งานเลี้ยงที่ทำให้ราชวงศ์ต้องถึงกาลอวสาน
ตุลาคม ค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) กลางทะเลทรายในประเทศอิหร่าน คือสถานที่ที่จะใช้เป็นที่รวมตัวของเหล่าพระราชวงศ์และประมุขของประเทศต่างๆ และอาจจะเป็นการรวมตัวของบุคคลระดับสูงที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์
งานนี้จัดขึ้นเพื่อฉลองครบรอบ 2,500 ปีของการก่อตั้งจักรวรรดิเปอร์เซีย โดยแม่งานใหญ่ ก็คือ “พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี (Shah Mohammed Reza Pahlavi)” กษัตริย์แห่งอิหร่าน
พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดทรงทุ่มเงินไปนับร้อยล้านดอลลาร์เพื่องานนี้โดยเฉพาะ
พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี (Shah Mohammed Reza Pahlavi)
มีการจัดเต็นท์ขนาดใหญ่ที่ติดเครื่องปรับอากาศ พร้อมด้วยอาหารเลิศรส หรูหรามากมาย โดยจัดขึ้นในโอเอซิสขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นเอง
หากแต่การฉลองเพียงสามวันนี้ไม่ใช่เพียงแค่ใช้งบประมาณมหาศาลเท่านั้น แต่ทำให้พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดต้องสูญเสียตำแหน่งและอำนาจไปด้วย
“พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี (Shah Mohammed Reza Pahlavi)” ทรงปกครองราชวงศ์ที่มีอายุเก่าแก่กว่า 2,500 ปี และเป็นที่เรียกขานในฐานะของ “กษัตริย์แห่งกษัตริย์ (King of Kings)”
ในปีค.ศ.1951 (พ.ศ.2494) ได้มีการโอนย้ายกิจการน้ำมันของประเทศให้มาเป็นของรัฐ และกีดกันไม่ให้สหรัฐอเมริกาและอังกฤษเข้าแสวงผลประโยชน์
แต่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด ก็ได้รับการเสนอเงินจำนวนหนึ่งล้านดอลลาร์ (ประมาณ 34 ล้านบาท) ในการทำรัฐประหาร ล้มล้างรัฐบาล และให้บุคคลที่ได้รับการวางตัวไว้ ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรี
ในปีค.ศ.1963 (พ.ศ.2506) พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดทรงกระทำ “การปฏิวัติสีขาว (White Revolution)” ซึ่งมุ่งเป้าไปที่การพัฒนาประเทศให้ทันสมัย
สตรีได้รับสิทธิต่างๆ มากขึ้น มีการจัดสรรที่ดิน อุตสาหกรรมต่างๆ เริ่มเติบโต
แต่เบื้องหลังวิสัยทัศน์นี้คือความจริงที่โหดร้าย การปฏิรูปนี้เป็นที่ถูกใจของคนกลุ่มเล็กๆ เพียงไม่กี่คน หากแต่ผู้คนส่วนใหญ่กลับไม่ยินดีด้วย
ในเวลานั้น เสรีภาพในด้านการแสดงออก วิพากษ์วิจารณ์ ล้วนแต่ถูกจำกัด และหน่วย “SAVAK” ซึ่งเป็นหน่วยสืบราชการลับของอิหร่าน ก็ทำการจับกุมและทรมานบุคคลที่ต่อต้านรัฐบาล
ภายในปีค.ศ.1951 (พ.ศ.2494) อิหร่านเป็นประเทศที่มีจำนวนนักโทษทางการเมืองสูงที่สุดในโลก และมีการประหารมากที่สุดในโลกอีกด้วย
