ขนาดของทุกข์
อยู่ที่ คิดมาก คิดน้อย
อยู่ที่เข้าใจ มาก น้อย
หรือพอเข้าใจ
อยู่ที่ยอมรับได้หมด หรือ มาก น้อย หรือพอรับได้
คือ อยู่ที่ คิดเป็น
คิดให้ทุกข์ ก็ทุกข์
คิดให้ยอมรับ ก็ยอมรับ
มันก็ทุกข์แหละ
แต่คนเรารักตัวเองทั้งนั้น
สัญชาติญาน คงหาทางพาตัวเองให้ลืมทุกข์ ให้เร็วที่สุด
แต่ให้ดี ควรหาทาง
พาตัวเอง ให้ พ้นทุกข์ ให้มากที่สุด
ไม่ใช่คิดสั้น แต่ให้คิดยาว
โดยเพิ่มภูมิคุ้มกันความทุกข์
ให้ตัวเอง..มันมีทางเสมอ
ท้ายสุด สำคัญมาก คือ
เข้าใจได้ว่า "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป"
เราใส่อะไรในความคิด
ผลของมันก็จะออกมาแบบนั้นแหละ
ลองหาทางสร้างภูมิกันนะคะ
ใครใช้วิธีอะไร แบ่งปันกันได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ก็มันชอบ
ขอบคุณ เจ้าของภาพและเนื้อหาในภาพค่ะ🙏
ขำท้ายบท คลายทุกข์
คิดให้ทุกข์ ก็ทุกข์ 55
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
