18 มิ.ย. 2022 เวลา 04:11 • นิยาย เรื่องสั้น
[ EP 08 : ทมิฬ เมฆแห่งชะตา ]
เสียงเพลงจังหวะลาว ๆ พร้อมเสียงขับร้องจากเครื่องเสียงขนาดเล็กแบบพกพาดังมาจากที่ประกอบอาหาร ในขณะที่โต๊ะอาการเริ่มมีผู้มานั่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มาจากคนละที่ก็สามารถนั่งโต๊ะเดียวกันได้ ส่วนหนึ่งคงมาใช้บริหารสถานพยาบาลเช่นกับที่ผมด้วยเป็นเวลาพักเที่ยงนั่นเอง
ความอบอ้าวพัดเอาไอร้อนจากถนนเข้ามาเป็นระยะ ทำให้เหลือบมองขึ้นฟ้าทันที คิดว่าคงไม่กี่นาทีข้างหน้าเมฆที่หนาทึบคงทำหน้าที่เป็นแน่เลย
  • “น้ำบริการตัวเองนะ” เสียงหญิงผู้นำอาหารอีกอย่างมาวางตรงข้ามในโต๊ะเดียวกันเอ่ยบอกคุณตาที่สั่งหลังจากที่ผมนั่งได้ไม่นาน
อาหารเริ่มถูกชิมไปคำแรก พลันเปิดฝาถ้วยพริกน้ำปลาแล้วตักผสมไปในอาหารที่กินไปโดยไม่รู้ว่าทำไมต้องปรุงมันด้วย หรือเป็นวัฒนธรรมแห่งการกินแบบนี้ไปแล้วเสีย ไม่ทันได้หมดจนดีนัก เสียงคำรามจากท้องฟ้าก็สำแดงความกึกก้องตามที่คิดเอาไว้เลย จึงเดินไปจ่ายค่าบำเรอท้องในสนนราคา 45 บาทแล้วเดินไปหาคาเฟอีนสักกระป๋องในร้านสะดวกชื่อดังข้าง ๆ ก่อนเดินข้ามเข้ามาที่หมายเดิม
เลียบเลาะเข้าประตูมา นั่งเหยาะใต้ต้นไม้ยืนสูงโปร่งที่ปลูกไว้เป็นทิวแถวข้างกำแพง มีการตัดหญ้าสวยงามทำให้น่านั่งอิงพิงต้นไม้บนเกิบคีบแบบสบายตูด ในขณะที่ท้องฟ้าเริ่มมีการประกอบร่างด้วยเมฆสีดำเทามาทั้งผืนฟ้า บนตึกอาคารผู้ป่วยนอกพร้อมมีการประพรมน้ำลงมาปรอย ๆ บาง ๆ ก่อนที่จะขยับตัวเองย่างกรายเข้าในตึกอาคารอีกครั้ง
  • บ่ายโมงเริ่มมีคนไข้และญาติ ๆ ทยอยเดินเข้าจับจองที่นั่งเก้าอี้คนไข้และรอเรียกชื่อเข้าพบหมอ แต่ทว่าป้ายหน้าห้องคุณหมอทั้ง 6 ห้องแนบป้ายติดคำว่า “ไม่อยู่” ทุกช่องทุกห้องเลย มีเพียงเสียงโอเปอร์เรเตอร์อ่านรายชื่อคนไข้รับยาเท่านั้น นาน ๆ จะได้ยินเรียกที
  • “คนไข้คะ ช่วงนี้คนไข้มีเยอะมาก คุณหมอเราก็มีน้อย รอหน่อยนะคะ ช่วงบ่ายมาคงได้เรียกตามคิว ถ้าไม่มีเคสฉุกเฉิน รอหน่อยนะคะ”
  • เสียงจากหญิงสาวชุดชาวในนามพยาบาลหน้าห้องเดินมาแจ้งให้คนไข้ทราบเป็นระยะ
  • 13.37 น. ผมได้เหลือบไปเห็นพยาบาลคนหนึ่งเดินหยิบป้ายชื่อเสียบชื่อคุณหมอ และเปลี่ยนคำว่า ไม่อยู่ ออกสลับเป็นคำว่า อยู่ แทน ในห้อง 2 ทำให้รู้สึกพอได้ลุ้นว่าจะได้ถูกเรียกชื่อขึ้นมาทันที แต่ในห้องอื่นๆ ยังคงสภาพเช่นเคย
  • “มีใครมาใหม่ ยังไม่ได้ซักประวัติไหมคะ?” พยาบาลอีกคนเอ่ยถามขึ้นก่อนเดินไปหยิบเอาใบซักประวัติมา
เก้าอี้ทุกแถวมีคนนั่งครบทุกแถว แต่บางแถวอาจจไม่ครบทุกที่นั่ง ซึ่งนั่นหมายถึงว่าคนที่มาใช้บริการมีไม่น้อยเลย สำหรับอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของคนเรา การเรียกชื่อเข้าพบคุณหมอก็ยังไม่เริ่มสักที ทำให้ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ได้แต่นั่งมองรายชื่อบนหน้าจอทีวี หรือมองซ้ายทีขวาทีเหมือนคนอื่น ๆ เช่นกัน
[บันทึกเมื่อ 18 มิถุนายน 2565]
โฆษณา