แต่งสดด้นได้ แนะนำว่า ให้ลองค่อยๆฝึกแต่งจากเรื่องที่เรารู้จักเป็นอย่างดีค่ะ พวกคำบรรยายความรู้สึกด้วยอารมณ์นั้นต้องอาศัยอารมณ์ร่วมส่วนนึงนะคะ
ถ้าหาคำไม่ได้หรือว่านึกคำไม่ออกก็ต้องลองใช้คำที่เคยมีมาใส่ไว้ก่อนค่ะ เพราะถ้าจะให้นึกเอง ทำเองทั้งหมดเลยตั้งแต่คงยากน่าดู
พอเป็นกลอนยิ่งต้องให้ความสำคัญกับอารมณ์ค่ะ กลอนที่สวยที่เพราะมีหลายแบบแต่หลักๆคือคำที่สื่อความหมายและอารมณ์ให้เข้าใจได้ว่าที่พูดถึงคืออะไร คำที่ใช้สื่อไปทางไหน
ลองแต่งไปเรื่อยๆดูนะคะ ถ้ายังชอบแต่งกลอนก็แต่งทุกวันทุกเรื่องไปเลยค่ะ ต้องมีสักบทที่เราชอบแน่ๆ
ที่สำคัญที่สุดนะคะ แต่งกลอนให้จบแล้วค่อยมานั่งแก้ทีหลังได้ค่ะ เพราะถ้าเราไปต่อไม่จบก็ไม่รู้เลยว่ากลอนที่แต่งนั้นเป็นสิ่งที่เราชอบ เราอยากจะสื่อจริงไหม
สุดท้ายขอฝากกลอนเพื่อส่งต่อกำลังใจนะคะ อาจจะดูแปลกๆไปบ้าง ก็ลองเปิดใจอ่านดูนะคะ แฮะๆ มือสมัครเล่นมากๆ
ความรักมิใช่แต่จะใฝ่หา
ยังตรึงตราในจิตคิดใฝ่ฝัน
รักครั้งใดหวนคืนสู่ทุกวัน
ยิ่งเหมือนฝันยิ่งระทมละลงใจ
หากจะรักได้แต่เฝ้าคอยห่วงหา
ถึงทุกครายามครั้งใดก็ใฝ่ฝัน
แม้นยามใดเฝ้าห่วงอยู่ทุกวัน
จงอย่าหันคิดเผลอใจให้ระทม
หากพระจันทร์เจ้าถามถึงสงสัย
ว่าทำไมได้แต่รักและถามหา
หากรักจริงรักตอบทุกเพลา
มิถามหารักใครจากอีกคน
จันทร์จ้าวขาถึงรู้ถึงตอบได้
ก็มิใช่จะเข้าใจถึงปัญหา
มิใช่อยู่มิใช่รู้ถึงตอบมา
มันมากกว่าความรักที่เข้าใจ
(ปล.ลองอ่านแล้วตีความดูค่ะว่าบทกลอนที่เราแต่งให้มันอารมณ์ไหน ต้องการจะสื่ออะไร ทำไมตัวละครถึงเป็นแบบนั้นดูนะคะ)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
