.. 🍀 แด่ วันสิ่งแวดล้อมโลก ... :
... "ประธานาธิบดีในวอชิงตันส่งคำมาบอกว่า เขาอยากซื้อที่ดินของเรา แต่ท่านจะซื้อหรือขายผืนฟ้าได้หรือ? ผืนดินได้หรือ? ความคิดนั้นประหลาดสำหรับเรา ถ้าเราไม่ได้เป็นเจ้าของความสดชื่นของอากาศและประกายวาวของน้ำ ท่านจะซื้อมันได้อย่างไร?
“ทุกส่วนของโลกนี้ศักดิ์สิทธิสำหรับคนของเรา เข็มสนทุกเข็ม หาดทรายทุกหาด หมอกทุกผืนในป่ามืด ทุ่งหญ้าทุกแห่ง แมลงส่งเสียงฮัมทุกตัว ทั้งหมดล้วนศักดิ์สิทธิ์ในความทรงจำและประสบการณ์ของคนของเรา
“เรารู้จักน้ำเลี้ยงซึ่งไหลผ่านต้นไม้ดุจเดียวกับที่เรารู้จักเลือดที่ไหลผ่านเส้นเลือดเรา เราเป็นส่วนหนึ่งของโลกและมันเป็นส่วนหนึ่งของเรา ดอกไม้หอมคือพี่สาวน้องสาวเรา หมี กวาง นกอินทรีใหญ่ เหล่านี้คือพี่ชายน้องชายเรา ยอดโขดหิน น้ำในทุ่งหญ้า ร่างอุ่นของลูกม้า และมนุษย์ ทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกัน
“สายน้ำทอประกายระยิบระยับซึ่งไหลในลำธารและแม่น้ำไม่ได้เป็นเพียงน้ำ แต่คือเลือดของบรรพบุรุษเรา หากเราขายแผ่นดินของเราให้ท่าน ท่านต้องจำไว้ว่ามันศักดิ์สิทธิ์ เงาเลือนรางทุกเงาที่สะท้อนบนผิวน้ำใสของทะเลสาบบอกเล่าเหตุการณ์และความทรงจำในชีวิตแห่งคนของเรา เสียงพึมพำของน้ำคือเสียงแห่งพ่อของพ่อข้า
“แม่น้ำคือพี่ชายน้องชายเรา มันดับกระหายเรา มันแบกรับเรือแคนูเรา มันเลี้ยงลูกหลานเรา ดังนั้น ท่านต้องให้ความกรุณาแก่แม่น้ำเท่ากับที่ท่านจะให้แก่พี่น้องคนหนึ่ง
“ถ้าเราขายแผ่นดินเราให้ท่าน จำไว้ว่า อากาศล้ำค่าสำหรับเรา อากาศปันจิตวิญญาณของมันกับทุกชีวิตที่มันค้ำจุน สายลมซึ่งให้ลมหายใจแรกแก่บรรพบุรุษเราก็ได้รับลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขาด้วย ลมยังให้จิตวิญญาณแห่งชีวิตแก่ลูกหลานเรา ดังนั้น หากเราขายแผ่นดินของเราให้ท่าน ท่านต้องกันมันไว้และล่วงละเมิดไม่ได้ ในฐานะที่เป็นสถานซึ่งคนสามารถไปลิ้มรสสายลมซึ่งหอมหวานจากดอกไม้แห่งท้องทุ่ง
“ท่านจะสอนลูกหลานของท่านในสิ่งที่เราสอนลูกหลานของเราหรือไม่ ว่าโลกคือแม่ของเรา? สิ่งใดตกแก่โลกตกแก่ลูกหลานทุกคนบนโลกด้วย
“สิ่งนี้เรารู้ : โลกไม่ได้เป็นของมนุษย์ มนุษย์เป็นของโลก ทุกสิ่งเชื่อมต่อเช่นเลือดที่สมานเราทุกคนเข้าด้วยกัน มนุษย์ไม่ได้ทอข่ายใยแห่งชีวิต เขาเป็นเพียงเชือกเกลียวหนึ่งในนั้น สิ่งใดก็ตามที่เขาทำกับข่าย เขาทำกับตัวเขาเอง
“สิ่งหนึ่งเรารู้ : พระเจ้าของเราคือพระเจ้าของท่านด้วย โลกทรงค่าสำหรับพระองค์และการทำร้ายโลกคือหมิ่นผู้สร้างของมัน
“ชะตากรรมของท่านเป็นความลึกลับสำหรับเรา อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อควายถูกฆ่าหมด? ม้าป่าถูกทำให้เชื่อง? อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อมุมลับของป่าคลุ้งไปด้วยกลิ่นของมนุษย์มากมายและภาพทิวเขาที่ไม้ผลสุกงอมถูกปักเกลื่อนด้วยสายลวดที่พูดได้? พุ่มไม้จะไปอยู่ที่ไหน? ไปหมดแล้ว! นกอินทรีจะไปอยู่หนใด? ไปหมดแล้ว! และเป็นอย่างไรกับการบอกลาลูกม้าปราดเปรียวกับการล่า? จุดจบของการดำรงชีวิตและจุดเริ่มต้นของการอยู่รอด
“เมื่อคนผิวแดงคนสุดท้ายอันตรธานไปพร้อมกับป่าของเขาและความทรงจำของเขาเป็นเพียงเงาของเมฆที่ลอยผ่านเหนือทุ่งหญ้า ชายฝั่งกับป่าไม้เหล่านี้จะยังคงอยู่ตรงนี้หรือไม่? จะยังคงมีวิญญาณแห่งคนของข้าเหลืออยู่อีกหรือไม่?
“เรารักโลกนี้ดุจเดียวกับที่ทารกแรกเกิดรักเสียงหัวใจเต้นของแม่ ดังนั้น หากเราขายแผ่นดินของเราแก่ท่าน จงรักมันเช่นที่เราเคยรักมัน ดูแลมันเช่นที่เราเคยดูแลมัน เก็บความทรงจำต่อแผ่นดินขณะที่ท่านรับมันไปไว้ในใจท่าน อนุรักษ์แผ่นดินไว้สำหรับลูกๆ หลานๆ และรักมัน ดังที่พระเจ้าทรงรักเราทุกคน
“ในฐานะที่เราเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดิน ท่านก็เป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินด้วย โลกนี้ล้ำค่าสำหรับเรา มันล้ำค่าสำหรับท่านด้วย สิ่งหนึ่งที่เรารู้ : มีพระเจ้าเพียงองค์เดียวเท่านั้น ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถแยกอยู่เดี่ยวๆ ได้ไม่ว่าจะเป็นคนผิวแดงหรือคนผิวขาว ถึงอย่างไรเราก็พี่น้องกัน”
... สุนทรกถา โดย : หัวหน้าซีแอตเติล (Chief Seattle ผู้นำชาวอเมริกันอินเดีย เผ่าซูความิชกับดูวามิชที่วอชิงตัน) ในปี 1854
ในหนังสือ Chief Seattle's Speech (1854) (Books of American Wisdom)
วิภาดา กิตติโกวิท แปล
... ภาพ : quotesgram
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
