วันนี้มาแชร์ประสบการณ์ปล่อยลูกออกสู่โลกกว้าง แหมออกจะเขียนเกินไป แค่ให้ลูกขึ้นรถ MRT ไปเที่ยวกับเพื่อนครั้งแรกทั้งโล่งใจและเป็นห่วง
โล่งใจยังไง เรามาพูดคุยกัน
ปกติจะตามรับตามส่งลูกเรียนตลอด ช่วงโควิดก็เรียนออนไลน์อยู่กับแม่ตลอด ตอนนี้เปิดเรียนสลับออนไลน์และ on site ลูกก็อยากไปเปิดหูเปิดตากับเพื่อนละ ขนาดทำใจมาตลอดว่าลูกโตขึ้นก็ต้องห่างแม่อยู่ดี อดเป็นห่วงไม่ได้ตามประสาแม่ๆ
คุณพ่อลงทุนช่วยเหมือนกัน พาไปแนะนำเส้นทางก่อน ตั้งแต่ขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีไหน ต่อสองแถวยังไง กลับบ้านเส้นทางไหน ก็พ่อตัวดีไม่หลับก็ดูมือถือตลอดเวลานั่งรถกลับบ้าน
ถึงวันที่ลูกเดินทางเองก็มาถึง เออแฮะสบายดีไม่ต้องห่วงเรื่องอาหารเย็น รู้สึกมีเวลาขึ้นมาเยอะเลย แต่โหวงๆว่างเกินไป 555นี่คือโล่งใจละนกน้อยจะเริ่มหัดบินออกจากรัง
ไปทานอาหารเย็นกับเพื่อนถึง2ทุ่มละ อ่ะแม่รอให้โทรมารอได้ๆ 2ทุ่มกว่าละไม่โทรมาอิแม่ร้อนใจโทรไปหา อ้าวไม่รับสาย อยู่ไม่ติดละ รอสักพักใหญ่คิดว่าจะกลับ
เป็นห่วง เป็นห่วง ทำไมไม่รับสาย
ติ๊ง ตอบdiscord มา เฮ้อเจอกันละ กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ความรักความเป็นห่วงของแม่เนอะ
ว่าแล้วก็คิดถึงแม่ตัวเองขึ้นมาเลย.
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
