ในวันที่รู้ว่าตัวเองเป็นหนี้
สวัสดีค่ะเรียกเราว่า รูบี้นะคะ เราเป็นผู้เริ่มเขียนบล็อกคนใหม่ค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวแชร์ประสบการณ์ที่จะเป็นบทเรียนชีวิตให้แก่ตนเองค่ะ เราอายุเข้าปีนี่ปี้ที่ 21 ด้วยวัยที่โตขึ้นและอะไรหลายๆอย่างทำจึงได้มีโอกาสรู้หนี้สินของบ้านมากขึ้นค่ะ ครอบครัวไม่ได้มาบอกเรานะคะว่าตอนนี้ตืดอยู่เท่าไหร่กับใครบ้าง
เรารู้โดยที่มีเจ้าหนี้มาโวยวายที่บ้านค่ะ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นค่อนข้างกลัวและก็ช็อคไหมน้อยที่รู้จำนวนหนี้ ซึ่งเราก็ไม่คิดว่าจำนวนมันจะมากขนาดนี้ เล่นเอาเราทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ บวกกับเหตุการ์ณที่เจ้าหนี้มาโวยวายด้วย อาจจะคิดว่าอ้าวแค่นี้เองเดี๋ยวก็จบ แต่ไม่ใช่ค่ะ จริงๆมีอีกหลายสิบเจ้าเลยและเป็นหนี้รายวันด้วย เรื่องของเรื่องคือช่วงนี้ด้วยสถานการ์ณโควิด 19 บ้านเราที่เป็นร้านขายของชำ
บางครั้งก็ทำให้ขายไม่ได้เลยสักบาทเลยค่ะ หรือถ้ามากสุดก็ประมาณ 300 บาท สวนทางกับค่าใช้จ่ายมากๆ ขอเกริ่นก่อนว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ มีคนแก่สอง พ่อ น้องเล็ก อาเราที่เป็นผู้พิการ(พูดไม่ได้) และเราค่ะ ลำพังตัวเราน่ะไม่เท่าไหร่ค่ะ เพราะเป็นคนประเภทถ้าไม่มีก็ไม่กิน แต่คนแก่สองคนและคนพิการกับเด็กเล็กเขาไม่ใช่ หลักๆเลยคือเรื่องปัญหาสุขภาพค่ะ
รวมถึงตอนนี้คนที่คอยรับหน้าพวกทวงหนี้รายวันคือปู่เราค่ะ(ปู่เรายังแข็งแรงไปไหนมาไหนได้ ขี่รถได้) บางเจ้าก็พูดง่ายนะคะ แต่บางเจ้าก็พูดยาก ตะคอกใส่หน้าปู่เราจนบางครั้งเขาเครียดจนนอนไม่หลับหรือถ้าเขาไม่ไหวก็นะเป็นเราที่ออกมารับหน้าแทน จริงๆเราเข้าใจคนที่มาทวงนะคะ เพราะโดนนายสั่งมาอีกที เขาเลยมากดดันเรา แล้วเราก็ไม่มีให้อีก จะให้ไปบอกนายว่าเจ้าหนี้ไม่มีให้ก็ยังไงอยู่ แต่เราก็ไม่มีจริงๆ หายืมคนนั้นคนนี้
“หาไม่ได้จริงๆก็ไม่เป็นไร แค่เอาโฉนดที่เป็นชื่อผมลงมา จะได้สลักหลังโฉนดขายให้ญาติอีกคน” ทว่าสุดท้ายพี่ชายปู่เราก็เงียบไปค่ะ โทรไม่รับเลย จนต้องติดต่อลูกสาวของพี่ชายปู่ไปเป็นอันได้รู้ว่าเขากำลังหาเงินอยู่ สุดท้ายเราและครอบครัวก็ต้องนั่งรถตู้ไปจังหวัดบ้านเกิดของปู่ค่ะ การนั่งรถตู้กับครอบครัวที่มีคนแก่และคนพิการลำบากมากจริงๆค่ะ ปกติจะเดินทางรถส่วนตัวแต่ปู่เราเอารถไปเข้าหมดแล้ว แม้แต่รถมอเตอร์ไซค์
เมื่อไปถึงจังหวัดนั้นก็เจอเข้ากับญาติที่ปู่จะขายสิทธิ์ที่เป็นชื่อปู่ให้ค่ะ วันนั้นเป็นวันที่ได้รู้อะไรหลายๆอย่างเลยค่ะ หนึ่งคือสิ่งที่ญาติฝั่งพี่ชายปู่พูดใส่ญาติที่จะซื้อที่คนละอย่างกัน ได้รู้ว่า อ๋า ที่เขาไม่ตอบไลน์ปู่เพราะเคืองปู่นี่เอง ตอนนั้นเราถึงได้แบบ อ๋า บ้านแบบละครไทยมันเป็นแบบนี้เองสินะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ เรื่องนี้เป็นแบบมหากาพย์เลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