ประชาชนกว่า 51% ของทั้งประเทศมีความเป็นอยู่ที่ต่ำกว่าระดับปานกลาง โครงสร้างพื้นฐานในเมืองก็มีไม่เพียงพอ ส่วนต่างจังหวัดนั้นก็ขาดแคลนหนัก แม้แต่น้ำดื่ม การศึกษา หรือการรักษาทางการแพทย์ ก็แทบจะไม่มี
หากแต่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดก็ไม่ได้สนพระทัยเรื่องความทุกข์ร้อนของประชาชนมากนัก นี่คือปีค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) ซึ่งเป็นปีที่ครบรอบ 2,500 ปีตั้งแต่ “พระเจ้าไซรัสมหาราช (Cyrus the Great)” ทรงก่อตั้ง “จักรวรรดิอะคีเมนิด (Achaemenid Empire)” ซึ่งเป็นหนึ่งในจักรวรรดิแรกของจักรวรรดิเปอร์เซีย
พระเจ้าไซรัสมหาราช (Cyrus the Great)
พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดทรงเล็งเห็นว่าการจัดงานอย่างยิ่งใหญ่อลังการ จะเป็นการแสดงให้โลกเห็นว่าพระองค์นั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน และยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับพระเจ้าไซรัสมหาราช
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ.1970 (พ.ศ.2513) พระองค์ทรงประกาศว่าจะจัดงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่เป็นเวลาสามวันในบริเวณเมืองเปอร์เซเปอลิส (Persepolis) และเชิญประมุขของชาติต่างๆ จากทุกมุมโลก
และในงานนี้เอง ทุกคนจะได้เห็นประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ของอิหร่าน และยกย่องพระองค์เป็น “กษัตริย์เหนือกษัตริย์ (King of Kings)”
ในเวลานั้น อิหร่านถูกมองว่าเป็นประเทศที่ยังไม่พัฒนามากนัก โครงสร้างพื้นฐานต่างๆ ก็ยังไม่ดี โรงแรมหรือความสะดวกสบายที่จะรองรับประมุขจากประเทศต่างๆ กว่า 60 คนและพระองค์ ก็ยังไม่น่าจะมีเพียงพอ
เมื่อเป็นอย่างนี้ พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดจึงมีรับสั่งให้สร้างเมืองโอเอซิสขึ้นกลางทะเลทราย โดยมีการนำเข้าต้นไม้กว่า 15,000 ต้น และดอกไม้กว่า 15,000 ดอกมาจากยุโรป เพื่อนำมาสร้างโอเอซิส
ในขณะที่ประชาชนชาวอิหร่านกำลังประสบกับภัยแล้ง แต่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดกลับให้ทุ่มน้ำวันละหลายแกลลอนกับโอเอซิสแห่งนี้
และเพื่อป้องกันแขกจากสัตว์มีพิษต่างๆ จึงมีการกำจัดงูและแมงป่องที่อยู่ในรอบๆ บริเวณ 30 กิโลเมตรจากจุดก่อสร้าง
จากนั้น ก็มีการนำเข้านกจากยุโรปกว่า 50,000 ตัว หากแต่นกจำนวนมากก็ตายเนื่องจากอากาศที่ร้อนจัดของทะเลทราย
แต่ถึงจุดประสงค์ของงานนี้ คือเพื่อแสดงถึงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของอิหร่าน แต่ปรากฎว่าคนงานและช่างชาวอิหร่าน กลับแทบไม่มีส่วนในงานนี้เลย
พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดทรงมีรับสั่งให้ใช้ช่างฝีมือระดับโลกจากฝรั่งเศส และการก่อสร้าง ก็ใช้ทีมงานจากปารีส
