16 มิ.ย. 2022 เวลา 10:28 • นิยาย เรื่องสั้น
EP. 12 : ห้องเรียนลูกชาวนา
สี่โมงนิดหน่อยตามหน้าปัดนาฬิกา จะมีเด็ก ๆ เปลี่ยนชุดนักเรียนแล้วต้องมาที่บ้านทันทีในช่วงเวลาเช่นนี้ ด้วยความสนุกสนานที่เขาได้รับประสาที่เขาได้เรียนรู้จากสิ่งรอบกายและสิ่งที่เขาคิดและอยากทำอะไร ก็ตามใจเขาประกอบกับชวนคิดว่าอยากทำแล้วได้ทำ ทำแล้วได้อะไร ทำแล้วเกิดอะไรขึ้น นำมาสู่การออกแบบบนกระดาษบ้าง ออกแบบทางความคิดไปต่อบ้าง
  • เลยกลายเป็นพื้นที่ที่เด็ก ๆ ได้คิดและทำแล้วเขาได้สนุก เราเพียงคอยสะกิดต่อมความรู้สึก ความอยากรู้อยากเห็นแล้วได้ทำจริง ๆ
พุธที่ 13 ตุลาคม 2564 ก็เป็นอีกเย็นหนึ่งที่เธอและเขาพี่ชายและน้องหญิงมาพร้อมเรียกสวัสดีทายทักในยามแลง
อะเบือว จิ จีแธร
หนุ่มน้อยศิษย์ผู้พี่เรียกเอ่ยเป็นคำถามเชิงชวนเชิญ
“แตงนา จี แธร ด้วย”
  • สาวน้อยศิษย์ผู้น้องก็พยายามจะสื่อสารเป็นภาษาถิ่นกวยโพธิ์กระสังข์แบบเรียกกวยคำ เซียมคำ
  • จึงได้คำตอบว่า ปลายทางของเย็น ๆ ของวันนี้คือนาของพวกเรา
10 นาทีเศษ ๆ คือระยะเวลาของการเดินทางด้วยสองล้อเครื่อง หลังสิ้นเสียงทุกคนก็เดินดุ่ม ๆ ไปหลังบนคันแทนาที่ตัดเล็มหญ้าออก พอเดินได้สะดวก ก่อนที่จะชวนลงในแปลงนาถอนต้นหญ้าที่แทรกตัวซึมตามร่องข้าวออก แต่ไม่ทันไร เด็ก ๆ ก็ค่อย ๆ ย่องลงน้ำตามร่องข้าวทันทีเดินแบบกระโหย่งยามือจับชายกางเกงถลกขึ้นสูง หยอกล้อกัน ตามประสาความสนุกแห่งวัย แล้วกาลเวลาก็เดินเร็วก่อนที่จะกลับบ้านกัน
และในทุกเย็นก็จะเป็นเช่นนี้เสมอ ๆ ที่จะต้องมีอะไรให้ชวนคิด ชวนเล่นด้วยตลอด
สี่วันหลังจากนั้น ที่มีข้อดีที่พี่ชายได้ลากลับมาบ้านเกิด เลยได้ชวนพี่ชายและหลานคนโตอีกคนได้เลาะในยามเย็นบ้าง โดยอาศัยท่อน้ำในช่วงน้ำหลากเช่นนี้ ที่มีญาติ ๆ ใส่ต่ง ใส่ผ้าแยงดักปลาไว้ จนได้มีโอกาสชวนกันออกไปยามค่ำคืนไปดูปลากัน แต่ผลก็คือว่า เป็นช่วงที่ปลาเริ่มน้อยลงแล้ว ประกอบกับน้ำที่หลากมาเริ่มลดลงโดยลำดับ สิ่งที่ได้ในต่งนั่นก็คือ หอยเป็นจำนวนมาก ปลาก็ได้เล็กน้อย ๆเท่านั้นเอง
19 ตุลาคม น้ำที่นาก็เริ่มลดลงในระดับพอสมควร เป็นอีกวันที่เด็ก ๆ ชวนไปนาเฉกเช่นทุกวัน เลยต้องไป
  • “อะเนาะ เกลย์ เดื๊อะ เด้อ.” คำถามกึ่งคำขอที่หนุ่มน้อยเอ่ยขึ้น ประสาวัยที่ต้องการความสนุก
  • “อือ” คำตอบสั้น ๆ ที่เข้าใจกันโดยนัย
นั่นคือความสนุกที่วัยของเขาจะพาไป เพราะเราเองหากอยู่ในช่วงวัยนี้ ก็คงต้องการความสนุกในการให้ร่างกายตัวเองสัมผัสกับน้ำโดยมีคนข้าง ๆ คอยดูแล คอยนั่งให้กำลังใจ คอยดูความปลอดภัยให้กับเด็ก ๆ นี้
และปล่อยให้เวลาความสนุกอยู่กับหลาน ๆ ในรูปแบบห้องเรียนลูกชาวนา ก่อนจะพากันลงเล่นน้ำสระ เพื่อล้างตัวอีกรอบจากทุ่งนาน้ำตื้น ๆ แล้วใส่กางเกงเสื้อผ้ากลับบ้านกัน
[ บันทึกเมื่อ 16 มิถุนายน 2565 ]
โฆษณา