#MyLiberationNotes #ในวันที่แม่ใจสลาย
#บันทึกความรู้สึกหลังดูซีรีส์ตอนที่สิบสาม
ซีรีส์ My Liberation Notes ตอนที่ 13 เมื่อคืนนี้ ทำให้ฉันในฐานะแม่คนหนึ่ง เมื่อนั่งดูซีรีส์ตอนนี้ แล้วเห็นแม่ของสามพี่น้องจากไปอย่างกระทันหันแล้วรู้สึกสะเทือนใจและเศร้ามากๆ
หลังคุณกูจากไป เรื่องราวก็ถ่ายทอดชีวิตในโลกสีเทาของคุณกูอย่างละเอียดทุกขั้นตอนในการได้มาซึ่งเงินมหาศาลจากธุรกิจในโลกดำมืดยามค่ำคืน อาชีพที่ต้องใช้สัญชาตญาณดิบของมนุษย์ในการใช้ความแข็งกร้าวรุนแรงโหดเหี้ยมเป็นเกราะสร้างความเข้มแข็งเพื่อจะได้อยู่รอด และก้าวขึ้นมาเป็นที่หนึ่ง
ตราบใดที่ยังมีบทบาทและความสำคัญพร้อมทำงานสร้างรายได้ให้ คุณค่าในตัวเองก็ยังอยู่ แต่ถ้าหมดไปเมื่อไหร่ชีวิตมนุษย์ก็อาจจะกลายเป็นตัวอะไรสักตัวหนึ่ง ชีวิตคุณกูในโลกสีเทาหม่นมืดนี้จึงเป็นชีวิตที่อยู่ไปวันๆ เหมือนมนุษย์งานในโลกมืด ที่ไม่อาจได้พบเห็นสายรุ้งแห่งความฝันความหวังและความสุขเหมือนเมื่อครั้งอยู่กับมีจองที่บ้านไร่ในชนบทชานเมืองที่แสนเงียบเหงา
เวลาของคุณกูจึงผ่านไปเหมือนหุ่นยนต์ แต่ลึกๆแล้วจิตใจข้างในยังคิดถึงมีจอง และนั่งรถไฟกลับไปหาแต่ไม่เคยได้พบกัน เส้นทางชีวิตจึงสวนทางกัน จนเรื่องราวมาเฉลย เมื่อคุณกูตัดสินใจเดินทางมาที่บ้านมีจองแล้วพบว่า บ้านนั้นเงียบเหงาไร้ชีวิต เพราะเหลือแต่พ่อผู้โดดเดี่ยวคนเดียวกับภรรยาใหม่ หลังจากแม่มีจองจากไปกระทันหันในช่วงเวลาไม่นานหลังคุณกูจากไป
ความจริงวันที่แม่จากไปวันนั้น เป็นวันพิเศษวันหนึ่งที่เราคนดูจะได้เห็นแม่ลุกขึ้นมาแต่งตัวสวย เดินทางเข้าเมือง ไปนั่งในร้านอาหารเพื่อแอบดูหน้าแฟนหนุ่มของลูกสาวคนโต เมื่อพบแล้วแม่ก็ยิ้มอย่างมีความสุข เพราะถูกใจชายหนุ่มที่มาชอบพอลูกสาว
ความจริงวันนั้นควรจะเป็นวันที่แสนสุขของแม่วันหนึ่ง แต่เมื่อระหว่างกลับบ้าน แม่แวะซื้อของที่ตลาด แล้วแม่ค้าในตลาดก็ทักเรื่องมีจองขึ้นมา ทันทีที่เพื่อนบ้านเล่าว่าเห็นมีจองร้องไห้อย่างหนักและตอบเพื่อนบ้านผู้เซ้าซี้ไปว่า เธอร้องไห้เสียใจเพราะหมาที่บ้านหายไป
ฉากแม่ในชุดเสื้อสูทอย่างดีที่สุด สองมือหิ้วของพะรุงพะรังเพื่อซื้อของเตรียมไว้ทำกับข้าวให้ครอบครัวพ่อแม่ลูกอย่างที่ทำมาทุกวันตลอดหลังแต่งงานกับพ่อ เดินก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นตัวงองุ้มไปตลอดทาง