ดีไซเนอร์และช่างจากฝรั่งเศสนับร้อย ได้ใช้เวลานับปีในการก่อสร้างเมืองในเต็นท์กว่า 50 เต็นท์ โดยแต่ละเต็นท์มีการติดเครื่องปรับอากาศ มีห้องนอนสองห้อง ห้องน้ำสองห้อง ห้องพักผ่อน ห้องครัว และห้องสำหรับสตาฟฟ์
เต็นท์เหล่านี้จะตั้งอยู่บนถนนห้าสาย โดยมีน้ำพุตรงกลางเป็นศูนย์กลาง
เต็นท์เหล่านี้ หนึ่งในนั้นคือเต็นท์ที่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดใช้ในการรับแขกบ้านแขกเมือง เต็นท์ที่ใช้ในการจัดเลี้ยง และสนามกอล์ฟ 18 หลุม
หนึ่งในเต็นท์มีร้านทำผมอยู่ถึง 16 ร้าน ร้านเสริมสวยอีกสี่ร้าน ส่วนอื่นๆ ก็จะมีคลับและบาร์ คาบาเรต์สวีท มีแม้กระทั่งห้องลับที่ใช้เป็นบ่อนการพนัน
ส่วนเรื่องของอาหาร พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดก็ทรงทุ่มไม่อั้น โดยพระองค์ทรงเลือกให้ร้านอาหาร Maxim’s ในปารีส เป็นผู้รับผิดชอบเรื่องอาหารในงาน
ในเวลานั้น ร้านอาหาร Maxim’s ได้รับการกล่าวขวัญว่าเป็นร้านอาหารที่ดีที่สุดในโลก และเพื่องานนี้ ร้านอาหาร Maxim’s ถึงกับปิดร้านเป็นเวลาสองสัปดาห์ เพื่อพาพนักงานทั้งหมดมายังอิหร่าน
และสำหรับการขนย้ายอาหารและเครื่องดื่มทั้งหมดมายังกลางทะเลทรายของอิหร่าน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดก็ทรงมีรับสั่งให้สร้างลานบินในเมืองชิราซ รวมทั้งถนนยาว 100 กิโลเมตรซึ่งเชื่อมตรงสู่เปอร์เซเปอลิส โดยเครื่องบินของกองทัพอากาศหลวงอิหร่านกว่า 100 ลำ ต้องใช้เวลากว่าหกเดือนจึงจะสามารถขนย้ายอาหารและเครื่องดื่มกว่า 18 ตันได้หมด
เสบียงอาหารก็มีอาทิเช่น ไข่จำนวน 380,000 ใบ คาเวียร์ 30 กิโลกรัม เนื้อหมู เนื้อวัว และเนื้อแกะอีก 2,700 กิโลกรัม ไวน์ แชมเปญ และเหล้าอีก 12 ตัน และมีการสร้างก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่เท่าโรงจอดรถเพื่อให้เครื่องดื่มเหล่านี้เย็นตลอดเวลา
ส่วนด้านความปลอดภัยนั้น ก็มีการวางกำลังอย่างดี เนื่องจากนี่คืองานเลี้ยงที่รวมตัวราชวงศ์และประมุขของประเทศต่างๆ จากทุกมุมโลก และในเวลานั้น พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดก็เสียคะแนนนิยมจากประชาชนไปมากอยู่ก่อนแล้ว
มีการประท้วงการจัดงานนี้ตั้งแต่มีการประกาศแรกๆ และ SAVAK ก็เชื่อว่ากลุ่มก่อการร้ายได้ซ่อนตัวอยู่ตามเทือกเขา รอโอกาสโจมตี
ทหารและเจ้าหน้าที่ SAVAK กว่า 65,000 นายได้ทำการอารักขารอบๆ เมืองเต็นท์นี้ ตามถนนที่มุ่งตรงมายังเปอร์เซเปอลิส มีการวางจุดตรวจไว้ทุกๆ ไม่กี่เมตร และเต็นท์ที่ใช้จัดเลี้ยงนั้น ก็อนุญาตให้เฉพาะพนักงานของร้านอาหาร Maxim’s เข้าเท่านั้น เพื่อป้องกันเรื่องความปลอดภัยหากมีการวางยาพิษ
