#บันทึกของวิรา
ตอนที่8 ชีวิต
ครั้งเป็นเด็กน้อย
ที่บ้านฉันพ่อทำอาชีพค้าขาย
ขายส่งพวกไม้รวกไม้ไผ่
ชีวิตฉันราบรื่นดี มีความสุข
เด็กประถม ช่วยนี้พ่อเปลี่ยนมา
ทำซุปเปอร์มาร์เก็ต
โดยหุ้นกันกับญาติพี่น้อง
ไปได้ดีในช่วงแรก เปิดมาได้เป็นสิบปี
ก็เจ๊ง เลิกกิจการ พร้อมหนี้สิน
ช่วงนี้ลำบาก ลูกๆยังเรียนไม่จบ
พ่อแม่ต้องหาอาชีพใหม่
ฉันก็เรียนอยู่มัธยม
ช่วงวันหยุด ฉันไปทำงาน
ที่ร้านค้าของญาติ ได้ค่าจ้างก็เอาไว้ใช้
ต่อมาพ่อไปทำอาชีพเลี้ยงปลา
เลี้ยงปลาทับทิม แบบกระชัง
สุดท้ายไปไม่รอด
ลูกน้องพ่อ ได้ชวนไปขายของตลาดนัด
พ่อก็ได้ไปขาย นาฬิกา กางเกงยีนส์ เสื้อยืด
ช่วงนี้ฉันเรียนปริญญาตรีอยู่
วันหยุดฉันก็ไปทำงานเหมือนเดิม
ฉันสงสารพ่อแม่มาก อายุก็เยอะแล้ว
ขายของ ตั้งกางเต้นท์บ่ายๆ
เก็บกลับบ้านดึกๆ แทบทุกวัน
บางวันไปขายไกล กลับบ้านเลยเที่ยงคืนก็มี
พอฉันเรียนจบ
ฉันก็ทำงานทันที
พ่อฉันขายของจนกระทั่งลูกเรียนจบทุกคน
ในระหว่างนี้ หนี้สินที่มีอยู่ ก็ไม่สามารถผ่อนได้
ทางธนาคารจึงจะยึดบ้านยึดที่
ก็ต้องปล่อยไป
ตอนนั้นฉันเรียน ป.ตรี บ้านถูกขายทอดตลาด
แต่พ่อแม่ ไม่บอกให้รู้เลย
ฉันสะเทือนใจมาก ตกใจสุดๆ
ย่าได้แบ่งที่ดินให้ลูกๆ
พ่อฉันจึงมีที่ปลูกบ้าน แต่เงินยังมีไม่พอ
ฉันมีเงินเก็บประมาณ 40%
ย่าจึงให้ยืมอีก 60% ไม่คิดดอกเบี้ย
..ขอบคุณมากค่ะ..
ช่วงที่ปลูกบ้าน
น้องเรียนจบกันแล้ว
ทำงานกันแล้ว
เราจึงให้พ่อแม่หยุดขายของ
ฉันสงสารพ่อแม่มาก
ที่ต้องทำงานหนัก
แล้วพ่อฉันก็เป็นมะเร็ง ระหว่างที่ผ่อนบ้านอยู่
ให้เคมี ฉายแสง ผ่าตัด
เฝ้าระวัง มาจนถึงตอนนี้
ทุกวันนี้ ฉันผ่อนบ้านหมดแล้ว
ต่อไป เป็นเวลาวางแผนอนาคต
วางแผนแก่ ...
ยากจัง...น้ำตาจะไหล
คนธรรมดา ธรรมดาก็มีความสุข
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
