ความเศร้าโศกเสียใจเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเคยประสบอาจจะมีเพียงแค่ความทุกข์ใจเล็กๆน้อยๆที่ผ่านมาแล้ววันรุ่งขึ้นก็ดีขึ้นเป็นปลิดทิ้ง แต่ทว่าถ้าความทุกข์นั้นหนักหนาเกินกว่าที่จะเยียวยาตนเองหรือมีคนช่วยปลอบประโลมจิตใจดวงน้อยๆได้ล่ะ?
cr: Pinterest
แสงแดดสีส้มลอดผ่านผ้าม่านผืนบางปลุกฉันที่นอนฝันดีอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้นมาเผชิญกับฝันร้ายดั่งเช่นทุกวัน ลุกขึ้นมาพับผ้าห่ม ปัดหมอนจัดที่นอนให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องสี่เหลี่ยมโง่ๆที่เป็นเซฟโซนที่เดียวของฉันและเป็นห้องที่เปี่ยมไปด้วยความทรงจำที่เคยสวยงาม
หลังจากที่ฉันจัดการธุระของตนเองในห้องน้ำเสร็จสิ้นก็เดินลงมาจากชั้นสองเพื่อลงมาทานข้าวเหมือนเคย ชามข้าวที่เคยวางบนโต๊ะพร้อมช้อนส้อมที่ถูกจัดไว้อย่างสวยงาม และบุคคลอันเป็นที่รักที่เคยรอกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาบัดนี้กลับไม่อยู่แล้ว
ตู้เย็นเก่าๆถูกเปิดออกฉันหยิบไข่ไก่ออกมาฟองหนึ่ง ไฟสีน้ำเงินจากเตาแก๊สถูกเปิดขึ้น เสียงวางกระทะลงบนเตาแก๊สดัง แกร๊ง และน้ำมันที่ถูกเทลงไปก่อนจะตอกไข่ใส่ไปในกระทะหลังจากที่น้ำมันเดือด
ไข่ดาวทอดใหม่ถูกโปะวางบนข้าวสวยที่เย็นชืด ฉันหยิบช้อนส้อมออกมาก่อนจะรับประทานอาหารมื้อนี้โดยไร้เสียงหัวเราะเหมือนอย่างเคย ไร้แววตาและรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของเขา
ดวงอาทิตย์สีส้มแดงค่อยๆลับลาจากไป ท้องฟ้ายามราตรีกาลปรากฏ ดวงจันทร์ดวงโตพร้อมดวงดาวหลายดวงขึ้นมาแทนที่ดูเป็นภาพสวยงามเหมือนตอนที่ฉันเคยชมจันทร์กับเขาพร้อมรอยยิ้มเปี่ยมความสุข อ้อมกอดและรอยจูบที่ยังไม่เลือนหายจากความทรงจำ
ณตอนนี้ บรรยากาศที่เคยอบอุ่นกลายเป็นบรรยากาศแสนเหน็บหนาวเมื่อไร้อ้อมกอดจากคนรัก ฉันกอดตัวเองเมื่อลมหนาวพัดผ่าน หยาดน้ำตาค่อยๆไหลลงบนใบหน้าและค่อยๆเหือดแห้งไป
ฉันเดินกลับเข้าไปในห้องนอนล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง เตียงที่ซื้อสำหรับการนอนสองคน แต่ตอนนี้กลับมีฉันนอนอยู่แค่คนเดียว
เตียงกว้างกับคนที่นอนอยู่หนึ่งคนช่างอ้างว้างเสียเหลือเกิน ฉันพลิกตัวก่อนจะกอดหมอนที่เขาเคยหนุนนอนทุกคืนมากอดไว้แนบอกปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาช้าๆ ก่อนจะข่มตาเข้าสู่นิรันดร์เพื่อตื่นมาใช้ชีวิตต่อในวันพรุ่งนี้
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
