15 มิ.ย. 2022 เวลา 04:40 • ความคิดเห็น
ให้สิ่งที่ดีแม้จะยังมีน้อยแก่คนที่รักได้เลย อย่ารอ เพราะชีวิตไม่อยู่คอย
ต้นไม้แก่...
ขอฝนจากเมฆก้อนน้อย
เจ้าเมฆน้อยตอบเพียงว่า…
น้ำฝนมีอยู่น้อย เกรงว่ามันจะไม่พอให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ
วันต่อมา..เมฆก้อนน้อย
ก็ยังคงบอกเช่นเดิม
"มันน้อยไป ฉันยังไม่พร้อมที่จะให้"
เมฆก้อนน้อยจึงออกเดินทาง
และพยายามสะสมฝน
เพื่อให้มันมากพอที่จะทำให้
ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ
เมื่อได้ปริมาณมากพอแล้ว
เมฆน้อยจึงกลับมา
แต่สิ่งที่พบข้างหน้า
มีเพียงซากต้นไม้ที่ยังเหลืออยู่...
เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้ แล้วถามว่า...
"ทำไมความพยายามของฉัน ไม่มีค่าเลยเหรอ? "
ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้
จึงได้แหงนหน้ามอง
แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า…
การที่เราจะให้อะไรแก่ใครสักคนที่เรารัก มันไม่ต้องรอให้มากพอ
หรือรอความพร้อมอะไรหรอก
ให้เท่าที่มี.. ก็ทำให้คนรับชื่นใจแล้ว
ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี
แต่มันก็มีเวลา เป็น "เงื่อนไข"
อย่าไปรอให้รวย
อย่าไปรอให้พร้อม
ถึงจะลงมือทำอะไรให้คนที่เรารัก
เพราะคนที่เรารัก
อาจไม่มีเวลามากพอที่จะรอเรา...
ก่อนต้นไม้แก่จะจากไป
เขาฝากบอกเธอว่า…
"เขารักเธอมากนะ"
เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตาออกมาเป็นเม็ดฝน อย่างไม่ขาดสาย ให้กับต้นไม้ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็นอีก..ตลอดกาล
จงทำ..ในสิ่งที่อยากทำ…
ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น
แต่.."ความอดกลั้นน้อยลง"
เรามีรายได้สูงขึ้น
แต่..."ศีลธรรมกลับตกต่ำลง"
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น
แต่..."ครอบครัวเรากลับเล็กลง"
เรามีช่องทางสื่อสารมากขึ้น
แต่..."ความเข้าใจกลับลดลง"
เรามียา ใหม่ๆ มีอาหารดีๆ มากขึ้น แต่.."สุขภาพกลับแย่ลง"
เราเดินทางได้ไกลขึ้น
แต่..."กลับเดินไปทักทายเพื่อนบ้านน้อยลง"
1
ดังนั้น จากนี้ไปขอให้พวกเรา
อย่าเก็บของดีๆ ไว้ โดยอ้างว่า…
เพื่อใช้ในโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่
คือโอกาสพิเศษที่สุดแล้ว
จงแสวงหาความสงบสุข
นั่งตรงระเบียงบ้าน
เพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่
โดยไม่ใส่ใจกับเรื่องวุ่นวายต่างๆ
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูง
คนรักให้มากขึ้น
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวให้เต็มอิ่ม
เพราะชีวิต คือ ห่วงโซ่ของนาทีแห่งความสุข ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่รอดไปวันๆ
เอาแก้วใบสวยที่มีออกมาใช้
เอาน้ำหอมดีๆ ที่มีอยู่มาฉีด
เอาเครื่องประดับสวยๆ ที่เก็บไว้มาใส่
เอาคำพูดที่ว่า…"สักวันหนึ่ง" ออกไปจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่า
เรารักพวกเขาแค่ไหน
อะไรที่จะทำให้เรามีความสุขมากขึ้น
จงลงมือทำตั้งแต่วันนี้
อย่าผัดวันประกันพรุ่ง
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที
ล้วนมีความหมาย
เราไม่อาจรู้เลยว่า...
มันจะสิ้นสุดลงเมื่อใด
Cr.พระจักรกฤษณ์
โฆษณา