19 มิ.ย. 2022 เวลา 01:38 • หนังสือ
✴️ บทที่ 2️⃣ สางขยะกับโยคะ : ปัญญาจักรวาลกับวิธีเข้าถึงปัญญาญาณนั้น ✴️ (ตอนที่ 56)
🌸 คุณสมบัติของผู้หยั่งรู้ตน 🌸
⚜️ โศลกที่ 5️⃣9️⃣ ⚜️
หน้า 325 – 327
โศลกที่ 5️⃣9️⃣
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ผู้สำรวมอินทรีย์ย่อมพบว่า อารมณ์ทั้งหลายจางคลาย แต่ความใคร่ยังหลงเหลืออยู่ แต่ผู้ที่เห็นปรมัตถธรรม ย่อมพ้นแล้วจากความใคร่ความอยาก
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ผู้ละเว้นความอยากอย่างขาดญาณปัญญา ย่อมหนีไม่พ้นจากความอยากที่ซุ่มซ่อนอยู่ในป่าจิตที่มืดมิด เขาแค่ปิดตาไม่รับรู้อารมณ์แต่เงาความอยากก็ยังตามหลอนเขาอยู่ภายใน แต่ผู้มีปัญญาที่เปิดตาปัญญาย่อมเห็นแสงแห่งปรมัตถธรรมอยู่ทั่วไป อย่างไร้เงาความอยาก
คนตะกละที่ถือศีลอด อาจไม่คิดถึงอาหารได้บางเวลา แต่พอคิดหรือระแคะระคายถึงอาหาร ความอยากที่กดไว้ก็จะตื่นขึ้นมา ทำให้ประสาทการรับรสที่ถูกศีลอดกดให้อ่อนแอชั่วคราว กลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีก ทำนองเดียวกัน เมื่อผู้หลงการควบคุมกายโดยไม่ควบคุมจิต เขาอาจวางตัวห่างจากความเย้ายวนได้ชั่วคราว แต่จิตของเขาคิดถึงสิ่งนั้นอยู่ตลอดเวลา แล้วไม่ช้าไม่นานเขาก็จะกลับไปเป็นเหยื่อของมันอีก
🛑 การละวางทางกายต้องกระทำไปพร้อมกับการละวางทางจิต และต้องแยกให้ได้ว่าอะไรคือกาย อะไรคือวิญญาณ
อย่างไรก็ตาม ทางหลวงที่ปลอดภัยย่อมนำไปสู่ความเกษมสุขแห่งบรมวิญญาณ เมื่อโยคีได้ลิ้มรสทิพยพรอันไร้สิ่งเทียบเทียม ท่านจะไม่สนใจสุขผัสสะซึ่งเป็นของเล็กน้อยอีกเลย
.
◾ โยคะ : การละวางภายในสำหรับนักบวชและผู้ครองเรือน ◾
คีตาโศลกนี้อาจเปรียบเทียบวิธีการภายนอกที่นักบวชหรือสวามีปฏิบัติ กับ วิธีการภายในที่โยคีปฏิบัติ นักบวชจํานวนมากเชื่อว่าการพำนักอยู่ในอารามและไม่แต่งงาน ท่านก็พ้นแล้วจากโลกโลกีย์ แต่ที่เป็นจริงก็คือสวามีและผู้เลิกละทั้งหลายที่ไม่ปฏิบัติโยคะศาสตร์ (ศาสตร์แห่งการรวมเป็นหนึ่งกับพระเจ้า) อาจตกอยู่ในอันตราย จะไม่ได้เห็นเป้าหมายทิพย์ของตน โยคีผู้ครองเรือนผู้ไม่ปฏิบัติการละวางภายในก็อยู่ในข่ายเดียวกัน
🛑 แค่การละวางทางกายอย่างเดียว ไม่ทำให้จิตที่พยศเชื่อได้อย่างเต็มที่ว่าสุขผัสสะเป็นสิ่งที่ต้องละวาง แต่โยคี ไม่ว่าเป็นนักบวชหรือผู้ครองเรือน ผู้เข้าถึงบรมสุขแห่งบรมวิญญาณด้วยสมาธิลึกนั้น ท่านไม่แค่คิด แต่ “รู้” ว่ามนุษย์นั้นโง่เขลานัก ถ้าเขาไม่เลิกละไปจากความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้จากผัสสอินทรีย์ แล้วหันไปแสวงหาบรมสุขแห่งบรมวิญญาณ
💥 ผู้เลิกละทั่ว ๆ ไป ที่เลิกละจากสิ่งที่ให้ความเพลิดเพลิน อาจชนะอินทรีย์ได้ในยกแรก แต่ความอยากภายในกลับยอมรับความพ่ายแพ้อย่างไม่มีทางสู้ ผู้เลิกละจึงต้องเรียนรู้ไม่แต่ศิลปะการป้องกันภายนอกเท่านั้น แต่ต้องรู้ศิลปะการป้องกันภายในด้วย
เมื่อเทน้ำผสมลงไปในน้ำนม ลักษณะของน้ำนมก็จางเปลี่ยนไป แต่น้ำนมที่กลายเป็นเนยแข็งแล้วอาจลอยน้ำได้อย่างไม่เปลี่ยนสภาพ ทำนองเดียวกัน จิตของผู้เลิกละโดยทั่ว ๆ ไปจึงต้องอยู่ให้ไกลจากสิ่งที่จะนำจิตไปเจือปนกับความเย้ายวนของอินทรีย์ แต่โยคีที่หยั่งรู้แล้วนั้น ท่านเสมือนก้อนเนยที่ไม่อาจซึมผ่านทั้งภายนอกและภายใน ท่านจึงไม่ยึดมั่นอยู่กับอารมณ์ใด ๆ ทั้ง ๆ ที่อยู่ท่ามกลางอารมณ์เหล่านั้น
💥 การเลิกละจากโลกโดยไม่ปฏิบัติเทคนิคสมาธิโยคะ (ที่จะควบคุมพลังชีวิตในอินทรีย์ทั้งหลาย) ไม่แค่ทำให้นักบวชยอมจำนนต่อผลประโยชน์ที่อยากได้เท่านั้น แต่จะทำให้ท่านอยู่ในฐานะหน้าไหว้หลังหลอก ภายนอกเป็นผู้เลิกละ แต่ภายในยังคงทุกข์ทรมานอยู่กับความอยาก 💥
✨ โยคะบอกเราให้เติมบรมสุขแห่งพระเจ้าไว้อย่างเต็มเปี่ยมในจิต❗ เมื่อเอิบอิ่มอยู่กับบรมสุขแล้วมนุษย์ยังจะอยากได้ความสุขทางอินทรีย์อีกละหรือ #โยคะจึงเป็นทางหลวงสายตรงสู่การหลุดพ้นอย่างแท้จริง ✨
(มีต่อ)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา