#ตราบนิจนิรันดร์
ความเจ็บปวดจะยังคงอยู่กับเธอตราบนิจนิรันดร์
ฉันเหมือนกับต้นหลิวลู่ลมพัดพลิ้วหวั่นไหว
ขยับขับเคลื่อนตามแรงความเห็นแก่ตัวของมนุษย์รอบข้างตัวฉัน พวกเขากัดกินความใจดีและความกลัวของฉันจนหมดสิ้น
พวกมนุษย์พวกนั้นบอกว่ามันเป็นความหวังดี แต่ฉันรู้ดีว่าสิ่งนั้นมันจะทำให้ฉันเจ็บเจียนตายมากแค่ไหน
ฉันพยายามเดินตามเส้นทางเดิม บนกรวดหินของความเจ็บปวด พยายามหาว่าตัวเองเผลอพลาดที่ก้อนไหน ทำไมฉันต้องเจอกับความรู้สึกที่มันอึดอัดจนหายใจไม่ออกด้วยนะ
เผชิญกับหน้าหนาวจนฉันเกือบแดดิ้นตาย
ฉันบอกตัวเองว่าเธอทำเต็มที่แล้ว
ฉันบอกตัวเองว่าสนุกกับชีวิตวัยรุ่นสิ
แต่ฉันมันเคยสัมผัสได้ถึงมันเลย มันมีเพียงความเจ็บปวดที่ยังคงฝังรากลึกใต้ความคิดของฉันเอง
การเติบโตห่วยแตก
พยายามจะทำมันให้ดีขึ้น...แต่ทำไมฉันยังคงรู้สึกแย่อยู่เลย
ฉันเคยเขียนจดหมายของความเจ็บปวดอยู่นะ
แต่ฉันไม่เคยส่งมันถึงใครเลย
ฉันเก็บมันเอาไว้ แม้ว่าไฟในจดหมายจะค่อย ๆ ฆ่าให้ฉันตายมากแค่ไหนก็ตาม
ฉันพยายามจะเปิดใจกับใครสักคน แต่ไม่เลย เขาไม่เคยอยากจะรับรู้ความเป็นจริงของฉัน ฉันไม่รู้ว่าถ้าหากฉันเปิดใจกับใครแล้วมันจะกลายเป็นพิษร้ายกลับมาทำร้ายฉันเองหรือเปล่า?
ฉันไม่อยากทำร้ายใครเลยนะ ไม่เคยเลย ฉันสาบานด้วยเลือดและวิญญาณของฉันเอง...แต่มันอาจจะไม่มีความหมายสำหรับเธอเลยก็ได้ เธอแค่อยากจะแผดเผาเหมือนที่ฉันทำกับเธอ
พยายามจะกดหยุดช่วงเวลาหนึ่งของตัวเอง
แต่มันไม่เคยหยุดช่วงเวลาเจ็บปวดของตัวเองเลย
ฉันอยากจะฝันถึงใครสักคน โลดแล่น และมีชีวิตเพื่อตายให้ใครสักคนที่ฉันรัก
แต่ชีวิตกลับมอบเจ็บปวดให้ฉันได้ตายช้า สร้างบาดแผล และปล่อยให้ฉันได้หายใจช้าลง ดำดิ่งและตายโดยที่ไม่มีใครอยากที่จะเสียใจ
ฉันสูดลมหายใจลึก
เดินก้าวเท้าออกมายังที่แสงแดดลับลา เหม่อมองด้วยความรู้สึกประหลาดมากมาย
โอบอ้อมฟ้าและความเจ็บปวดเอาไว้ในกายของตัวฉันเอง
และหวังว่าความเจ็บปวดนั่นจะคงไม่อยู่กับฉันตราบนิจนิรันดร์หรอกใช่ไหม?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
