บทที่ 2
รถของโรงพยาบาลมาถึงบ้านของเธอ เจ้าหน้าที่จับชีพจร ยังคงมีชีพจรเต้นอยู่แต่เบามาก
เจ้าหน้าที่รีบเอาเครื่องช่วยหายใจแล้วนำร่างของสามีเธอขึ้นรถเพื่อนำไปรักษาอาการต่อที่โรงพยาบาล
ญาติคนไข้จะมีท่านใดติดตามไปด้วยไหมครับ
“แม่ครับเดี๋ยวผมไปกับพ่อนะครับ แม่เก็บของแล้วค่อยขับรถตามไปที่โรงพยาบาลนะครับ” ลูกหันไปบอกแม่เขา
“ ได้ได้ลูก เราไปเป็นเพื่อนพ่อนะ มีอะไรด่วนรีบโทรบอกแม่นะ เดี๋ยวแม่รีบเก็บของแล้วจะรีบตามไป”
“ครับแม่”
รถโรงพยาบาลวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางลูกจับมือพ่อไว้ตลอด พร้อมบอกพ่อเขาตลอดเวลา “ พ่อต้องไม่เป็นอะไรนะ พ่อต้องอยู่กับแม่และผมไปนานๆนะ พ่ออย่าทิ้งพวกเราไปนะ”
ลูกเขาพูดไปตลอดทางพร้อมเสียงสะอึกสะอื้นตลอดเวลาที่จับมือพ่อเขาอยู่บนรถโรงพยาบาล
รถโรงพยาบาลมาถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่รีบนำตัวพ่อของเขาเข้าไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อทำการช่วยเหลือ ลูกชายเขานั่งรออยู่ที่หน้าห้อง แล้วโทรศัพท์หาแม่
“แม่พ่อถึงโรงพยาบาลแล้วครับ ตอนนี้แม่ถึงไหนแล้ว”
“แม่กำลังเก็บเสื้อผ้าของพ่อและของใช้ที่จำเป็น แล้วเดี๋ยวแม่จะรีบตามไป”
“ครับแม่”
ระหว่างนั่งรอพ่อของเขาที่ได้รับการดูแลในห้อง ICU เขาก็นั่งเปิดโทรศัพท์เอานิ้วเลื่อนดูรูปที่เขาถ่ายกับพ่อและแม่ของเขา รูปตั้งแต่เขาเกิด และช่วงเวลาต่างๆที่เขาเติบโตขึ้นมา มาถึงตอนนี้นำ้ตาของเขาก็เริ่มไหลริน
ที่บ้าน แม่กำลังเก็บของเพื่อเตรียมไปหาสามีของเธอที่โรงพยาบาล เธอเห็นถุงที่ใส่ของที่สามีเธอนำติดตัวไปทุกวัน เธอเลยตัดสินใจนำไปด้วย
“พ่อออกมายัง เป็นอย่างไรบ้าง” แม่วิ่งกระหืดกระหอบมายังลูกของเธอที่นั่งรออยู่หน้าห้อง ICU
“ยังเลยครับแม่”
แล้วทั้งสองคนก็ปลอบใจให้กำลังใจกันและกันว่า “พ่อต้องหาย พ่อต้องไม่เป็นอะไร”
ระหว่างที่รอสองแม่ลูกก็นั่งคุยกัน ลูกชายก็บอกแม่พร้อมกับเปิดรูปในมือถือที่ถ่ายคู่กับพ่อและแม่มาเปิดดูกัน คุยกันนึกถึงอดีตในช่วงต่างๆที่ผ่านมา
“แม่เอาอะไรมาในถุงใบใหญ่มาด้วยอะครับ”
“อ๋อ ก็มีของที่คิดว่าจำเป็นถ้าพ่อต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล”
แล้วแม่ก็เปิดให้ลูกดู
“ แม่ เอาถุงที่พ่อถือทุกวันมาด้วยหรอ”
“ใช่จ๊ะ เห็นพ่อเขาถือไปทุกวัน เลยคิดว่าเอาติดมาด้วยดีกว่าเผื่อพ่อถามถึง จะได้ไม่ต้องวนกลับไปเอาอีก พ่อเราอะนะขี้บ่น บางทีไม่เตรียมก็ถาม พอเตรียมไม่ถาม
แม่เลยคิดว่า เอามาเผื่อเลยดีกว่า ขี้เกียจฟังคำบ่น” การสนทนาแบบคลายเครียดเริ่มขึ้น เพื่อให้บรรยากาศดีขึ้น
“แม่ ผมเห็นพ่อถือถุงนี้ติดตัวทุกวัน แต่พ่อไม่เคยบอกหรือให้ดูเลย” ลูกเปรยกับแม่
(ติดตามตอนต่อไป) เพราะความสุขอยู่รอบตัวเราเสมอ…#บ๊อบบี้บอกไว้นะฮาฟ #เพื่อนกันวันละโพส
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
