ขอเพียงได้รักเธอ
ตอนที่ 9
ขอให้สหายจงจำและพึ่งสังวรไว้ว่า การกระทำ ของรัฐนี้ต่อพี่น้องสหาย ร่วมรบของพวกเรา เลือดที่หลั่งและชโลมพื้นดิน จะไม่สูญเปล่า ขอให้สหายจงแน่วแน่ต่อการปฏิวัติ กำแพงเหล็กข้างหน้าไม่อาจเหนี่ยวรั้ง ด้วยพลังของมวลชนได้
จัดตั้ง
"สหายเวลา" ทางจัดตั้งของพรรค มีความเคลือบแคลงใจ ในเรื่องความสัมพันธ์ ระหว่างสหายกับเจ้าหน้าที่รัฐในสังคมเก่า และทางพรรคเกรงว่าสหาย จะมีความเอนเอียงและคล้อยตาม จนเป็นบ่อเกิดให้การปฏิวัติล้มเหลว หากสหายยังเป็นผู้เชื่อมั่นในสังคมนิยม ผู้ศรัทธาในการปฏิวัติทางชนชั้น.
ขอให้สหายจงจำและพึ่งสังวรไว้่ว่า การกระทำ ของรัฐนี้ต่อพี่น้องสหาย ร่วมรบของพวกเรา เลือดที่หลั่งและชโลมพื้นดิน จะไม่สูญเปล่า ขอให้สหายจงแน่วแน่ต่อการปฏิวัติ กำแพงเหล็กข้างหน้าไม่อาจเหนี่ยวรั้ง ด้วยพลังของมวลชนได้ ขอให้สหายจงปฏิบัติหน้าที่ ตามที่จัดตั้งได้มอบหมายต่อไป จนถึงคราวที่เราจะประกาศชัยร่วมกัน.
ภาพประกอบเนื้อหา จาก บทความวิชาการ รูสมิแล
ในวันรุ่งขึ้นทางกองทัพปลดแอกของเราจะเข้าโจมตีเส้นทางลำเลียงเสบียงของทาง ตชด. เพื่อตัดช่องทางส่งกำลังบำรุงของฝ่ายทุนนิยมสามานย์
ขอให้สหายออกมาจากพื้นที่ในช่วงเย็นของวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2520 โดยจะมีสหายวิเชียรและสหายดำรงไปรอรับสหาย เพื่อไปปฏิบัติยังเขตจัดตั้งภาคอีสาน”
ข้อความจากจัดตั้งส่งถึง”เวฬิกา”หรือ”สหายเวลา” เพื่อย้ำเตือนการกระทำและหน้าที่เธอ.
ภาพประกอบเนื้อหา จาก บทความวิชาการ รูสมิแล
เช้าวันที่ วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2520 ในวันนั้นเธอได้รับจดหมาย 2 ฉบับ ในเวลาไล่เลี่ยกัน ฉบับแรกจากชายหนุ่ม ตชด.ผู้หลงรักเธอ และ อีกฉบับจากทางจัดตั้งของพรรค เธอเข้าไปปรึกษาเพื่อนร่วมอุดมการณ์ อย่างดุษฎีหรือสหายราตรีผู้ที่คอยให้คำปรึกษาในการโต้ตอบจดหมายรักระหว่างเธอกับอัศนัยตลอดมา.
ภาพประกอบเนื้อหา จาก https://www.istockphoto.com/th
ดุษฎี : “เธอต้องเลือกแล้ว.... เวฬิกา ทางจัดตั้งรู้เรื่องของเธอกับพ่อหนุ่มอัศนัยหมดแล้ว ทางพรรคคงต้องลองใจเธอแน่ ว่าเธอจะอยู่ข้างไหน เรามาพร้อมกัน สองคน แต่มีเธอเพียงคนเดียว ที่พรรคเลือกให้เธอไปปฏิบัติที่จัดตั้ง ภาคอีสาน” ฉันว่าเป็นความจงใจ ของจัดตั้งที่จะส่งเธอออกจากที่นี่ มากกว่า คำพูดจากดุษฎี.
เวฬิกา : ดุษฎี..... ฉันเป็นห่วงเด็กๆที่นี้มาก พวกเขาจะอยู่อย่างไร ถ้าไม่มีฉัน แล้วถ้าฉันไป เธอต้องทำงานหนัก แทนฉันถึงสองเท่า และถ้าหากฉันไม่บอกความจริงให้อัศนัยรู้ เขาต้องตายแน่ๆ.
ดุษฎี : เวฬิกา เธอจงรีบไปบอกความจริงให้เขารู้ และถ้าหากเขารับเธอได้และพร้อมที่จะปกป้องเธอ เธอไม่ต้องกลับมาที่นี้อีก และถ้าหากเขารับเรื่องจริงที่เธอบอกไม่ได้ เธอจงตัดใจจากผู้ชายคนนี้เสีย แล้วจงรีบกับมาก่อนช่วงเย็นที่ สหายวิเชียรกับสหายดำรงจะมาถึง ถ้าพวกเขามาถึงก่อนฉันจะบอกว่าเธอไปทำงานมวลชนที่บ้านเด็กๆ.
เวฬิกา : ขอบคุณมาก.....ดุษฎี เพื่อนรัก ฉันหวังว่าเราคงจะได้พบกันอีกในเร็ววัน.
ดุษฎี : เวฬิกาเธอจงรีบไป.....หากช้าจะไม่ทันการ.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