นอกจากนั้น ชายแดนอิหร่านทั้งหมดก็ถูกปิดเพื่องานนี้โดยเฉพาะ มหาวิทยาลัยทั้งหมดก็ปิดการเรียนการสอน และห้ามไม่ให้นักศึกษาจับกลุ่มชุมนุม
นักศึกษาและนักเคลื่อนไหวทางสังคมนับพันถูกจับกุมและควบคุมตัว
ตุลาคม ค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) ภายหลังจากเตรียมงานมานานกว่า 13 เดือน ในที่สุด ทุกอย่างก็พร้อม
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรได้สั่งให้ปลูกต้นสนตลอดถนนจากชิราซถึงเปอร์เซเปอลิส อีกทั้งบริษัทน้ำมันแห่งชาติอิหร่าน ก็ได้ติดตั้งคบเพลิงตลอดเส้นทาง
ดูเหมือนความฝันของพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดจะกลายเป็นจริงแล้ว
งานเฉลิมฉลองเริ่มต้นขึ้นในวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) โดยเป็นการสดุดีพระเจ้าไซรัสมหาราช และในบ่ายวันนั้นและตลอดสองวันต่อมา แขกบ้านแขกเมืองก็ได้เดินทางมาถึง
เหล่าแขกบ้านแขกเมืองนั้น ประกอบไปด้วยประธานาธิบดีจาก 18 ประเทศ กษัตริย์แปดพระองค์ และจักรพรรดิ และยังไม่นับรวมเจ้าชายและผู้แทนพระองค์อีกจำนวนมาก
ค่ำคืนวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด ได้ทรงเลี้ยงรับรองแขกอย่างยิ่งใหญ่อลังการ
โต๊ะอาหารนั้นยาวถึง 70 เมตร ผ้าปูโต๊ะก็ต้องใช้หญิงกว่า 150 คนและเวลาอีกหกเดือนในการเย็บ
ห้องอาหารนั้นก็ตกแต่งอย่างหรูหราราคาแพง อาหารก็ล้วนแต่เป็นอาหารระดับโลก ตามมาด้วยเครื่องดื่มอย่างแชมเปญจำนวน 2,500 ขวด ไวน์ 1,000 ขวด ไวน์เบอร์กันดีอีก 1,000 ขวด
อาหารค่ำมื้อนี้ถูกเลี้ยงรับรองแขกกว่า 600 คน และกินเวลากว่าหกชั่วโมง และได้รับการบันทึกลงกินเนสส์ บุ๊ค (Guinness Book) ว่าเป็นอาหารค่ำที่หรูหราและยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์
ภายหลังจากอาหารค่ำ แขกเหรื่อก็ถูกพาไปยังบริเวณซากเมืองเปอร์เซเปอลิส เพื่อชมการแสดงแสงสีเสียงอย่างอลังการ ตามด้วยดอกไม้ไฟ
เช้าวันต่อมา 15 ตุลาคม ค.ศ.1971 (พ.ศ.2514) ได้มีขบวนพาเหรดซึ่งประกอบด้วยทหาร 1,724 นาย และนักแสดงอีกกว่า 2,500 คน แสดงโชว์ประวัติศาสตร์เปอร์เซียกว่า 2,500 ปี
พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดทรงทุ่มเงินไม่อั้น จัดเต็มเครื่องดนตรี และเสื้อผ้านักแสดง นักประวัติศาสตร์ก็ต้องใช้เวลาหลายเดือนในการศึกษาจึงจัดทำได้
งานเลี้ยงนี้ หากมองในแง่ของชื่อเสียงที่โด่งดังไปทั่วโลก ก็ถือว่าประสบความสำเร็จมาก ความรุ่งเรืองของอิหร่านได้ถูกนำเสนอไปทั่วโลก อีกทั้งยังเป็นการรวมตัวของสมาชิกราชวงศ์และประมุขของประเทศต่างๆ ครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์
หากแต่สำหรับชาวอิหร่าน ล้วนแต่ไม่พอใจกันทั้งนั้น
