แจ้งข่าว Prime time ⏰
ภาพออกแบบใน canva.com
เนื้อหาของงานเขียน สิ่งสำคัญที่สุดคือสิ่งที่เป็นประโยชน์ ที่กลั่นออกมาจากนักเขียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวประวบการณ์โดยตรง เรื่องราวที่ชื่นชอบ ความถนัดเฉพาะด้านของแต่ละคน หรือแม้แต่ไลฟ์สไตล์ เรื่องราวสนุกสนาน
ที่เราอาจต้องแทรกเรื่องของความรู้ แนวคิด ข้อคิด มุมมอง ความคิดเห็นต่าง ๆ ที่จะทำให้บทความเหล่านั้น จำแนกประเภทเรื่องราวจากเนื้อหาแล้ว ยังจะถูกจำแนกได้ด้วย ลักษณะงานเขียน ที่เป็นเฉพาะตัวในแบบฉบับของนักเขียนแต่ละคน หรือที่เรียกได้ว่า “ตัวตน”
เครดิตภาพ pixabay.com
เหล่านี้ที่กล่าวมา นักเขียนทุกคนย่อมกลั่นสิ่งดี ๆ ออกมาในงานเขียนของตัวเอง อย่างที่ปฏิเสธไม่ได้
นั่นคือสเน่ห์ของบทความ หรืองานเขียน ที่แม้นักเขียนแต่ละคน จะนำเรื่องราวที่เป็นเรื่องเดียวกัน ออกมาถ่ายทอด แน่นอนว่าบทความเหล่านั้น จะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเจน
และรวมถึงความนิยมของผู้อ่าน ก็ย่อมโดนใจแตกต่างกันไปเช่นกัน
จากการที่ผม ได้ผันตัวมาเป็นนักเขียน โดยใช้เวลา 1 ปีเศษ ๆ จากเดิมที่ถ่ายภาพ แล้วนำภาพนั้น มาเขียนเล่าเรื่องราวสั้น ๆ เพื่อบอกความเป็นตัวตน ที่ถ่ายทอดออกมาเป็นภาพถ่าย
จนวันนึง ได้มีน้องคนนึง ได้จุดประกายในสิ่งที่ผมไม่เคยคิดว่า จะทำได้คือ
การเป็นนักเขียน
เครดิตภาพ pixabay.com
แต่สุดท้าย เหตุการณ์นั้น ทำให้ได้รับปากและต้องทำออกมา อย่างเสียไม่ได้ จนเกิดบทความแรกและได้ยอดวิวกว่า 1.5k
ซึ่งในขณะที่กำลังเขียนบทความนั้น ความรู้สึกที่ผุดเข้ามา ในระหว่างช่วงกลาง ๆ ของบทความ
เราเขียนได้นี่ (หว่า) 😅
และเกิดคำปฏิญาณในใจตัวเอง ว่าจะต้องทำออกมาอย่างน้อย 1 บทความใน 1 วัน
และสิ่งนั้นก็เกิดผลลัพธ์จริง ๆ ทั้งรายได้ ผู้ติดตาม มิตรภาพ ความรู้จากการอ่านบทความที่หลากหลายออกไป แต่สิ่งสำคัญที่ได้ค้นพบ คือ
ตัวตนที่เรามองข้ามไป
“นักเขียน”
เราทำได้
จึงอย่างสื่อออกมา เป็นแนวทาง หรือกำลังใจก็ได้มั้ย ว่าการที่เรายังไม่ได้ลองทำ สิ่งที่ไม่เคยทำ แน่นอนว่ามันบอกไม่ได้ ว่าเราทำสิ่งนั้น ได้ หรือ ไม่ได้
แต่มันจะปรากฏก็ต่อเมื่อ เราลงมือทำ สิ่งนี้ต่างหาก ที่จะพิสูจน์ว่าเราทำไม่ได้จริง หรือเราทำได้จริง ๆ
ผมพิสูจน์ได้แล้วครับ
แค่อยากบอกว่า คนที่มีความคิดเล็ก ๆ ว่า
”อยากเขียนแต่เราคงทำไม่ได้หรอก”
เปลี่ยนมาลงมือทำเลยครับ แล้วคุณจะรู้แจ้งกระจ่างจริง ว่า
เครดิตภาพ pixabay.com
คุณทำมันได้
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ❤️
สุดท้ายนี้ ขอย้อนไปคุยถึงหัวเรื่องครับ ว่าเวลา “Prime time” (เวลาลุ้นดาว) ของเราเหล่านักเขียนได้ลดลงจาก 48 ชั่วโมง มาเป็น 24 ชั่วโมงเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะครับ
(เผื่อใครไม่ทันสังเกต)
ปล. ขอใช้บทความนี้ส่งต่อประสบการณ์ แนวคิด และกำลังใจ ให้กับทั้งนักอ่านและนักเขียนด้วยครับ ❤️
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
