26 พ.ค. 2022 เวลา 16:17 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์
"A Bittersweet Life" 2005
ชีวิตอันแสนขมขื่นกับฝันหวานที่ไม่มีวันเป็นจริง
A Bittersweet Life
สุดยอดภาพยนตร์อาชญากรรม แอ็คชั่น-ดราม่า ระทึกขวัญ โรแมนติก ที่มีกลิ่นอายนีโอนัวร์ (เป็นภาพยนตร์ที่รวมหลายๆแนวไว้ในเรื่องจริงๆ) หรือในชื่อไทย "หวานอมขมกลืน" ผลงานกำกับของ Kim Jee-Woon ผู้กำกับมือดีแห่งแดนโสมที่สร้างผลงานระดับมาสเตอร์พีซไว้มากมาย เรื่องนี้ก็เช่นกัน ทั้งยังได้นักแสดงเจ้าบทบาทอย่าง อี บยองฮุน ขึ้นแท่นเป็นตัวเอก ซึ่งดูจบแล้วคุณอาจตกหลุมรักผู้ชายคนนี้
เรื่องราวของ คิมซันวู (Lee Byung-Hun) มาเฟียหนุ่มมาดนิ่ง ที่ภายนอกนั้นดูสุขุมและเย็นชา เขาเป็นมือขวาของหัวหน้าแก๊งอาชญากรรมอย่างประธานคัง (Kim Yeong-cheol) ซันวูคอยเก็บกวาดงานต่างๆและทำงานรับใช้ประธานอย่างซื่อสัตย์
จนวันหนึ่งประธานคังต้องไปทำธุระที่เซี่ยงไฮ้ จึงฝากให้ซันวูดูแล ฮีซู (Shin Min-Ah) แฟนเด็กสาวของประธาน ถ้าหากพบว่าเด็กคนนี้มีชู้ให้กำจัดทิ้งเสีย แต่แล้วความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในใจนั้น ซันวูจึงได้ปล่อยฮีซูไป เมื่อประธานคังจับได้เขาจึงถูกซ้อมอย่างทรมารก่อนคิดที่จะกำจัดทิ้ง ซันวูต้องเอาตัวรอดพร้อมกับหาคำตอบว่าชีวิตของเขาคืออะไร..
โคตรดี! คือสิ่งที่รู้สึกตลอดสองชั่วโมงระหว่างดู เรื่องราวแก๊งสเตอร์ที่มีกลิ่นอายความเปลี่ยวเหงา โทนประมาณหนังหว่องกาไว ส่วนตัวถูกจริตมาก บอกเลยว่าโคตรชอบ การแสดงของอี บยองฮุน ที่คุมหนังทั้งเรื่องได้อย่างอยู่หมัด ในบทซันวูที่ทั้งเท่ รุนแรง โดดเดี่ยว และ โรแมนติกในคนๆเดียวกัน เมื่อผนวกรวมกับงานภาพและสกอร์ประกอบที่สุดเหงาไม่แปลกเลยที่ดูจบแล้วจะน้ำตาซึม
บอกก่อนเลยว่าก่อนดูไม่ได้คาดหวังอะไรมาก หนังค่อยๆเล่าเรื่องช้าๆ แต่กลับไต่ระดับความพีคได้อย่างน่าตื่นเต้น ซึ่งมันเป็นอะไรที่ทั้งกดดันและลุ้นเอามากๆ และตลอดระหว่างทางหนังยังสอดแทรกความเปลี่ยวเหงาว้าเหว่ขอตัวละครซุนวูได้เป็นอย่างดี ผ่านเพียงสีหน้าและแววตา งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้ อี บยองฮุน เค้าจริงๆ
แม้จะเป็นหนังแอ็คชั่นไล่ล่า แทบจะไม่มีซีนให้ตัวนางเอก แต่กลับสัมผัสได้ถึงความโรแมนติกอันแสนขมขื่น ความรู้สึกของซันวูที่มีต่อฮีซูเพียงเบาบาง แต่กลับพลิกชีวิตของเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ ตรงนี้ขยี้ได้อินมากๆอดน้ำตาซึมไม่ได้จริงๆ บางทีชีวิตมันก็เล่นตลกกับเรา ไม่ได้แตกต่างอะไรกับในหนังเลย
ด้วยความเป็นนีโอนัวร์ ฉากโหดดิบเถื่อนจึงถูกขนมาเพียบ ยิ่งฉากบู๊กันทีเลือดสาดกระจาย แต่เมื่อหักลบกลบกับความดราม่าของเนื้อหาที่เข้มข้นแล้ว ฉากโหดๆที่ว่ามานั้นยังเจ็บปวดสู้ความรู้สึกของซันวูไม่ได้เลยสักนิด มันทั้งหนักหน่วงทั้งบีบหัวใจ หนังถ่ายทอดตรงนี้ออกมาได้อย่างดีงาม
อีกเรื่องที่ชอบมากๆก็คือองค์ประกอบของหนัง นอกจากตัวบทพูดไดอะล็อกแล้ว งานภาพโทนสีถือว่าทำได้ดีมากๆ สะท้อนอารมณ์ความเปลี่ยวเหงาของตัวละครได้อย่างชัดเจน ยิ่งงานสกอร์ประกอบ เพลงต่างๆที่มาจากดนตรีคลาสสิค ยิ่งทำให้หนังลงตัวได้อย่างกลมกล่อม จะว่าไป ซาวด์แทร็คนี่ล่ะที่พาให้ซึ้งจนเผลอร้องไห้
เป็นภาพยนตร์ที่ดีจริงๆยกขึ้นหิ้งไปเป็นที่เรียบร้อย หนังให้อารมณ์ความรู้สึกหลายๆอย่าง ทั้งอบอุ่น เศร้า เหงา และ เจ็บปวด "หวานอมขนกลืน" จึงเปรียบเสมือนบทกวีบทหนึ่งที่จะพาเราเดินทางไปสัมผัสรสชาติของชีวิต ใครยังไม่เคยดูขอแนะนำอย่างยิ่ง ไม่ว่าคุณจะเป็นคอหนังแนวไหน ก็ควรลองสัมผัส A Bittersweet Life ดูสักครั้ง
โฆษณา