เริ่มแรก ก็คือเรื่องของความรู้สึก โดยในเวลานั้นชาวอิหร่านกว่า 51% กำลังอดอยาก ประเทศกำลังเผชิญภัยแล้ง แต่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดกลับสร้างโอเอซิส กินอาหารแพงๆ หรูหรา
นอกจากนั้น หน่วยสืบราชการลับของพระองค์ยังสั่งปิดมหาวิทยาลัยและจับกุมผู้ต่อต้านอีกนับพัน
เรื่องต่อมา ก็คือโครงการนี้แทบไม่ใช้คนงานชาวอิหร่านเลย อาหารก็มาจากฝรั่งเศส พ่อครัวก็เป็นพ่อครัวชาวฝรั่งเศส มีเพียงชาวอิหร่านไม่กี่คนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง และหลายคนก็มองว่าจุดประสงค์จริงๆ ไม่ใช่เพื่อแสดงวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์อิหร่าน แต่เป็นการอวดความร่ำรวยและอำนาจของพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด
เรื่องถัดมาก็คือความเหมาะสมทางศาสนา เนื่องจากอิหร่านเป็นประเทศที่ผู้คนจำนวนมากนับถือศาสนาอิสลาม แต่ในงานนี้มีอบายมุขครบ ทั้งเหล้า สตรีก็แต่งกายด้วยชุดราตรี กระโปรงสั้น อีกทั้งยังมีห้องสำหรับเล่นการพนันอีกด้วย
เรื่องสุดท้ายก็คืองบประมาณ โดยงบประมาณสำหรับงานนี้ จากข้อมูลก็แตกต่างกันออกไป โดยนิตยสาร Time ได้คาดคะเนว่างบประมาณในการจัดงานน่าจะอยู่ที่ประมาณ 100 ล้านดอลลาร์ ซึ่งเท่ากับประมาณ 635 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 21,600 ล้านบาท) ในปัจจุบัน ในขณะที่สื่ออิหร่านได้โต้แย้ง โดยกล่าวว่างานนี้ไม่มีทางใช้งบต่ำกว่า 500 ล้านดอลลาร์ ซึ่งเท่ากับประมาณ 3,000 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 102,000 ล้านบาท) ในปัจจุบัน
แต่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดก็ออกมาโต้แย้งว่างบประมาณนั้นใช้ไปเพียง 16.8 ล้านดอลลาร์ หรือประมาณ 112 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 3,800 ล้านบาท) ในปัจจุบัน อีกทั้งเงินบริจาคจากแขกเหรื่อ ก็ยังนำไปสร้างโรงเรียนอีกกว่า 3,200 แห่ง
แต่ไม่ว่างานนี้จะใช้งบประมาณไปเท่าไร แต่สิ่งที่พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัดต้องแลกไปกับงานนี้ ก็คือ “บัลลังก์”
เหตุการณ์นี้ทำให้พรรคการเมืองฝ่ายตรงข้ามโจมตีพระองค์อย่างหนัก ทำให้พระองค์ทรงเสียภาพลักษณ์และความนับถือจากประชาชน ทำให้ในปีค.ศ.1974 (พ.ศ.2517) พระองค์ต้องออกมาตรัสขอโทษ
หากแต่ก็สายไปแล้ว ได้เกิดเหตุการณ์ประท้วงมากมาย และกลายเป็นการปฏิวัติอิหร่าน (Iranian Revolution) ในปลายยุค 70 (พ.ศ.2513-2522) และได้ทำการล้มล้างรัฐบาล และสุดท้าย พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด ก็ต้องลี้ภัยไปอียิปต์ ก่อนที่พระองค์จะสวรรคตในปีค.ศ.1980 (พ.ศ.2523) และทำให้การปกครองอิหร่านซึ่งปกครองด้วยราชวงศ์มายาวนานกว่า 2,500 ปี ต้องถึงจุดจบ
- 37
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