เมื่อความทุกข์ของลูกสาวคนเล็กที่เป็นเพื่อนแม่ ช่วยงานแม่ตลอดไม่เคยปริปาก ลูกสาวที่แม่รัก และแทบจะไม่เคยมีเรื่องอะไรให้แม่บ่นว่าตำหนิเลย กลับมีความทุกข์ที่แม่ไม่อาจช่วยอะไรได้ ความทุกข์ของลูกก็ทับถมลงบนใจแม่จนโลกที่แม่แบกไว้จู่ๆ ก็สลายลงในทันทีทันใด
เมื่อถึงบ้านเธอก็ยังทำหน้าที่ที่ทำเป็นกิจวัตร คือเตรียมหุงข้าว แต่แล้วหัวใจที่สลายก็ฉุดรั้งให้เธอวางงานทุกอย่างลง นั่งใช้ความคิดที่โต๊ะอาหารสักพัก สุดท้ายตัดสินใจล้มตัวลงนอนพัก แล้วเธอก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
ตอนที่ชางฮีมาพบแม่ที่ไร้วิญญาณ และวิ่งออกจากบ้านไปร้องเรียกบอกพ่อ ในขณะที่มีจองเดินเข้าบ้านมาพบกับรถพยาบาลที่เปิดไซเรน เป็นฉากที่บีบหัวใจและทำให้เศร้ามาก
เมื่อดูถึงตอนนี้ ความคิดหนึ่งก็แวบขึ้นมา ครอบครัวที่ขาดแม่ผู้เข้มแข็ง มักจะแตกสลาย เป็นเช่นนี้จริงๆ เหมือนสามพี่น้องเมื่อขาดแม่ ก็ถึงจุดแตกหักกับพ่อและชีวิตอันแสนยากลำบากที่พ่อใช้ตัวเองเป็นศูนย์กลางผูกทุกคนในบ้านให้อยู่ร่วมกันนั้นต้องขาดผึงลงทันทีที่แม่จากไป
แม่จึงเป็นคนที่สำคัญที่สุดในใจของลูกทุกคน แม่ที่ต้องรับผิดชอบงานทั้งงานบ้าน งานไร่และงานโรงประกอบอ่างล้างจานของพ่อ แม่ที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างชางฮีและพ่อ ในวันที่ทั้งพ่อและลูกชายใช้สัญชาตญาณความเป็นผู้ชายที่ชอบเอาชนะคะคานกันในเรื่องไร้สาระ ขับรถแข่งจนรถไปคว่ำกลางคันนา โดยไม่คิดถึงอันตรายใดๆ
แม่ที่เหน็ดเหนื่อย ปากเปียกปากแฉะบ่นลูก คอยปลุกทุกเช้าให้ลุกขึ้นมาแต่งตัวไปทำงาน แม่ที่นั่งมองภาพถ่ายวัยเด็กของลูกแล้วยิ้มอย่างมีความสุขยามที่มีใครมาทักทายชื่นชมลูกตนเอง แม่ผู้ทำงานตลอดทั้งวันด้วยความรักลูกและสามี
แต่ในวันที่แม่ใจสลาย และรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับชีวิตที่มีเหลือเกิน
แม่ก็เพียงนั่งลงเงียบๆ ล้มตัวลงนอนโดยไม่ปริปากถึงความทุกข์ที่ผ่านมา
แล้วแม่ก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
จบบันทึกตอนที่สิบสามด้วยน้ำตาและเสียใจกับลูกที่ขาดแม่เป็นหลักชัยในชีวิตทุกคนค่ะ
เขียนในนามของความเป็นแม่
22 พฤษภาคม 2565
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
