังไม่ใช่คนที่จะฝากผีฝากไข้อะไรได้เช่นเดิม โอเดการ์ด ผมมองว่าเป็นคนที่เล่นได้ดีที่สุดในสนามของอาร์เซนอลในคืนนี้ เขาทำทุกอย่างที่สามารถทำได้ในสนามแต่มันก็ไม่ดีพอเช่นเดียวกับ ซาก้า
สุดท้ายมาที่ อาร์เตต้า เขาแก้หมากของฮาว ไม่ได้เลย เกมริมเส้นถูกเจาะบ่อยมาก และการเปลี่นแท็คติกแบบที่ไม่มีอะไรจะเสียหลังจากโดนนำ อัดตัวรุกลงมาในสนามเยอะๆเข้าไว้ แต่เขาก็ยังสั่งให้นักเตะเล่นแบบเดิม ไม่มีพลิกเเพลงอะไร ยังหลายจังหวะอยู่เหมือนเดิม ถ่ายบอลไปมาและเสียบอลกลางทางบ่อยครั้ง ทำให้โดนเจ้าบ้านโต้กลับแบบที่ตัวผู้เล่นในเกมรับแทบจะไม่เหลือแล้ว พอโดนประตูที่สอง เครื่องก็พัง และทุกอย่างจบไปโดยปริยาย
อย่างที่กล่าวข้างต้นครับ"มันจบแล้วครับนาย"เพราะทุกอย่างที่เคยอยู่ในมือเรา เราทำมันด้วยมือของเราเองทั้งหมดไม่ต้องโทษใครและไม่ต้องพึ่งใคร ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความหวังและก็พังเพราะด้วยความหวัง ส่วนปาฎิหาริย์เล็กๆที่พอจะให้ลุ้น มันก็มีนะครับ แต่เรายังคงไม่พร้อมกับแรงกดดันทีมหาศาลขนาดนี้ กับท็อป 4 นี้ แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็บรรลุเป้าหมายในการกลับไปเล่นในฟุตบอลยุโรปอีกครั้งถึงแม้จะเป็นถ้วยรองก็เถอะ
ขออนุญาตใช้วลีสุดฮิตตลอดกาล "ปีหน้าว่ากันใหญ่"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
