ที่ว่ามานี่ในตัวผมจะมีซะส่วนใหญ่ แค่ไม่ใช่คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวอะไรมากมาย แต่ผมเป็นคนๆรึงที่เข้าใจสิ่งต่างๆได้ง่ายจากผู้คนที่ผ่านเข้ามา อาทิเช่น ผมให้เงินขอทาน ตอน5ขวบ เพราะกลัวเขาไม่มีเงินกินข้าว (เข้าใจหัวอกคนหิวไม่ทีกิน) เวลาเด็กเสริฟอาหารทำงานพลาดแบบไม่ได้ตั้งใจ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเขานะเพราะเขาก็ไม่ได้ทำอะไรใหญ่โต พูดตามความจำเป็น
สาเหตุที่ผมอ่อนโยน เพราะมันคือ1ในนิสัยที่ติดตัวตั้งแต่จำความได้ เพราะผมเองก็ไม่มีเหตุผลที่จะไปทำร้ายใคร และไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องยอมให้ใครทำร้ายผม ผมเป็นคนนึงที่เติบโตช้าเรียนรู้ช้า (ยกเว้นความรู้สึกผู้อื่น) แต่เน้นชัวๆ จน20ปีเกือบ30ปี หลังจากเสียพ่อ ป่วยซึมเศร้าเจอทั้งความสุขเเละมรสุม (ที่ทำให้ผมอยากลาโลกจริงๆตั้งแต่เด็กๆกับหลังพ่อตายจาก)
คงเป็นอีก1สาเหตุที่ผมอยากแกร่งขึ้นเเต่ยังรักษาความอ่อนโยนเอาไว้ ทั้งๆที่ประสบการณ์ชีวิตโตขึ้น ไม่สูญเสียตัวตนด้านๆดีๆไปเมื่อชีวิตเคยพังพินาศจริงๆมาต่อเนื่องหลายปีจากฝีมือคนที่ผมรัก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
