เดินทางมาถึงเล่ม 10 แล้ว ทุกคน ถ้าพูดถึงจุดเด่นของเล่มนี้เป็นการวางกลยุทธ์เพื่อต่อสู่กับฉือเล่อและหลิวเหยาค่ะ ฝ่ายหลิวเหยาที่มีนักฆ่ายอดฝีมือไม่แพ้ฉือเล่อเริ่มออกโรงและดุเดือดท้ายๆเล่ม หนึ่งในนักฆ่าที่โดดเด่นและประหลาดในเล่มนี้คือ เฉินกวงเสิ่นจวิน ผู้สามารถควบคุมกองทัพหุ่นเชิดที่เป็นมนุษย์ได้ ต้องยอมรับว่าเมื่ออ่านมาเรื่อยๆ นับถือวิธีการที่นักเขียนและผู้แปลพยายามสื่อความโหดร้ายของสงคราม
ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามเล่นวิธีสกปรก เช่น ฝังเข็มลงในกระโหลกคนแล้วควบคุมด้วยคลื่นเสียง ในสมัยนั้นเหมือนเล่นไสยศาสตร์แต่ความจริงเป็นจุดเริ่มทางวิทยาศาสตร์มากค่ะ เป็นวิวัฒนาการด้านอาวุธและกลยุทธ์ที่น่าสนใจทีเดียว โอ้! แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะโหดร้ายแค่ไหน ฝ่ายพระนางก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน ใช้วิธีหนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่ง ทำให้เชลยมีชีวิตอยู่ไม่สู้ตาย
ระดับความโหดร้ายอารมณ์แบบหนังชำแหละร่าง ใครสายแข็ง ไม่ใช่ดราม่านะคะ จิตใจเข้มแข็งพอ อ่านได้อรรถรสเลยจ้า แนะนำๆ อ่ะ! ในสมรภูมิเดือดแล้ว ต้องมาดูความรักปานจะกลืนกินกันบ้าง เออ!!! ในเล่มนี้สองสามีภรรยาเขาก็คงความรักแทบไม่เลือกที่เหมือนเดิม ทำเอาคนผ่านไปมาหน้าแดงไปตามๆกัน ส่วนนี้โบตั๋นชอบค่ะ นับถือในสามีที่หิ้วภรรยาออกไปสนามรบด้วย ถือดาบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน
ซึ้งใจ บางฉากตัวละครแทบเป็นบ้า ข่มอารมณ์เพื่อไม่ทหารเสียขวัญเพราะสูญเสียคนรัก มันสุดๆนะ
สุดท้ายนี้ คนไหนดีด้วยย่อมดีตอบ คนไหนร้ายด้วยไม่จำเป็นต้องปราณี ง่อววววว คนเราเปลี่ยนได้เพราะเวลาและความโหดร้ายที่เจอมาจริงๆ
ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ
โบตั๋น
13.17 น.
ประเทศไทย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
