9 มิ.ย. 2022 เวลา 06:20 • นิยาย เรื่องสั้น
จากจุดเริ่มต้น – สู่ความต่อเนื่อง
ผลงานรูปที่ไปเรียนมา :)
ฉันลืมตาตื่นท่ามกลางความมืด มือป่ายไปมาหาโทรศัพท์มือถือ เมื่อคว้าได้ก็รีบกดดูเวลา – เช้านี้ฉันตื่นก่อนนาฬิกาปลุกห้านาที ตอนนั้นเป็นเวลาตีห้ายี่สิบห้านาที
เช้าวันที่สองของการตื่นตีห้าครึ่ง ฉันทำได้สำเร็จ!
หลังจากที่ได้อ่านบทความเรื่องการเปลี่ยนแปลงชีวิตได้ง่าย ๆ โดยเริ่มต้นจากการเปลี่ยนกิจวัตรแรกของวัน นั่นคือ การตื่นนอนให้เร็วขึ้น โดยผู้เขียนแนะนำให้ตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ซึ่งฉันเห็นว่าเป็นเวลาที่น่าจะทำได้และเป็นประโยชน์ต่อตัวเอง
จริง ๆ ฉันไม่ได้อ่านบทความนี้เป็นครั้งแรกหรอก เพียงแต่ช่วงนี้เริ่มอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นในหลายเรื่อง จึงค้นมันมาอ่านอีกครั้ง และตั้งใจทำตามอย่างจริงจัง
ปกติฉันก็เป็นคนตื่นเช้าประมาณหนึ่ง หกโมงครึ่งก็เริ่มลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว แต่ช่วงตั้งแต่ต้นเดือนมานี้เริ่มวินัยหย่อน (เพราะมีวันหยุดเยอะ) ตื่นสายบ้าง ทำงานไม่เสร็จตามเป้าหมายที่วางไว้บ้าง จึงเห็นทีว่าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนจะกลายเป็นคนขี้เกียจ (เหมือนที่คนอื่นคอยว่าเสมอ)
เมื่อวานที่ได้ลองตื่นตีห้าครึ่งสำเร็จเป็นวันแรก ก็น่าแปลกมากที่นอกจากตื่นเช้าได้สำเร็จแล้ว กิจกรรมต่าง ๆ ของวันฉันก็ทำได้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แม้จะมีเหนื่อย มีร้อนบ้าง แต่ก็ทำงานที่ควรจะทำได้ครบ รวมถึงการบ้านครูปรายที่เพิ่งจะมีเวลาทำก่อนนอน แต่ก็ฮึดทำจนส่งทันตามวันได้
วันนี้เช่นกัน – หลังจากเริ่มภารกิจแรกของวันได้สำเร็จ ฉันก็ทำงานอีกมากมายที่อยากทำได้ครบหมด เริ่มจากตอนเช้าออกไปเรียนสีน้ำได้ทันเวลา เพราะออกจากบ้านเร็วขึ้น มีเวลากินข้าวก่อนเข้าเรียน ระหว่างเรียนก็ทำงานที่ครูมอบหมายได้ครบหมด ซึ่งครูก็แปลกใจ เพราะนักเรียนคลาสอื่นมักจะทำไม่เสร็จภายในเวลาสามชั่วโมง
เลิกเรียนก็รีบกลับบ้านมาทำงานด่วนที่เพิ่งได้รับมอบหมายตอนนั่งรถเมล์กลับมา แม้เป็นงานที่น่าเบื่อ เพราะเป็นการแก้งานเดิมรอบที่สิบได้แล้ว แต่ฉันก็ไม่เสียเวลาอิดออด รีบทำให้เสร็จเพื่อส่งต่อให้อีกฝ่ายทำงานต่อได้ กว่าจะเสร็จเวลาก็ล่วงเลยมาถึงหัวค่ำ ซึ่งก่อนหน้านี้วางแผนว่าจะวาดการ์ดสีน้ำให้แม่เพื่อมอบให้พรุ่งนี้เช้า – ไหนจะงานเขียนที่ค้างไว้อีก
ปกติถ้าเป็นค่ำคืนวันศุกร์ปกติ ฉันมักนั่งดูหนังหรือซีรีส์ก่อนนอน คืนนี้ก็อยากทำเช่นนั้นเหมือนกัน แต่มุ่งมั่นในใจมันเกินกว่า ฉันหยิบกระดาษมาร่างรูป พอตัดเส้นก็เสีย อุปกรณ์ที่คิดว่ามีก็ไม่มี กว่าได้รูปที่สมบูรณ์ก็ทำเอาเหนื่อย จากนั้นก็ลงสี ตกแต่งจนเรียบร้อย ดูนาฬิกาสี่ทุ่มแล้ว
คราวนี้ในใจเริ่มคิดว่า หลังอาบน้ำจะนอนเลย หรือมานั่งทำงานที่ค้างอีกงานดีนะ – น่าแปลกที่วันนี้ฉันไม่ปล่อยให้ใจเถียงกันนาน ฉันตัดสินใจว่าอย่างไรต้องทำให้เสร็จ เพราะทุกอย่างเสร็จหมด จะปล่อยให้งานค้างทิ้ไปทำพรุ่งนี้ได้อย่างไร
ถึงจะง่วงแค่ไหน ฉันก็เปิดงานขึ้นมาแล้วลงมือพิมพ์ทันที ไม่ปล่อยให้ใจที่อยากพักมาทำให้ไขว้เขว
ตั้งแต่ลุกจากเตียงนอนจนถึงตอนนี้ ฉันทำทุกอย่างให้เสร็จตามเป้าหมายไปทีละอย่างทีละงาน โดยไม่ปล่อยให้ความคิดที่ในทางพักกายผ่อนใจมาฉุดฉันไปได้ ฉันเริ่มจะเชื่อแล้วสิว่า เพียงการทำภารกิจแรกของวันได้สำเร็จ ก็จะทำให้เราทำทุกอย่างในวันนั้นได้สำเร็จอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
เมื่อเขียนถึงบรรทัดนี้เท่ากับว่าฉันกำลังจะทำงานสำคัญในวันนี้เสร็จอีกเช่นกัน งานนี้คงเป็นงานส่งท้ายวันที่สองของการเริ่มต้นที่ยาวนานของฉัน
วันนี้ถือว่าประสบความสำเร็จในการเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองอีกวัน และฉันจะทำให้มันต่อเนื่องยาวนานให้ได้ตลอดไป :)
โฆษณา