21 พ.ค. 2022 เวลา 13:15 • ความคิดเห็น
"คงเหลือแต่เพียงความคิดที่วนเวียน กับเครื่องดื่มเย็นๆ หนึ่งแก้ว"
ในทุกครั้งที่เรากำลังเหม่อมอง ไปเบื้องหน้า หรือกำลังเพ็งมอง ภาพใด ภาพหนึ่ง ที่สายตากำลังจับจ้องมอง สมองอันฟุ้งซ่านก็เริ่มทำงาน
ภาพในความทรงจำ ก็เริ่มฉายเรื่องราวในอดีต ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เสมือนกำลังนั่งดูวิกหนังเรื่องเก่า ที่กำลังฉาย วนไปวนมา ไม่สิ้นสุด ดุจดั่งชีวิตนี้ไม่ยอมรับกับเรื่องราวใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นเลย
แต่.....ทีสุดแล้ว.....ในช่วงเวลาหนึ่ง
การเดินทาง ทำให้พบเรื่องราว และประสบการณ์ใหม่ๆ ที่กำลังเกิดขึ้น ก่อเป็นบทเรียนให้เริ่มศึกษา
ความไม่เข้าจึง ก่อกำเนิด ในท่ามกลางการรับรู้ในสิ่งใหม่ๆ
จนกลับมามองย้อนไป ในเรื่องราวต่างๆที่ ผ่านมา ว่าชีวิตที่กำลังดำเนินอยู่ จะยุติลงในตอนไหน ของชีวิต
เรามีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ที่เรียกว่าความสุขครั้งสุดท้าย ในตอนไหน
หรือนั้นเป็นเพียงแค่ ความเหงา ที่เรากำลังเผชิญ อยู่โดยไม่รู้ตัว
เสมือน.....ในวันที่ฟ้าสดใส
 
แสงของดวงอาทิตย์เริ่มจางหายไป โดยมีเมฆหมอกดำๆ เข้ามาแทนที่
เม็ดฝนเริ่มโปรยปรายประดุจดั่งความโศกเศร้า ของท้องฟ้า
เสียงคำรามกึกก้องราวกับเสียงปืนใหญ่ที่สาดใส่กันในสมรภูมิ
และสุดท้ายก็แปรเปลี่ยนเป็นพายุที่โหมซัดกระหน่ำเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
จนร่างของเขาเปียกปอน ท่ามกลางความเกรี้ยวกราด ในความจริง ที่ต้องเผชิญ
จากนั้น...คงเหลือแต่เพียงความคิดที่วนเวียน กับเครื่องดื่มเย็นๆ หนึ่งแก้ว
แล้วความคิดต่างๆ ก็หยุดลง พร้อมกับแก้วน้ำแก้วนั้น.
อักษรา ไร้เงา
โฆษณา