II. จุดประสงค์หลักของบทบันทึกที่อยู่ในเยเนซิศไม่ใช่การแสดงให้เห็นถึงการตกต่ำ แต่เป็นการแสดงให้เห็นว่าพระคุณของพระเจ้าสามารถทำเพื่อผู้คนที่ตกต่ำได้มากขนาดไหน:
1. พระเจ้าทรงสำแดงให้โนฮาเห็นสถานการณ์ที่แท้จริงในยุคที่เสื่อมเสียซึ่งเราใช้ชีวิตกันอยู่นี้ — ยนซ.6:3, 5, 11, 13; มธ.24:37–39; 2ตธ.3:1–3:
(1) ในที่สุดมนุษย์ก็ตกต่ำไปถึงขั้นที่เขากลายเป็นเนื้อหนังไปทั้งหมด (ยนซ.6:3); ศัตรูที่เข้มแข็งและชั่วร้ายที่สุดของพระเจ้าก็คือเนื้อหนังของเรา; เนื้อหนังเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงเกลียดชังอย่างสิ้นเชิงและเด็ดขาด.
(2) ในพันธสัญญาเดิม อะมาเล็คเป็นแบบเล็งถึงเนื้อหนังซึ่งเป็นการสรุปรวมของคนเก่าที่ตกต่ำ; การสู้รบระหว่างอะมาเล็คและอิสราเอลเป็นภาพบรรยายถึงความขัดแย้งระหว่างเนื้อหนังและพระวิญญาณนั้นที่อยู่ภายในผู้เชื่อทั้งหลาย — อซด.17:8–16; ฆต.5:16–17:
ก. ในเมื่อพระเจ้าทรงทำสงครามกับอะมาเล็คสืบไป ข้อเท็จจริงนี้ย่อมเปิดเผยว่าพระเจ้าทรงเกลียดชังเนื้อหนังและทรงปรารถนาที่จะกำจัดเนื้อหนังให้หมดสิ้นไป — อซด.17:16; ฆต.5:17.
ข. เนื้อหนังย่อมไม่อาจเปลี่ยนแปลงหรือปรับปรุงให้ดีขึ้นได้ ดังนั้นเราจึงต้องตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่ว่าเนื้อหนังย่อมอยู่กับเราเสมอ — รม.13:14; ฆต.5:16.
ค. พระเจ้าทรงเกลียดชังเนื้อหนังเช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงเกลียดชังซาตาน และพระองค์ทรงต้องการที่จะทำลายเนื้อหนังเช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงต้องการที่จะทำลายซาตาน — อซด.17:16; พบญ.25:17–19; 1ซมอ.15:2–3.
ง. เราสู้รบกับอะมาเล็คโดยพระคริสต์ผู้ทูลขอแทนและพระวิญญาณนั้นผู้สู้รบ; โมเซซึ่งชูมือขึ้นบนยอดเขาเป็นแบบเล็งถึงพระคริสต์ผู้เสด็จสู่สวรรค์ที่ทรงทูลขอแทนอยู่ในสวรรค์; ยะโฮซูอะที่สู้รบกับอะมาเล็คเป็นแบบเล็งถึงพระวิญญาณที่อาศัยอยู่ภายในที่ทรงสู้รบกับเนื้อหนัง — อซด.17:9, 11, 13; รม.8:34; ฮร.7:25; ฆต.5:17.
วันอังคาร - การบำรุงเลี้ยงแห่งการฟื้นฟูยามเช้า
ฆะลาเตีย บทที่ 5 ข้อ 16–17 แต่ข้าพเจ้าว่า จงดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณและท่านจะไม่สนองราคะตัณหาของเนื้อหนังอีก. เพราะว่าราคะตัณหาของเนื้อหนังย่อมต่อสู้พระวิญญาณนั้น และพระวิญญาณนั้นก็ต่อสู้เนื้อหนัง ด้วยว่าทั้งสองฝ่ายเป็นปฏิปักษ์ต่อกันและกัน ดังนั้นท่านทั้งหลายจึงไม่อาจกระทำสิ่งซึ่งท่านปรารถนาจะกระทำได้.