วันเวลาที่ลืมเลือน ...
วันนี้วันที่เท่าไรแล้ว วันนี้วันหยุดหรอ มีคนมากมายต่างนั่งรอวันศุกร์แสนหรรษา วันเสาร์แห่งการพักผ่อน วันหยุดนักขัตฤกษ์ จะไปไหนดีนะ .... แต่ไม่ใช่กับเรา
เราตื่น.. ไม่รู้ด้วยซ้ำวันนี้วันอะไร ถึงกับต้องพยายามคิด เราไม่รู้แล้ววันสำคัญแห่งชาติคือวันอะไรบ้าง รวมญาติหรอ .. จำแทบไม่ได้แล้วละ ที่เรากำลังจะบอกคือ ชีวิตเรามันวน loop วนเวียน เช้าเราตื่น กินที่แทบไม่รู้รสชาติ นอนที่แสนทรมาน ว่าจะหลับมั้ย ..เราแค่อยากรู้ ว่ามีใครเป็นเหมือนกันไหม ถ้ามี เราคือเพื่อนอีกคนของคุณ
้เราต้องใช้เวลาในการตื่นยากกว่าคนอื่น ไม่ได้ง่วงนอนนะ เราแค่เหนื่อยที่ต้องออกไปใช้ชีวิต และเราก็ฝืนออกไปทำมัน dead in side ไม่รู้เขียนถูกไหมนะ เราเป็นศพ ออกไปใช้ชีวิต ปั้นหน้าเก่ง ก่อนที่จะทำทุกอย่างนี้ได้ เราต้องตบหน้าตัวเองแรงๆ กินยาคลายกังวล ตั้งสติ คุณเป็นเหมือนกันไหม เวลาคุณจะออกไปสู้กับโลกของคุณน่ะ ...
เราไม่รู้ว่าเราจะทำได้อีกนานไหม บอกตรงๆเลยนะ เราฟังเพลง the 1975 ตลอดทั้งวันทั้งเวลาเลย ไม่ต้องบอกนะว่าเพลงอะไร ถ้าคุณรู้สึกเหมือนกัน
สิ่งที่อยากบอกก็คือ เหมือนในเนื้อเพลงแหละ ความตายไม่ได้เกิดแค่คุณคนเดียว แต่มันเกิดกับครอบครัวกับเพื่อนของคุณด้วย เราอยากเดินไปถามเขาตรงๆ เหมือนกันนะ ถ้าเราหายไปแล้ว พ่อแม่จะทำใจนานไหม ขอแค่ ปีเดียวได้ไหม แล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมกัน เราแค่ไม่อยากให้ทุกข์อะ ...
แต่มันทำไม่ได้หรอก จำเนื้อเพลงไว้นะ if you can't survive , just try. ลองดูหน่อย มันยังมีวันข้างหน้า เวลายังเดินอยู่ เดี๋ยวก็ถึงเวลาของเราเอง แม้เราจะไม่รู้เมื่อไร เพราะเราเลิกนับวันนับเดือนไปแล้ว ...
เรารู้แค่ว่าเราพยายามตื่น พยายามกิน และพยายามนอน แค่นี้ก็พอ เรื่องของวันเวลา ลืมมันไปเถอะ ... เพราะต่อให้เป็นวันศุกร์แสนหรรษา วันเสาร์พักผ่อน หรือวันอาทิตย์ที่ทุกคนหยุดมีเวลาแสนสุขกัน มันก็ไม่ช่วยให้ความรู้สึกนี้หายไปหรอก
อย่าไปจำวันเวลาเลย แค่พยายามอยู่ต่ออีกสักหน่อยก็พอ จำไว้ if you can't survive, just try
Dead man and lyrics the 1975.
ฟลูออกซิทีน 20 mg.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
