ภพคือที่เกิดของจิต
"ภพก็คือความดิ้นรนปรุงแต่งของจิต
พอจิตมันดิ้นรนปรุงแต่ง
จิตก็จะหยิบฉวยตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจขึ้นมา
ก็เกิดชาติ เกิดทุกข์ขึ้นมา
ท่านเริ่มดู สาวไปเรื่อยๆ ทำไมมีทุกข์
มีทุกข์เพราะมันเกิดขึ้นมา
ทำไมมันเกิดขึ้นมา เพราะว่ามันมีภพ
ภพคือที่เกิดของจิต
ก็คือความดิ้นรน ความปรุงแต่งของจิตนั่นล่ะ
ที่จริงภพมี 2 อัน มีอุปัตติภพกับกรรมภพ
อุปัตติภพ ก็คือภพใหญ่ๆ เรียกว่าภพใหญ่
อย่างพวกเรานี้มีอุปัตติภพ ภพโดยการเกิดเป็นมนุษย์
แต่กรรมภพของเราเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
เดี๋ยวใจของเราก็เป็นมนุษย์ มีศีลมีธรรม
เดี๋ยวใจของเราก็เป็นเทวดา มีคุณงามความดี
เดี๋ยวใจเราสงบมากก็เป็นพรหม
เดี๋ยวใจเราก็โลภมาก เราก็เป็นเปรต
เราเวียนว่ายตายเกิดในภพสั้นๆ
โบราณเรียกว่าภพน้อย มีภพน้อยภพใหญ่
ภพใหญ่ก็คือภพที่อาศัยการเกิดจริงๆ อุปัตติภพ
ภพย่อยๆ คือภพน้อย
วันหนึ่งมีตั้งไม่รู้กี่ร้อยกี่พันภพหมุนอยู่ในใจเรา
เดี๋ยวก็สุข เดี๋ยวก็ทุกข์ ตอนที่ทุกข์
จมอยู่ในความทุกข์ เราก็ตกเป็นสัตว์นรกอยู่
บางทีก็เป็นเปรต เป็นอสุรกาย
บางทีก็เผลอๆ เพลินๆ เราก็ไปเป็นเดรัจฉาน
กายเราเป็นมนุษย์แต่ใจเราเป็นเดรัจฉาน
ภพมันมี 2 อัน"
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
15 พฤษภาคม 2565
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
