เขียนไปก็ไม่มีคนอ่าน...... แต่ก็จะเขียนทุกวัน
เพราะการเขียนทำให้เรากลับมาเดินหน้าได้อีกครั้ง....
ทำไมจึงเขียน เขียนเรื่อยเปื่อย
มีอยู่วันหนึ่ง เรารู้สึกชีวิตสับสนไปหมด
ความเศร้า ความเสียใจ ความหมดอาลัยกับชีวิต
ที่ตื่นเช้ามาแล้วไม่อยากตื่นอีกตลอดไป
เราเลยนั่งจับปากกาแล้วเขียนทุกอย่างที่เรารู้สึกออกมา
เขียนเรื่องที่ตัวเองไม่อยากตื่นอีกแล้ว
เขียนเรื่องความเสียใจในสิ่งที่ได้ทำลงไป
เขียนเรื่องดีใจในชีวิต เขียนเรื่องความสุข.............
ทุกวันมีเพียงงานเขียน ที่จะระบายความรู้สึกออกมาได้โดยที่ไม่ต้องกังวล
งานเขียนสามารถทำให้เรื่องเล็กน้อยที่เราเจอ สามารถเขียนออกมาได้เป็นเรื่องเป็นราว บางเรื่องเจอคนแค่คนเดียว แป๊ปเดียว แต่เรื่องของเค้าทำให้เราได้เขียนเรื่องเค้าเป็นที่ระลึก มันทำให้เราก็จะไม่ลืมเค้าเลย
วันนี้หากไม่มีใครคุยด้วย ไม่มีเพื่อนที่จะระบายเรื่องราวในชีวิตได้
ลองจับปากกามานั่งเขียนดูนะคะ แรงบันดาลใจที่เราไม่คาดคิดจะเกิดขึ้นแน่นอน
ขอให้สนุกและมีความสุขในทุกๆ วันนะคะ
All love
#เขียนเรื่อยเปื่อยถึงเธอ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
