30 พ.ค. 2022 เวลา 19:44 • ปรัชญา
ความรู้สึกผิดต่อตนเองผู้น้อยนี่
หาใช่ความรู้สึกผิดของผู้อื่นไม่
ฉันก็คือมนุษย์ล่องหนสินะ
ทุกคนมองไม่เห็นฉันเลยหรอ
.
ฉันอยู่ตรงนี้ 😂
ถ้าคุณเป็นเด็กที่มีความคิดอ่านเป็นผู้ใหญ่
คุณจะถูกมองข้ามความรู้สึก
และพวกเขาเหล่านั้นจะไม่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของคุณ
เพราะคุณเป็นคนที่มองข้ามสิ่งเล็กน้อย
คุณจะทำทุกวิถีทางให้ไม่คิดมาก
และท้ายที่สุดคุณกลายเป็นคนที่ไร้ความรู้สึก
เฉกเช่นเดียวกับพวกเขาที่ไร้ความรู้สึกผิด
ม่านหมอง
คุณคือเด็กน้อย
มีความรู้สึก
โกรธ
รัก
คิดถึง
เศร้า
.
แต่คุณกลับเป็นคนที่เติบโตมากลับประสบการณ์
คุณเลยเป็นผู้ใหญ่
แต่นั้นไม่ใช่ตัวคุณ
แค่ความคิดของคุณที่เป็นผู้ใหญ่
คุณไม่คิดมาก
คุณปล่อยวาง
คุณเก่ง
แต่
ทุกคนรอบข้างคุณ…
พวกเขาต่างมองข้ามทุกสิ่งที่เป็นของเรา
มองข้ามความรู้สึกของเรา
มองข้ามและกล่าวออกมาว่า
คุณไม่คิดมากหรอก
คุณเป็นผู้ใหญ่
ดังนั้นแล้ว
คุณที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้ใหญ่
คุณก็ไม่สามารถแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้
เพราะคุณคือผู้ใหญ่
ทั้งๆที่เราก็มีความรู้สึก
เราคิดมากบางเวลา
เราไม่ปล่อยวางง่ายๆหรอนะ
เราแอบร้องไห้
เราเกลียดเป็น
.
แต่คนอื่นสร้างชุดที่ชื่อว่า “ผู้ใหญ่”
เราเลยต้องสวมมาไว้
ทั้งๆที่เราอาจจะไม่ได้สวมมาตลอดเวลา
แต่คนอื่นกลับคิดว่าเราสวมมันอยู่
ท้ายที่สุดนี้
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตรงนี้
และขอให้พวกคุณร่วมกันแสดงความคิดเห็น
เราจะเป็นกำลังใจให้กัน
.
ขอบคุณ
โฆษณา