[ EP 13 : บทเพลงแห่งชีวิต ]
05.15 น. ได้เวลาเสียงปลุกจากมือถือดังขึ้นจากข้างเตียงนอน จึงเอื้อมไปหยิบมือถือแล้วกดปิดเสียงพร้อมกับจับสายสีดำเสียบที่ปลั๊กไฟแล้วมองดูแสงสีส้มจากถุงผ้าสีน้ำตาลทรงผืนผ้าที่เป็นผ้าประคบร้อนส่งให้เกิดไฟสีส้ม ๆ แสดงว่ากระแสไฟเริ่มทำงานอีกครั้ง
อาการเจ็บปวดหรือชาเสมือนไฟช็อตบริเวณสะโพกไปยังขาจากการขยับตัวเริ่มไม่สำแดงเท่าที่ควรนักแล้ว หากเปรียบกับเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว จึงขยับกายมานอนหงายดึงผ้าห่มมาคลุมตัวอีกครั้ง
ไม่นานนักเสียงหญิงสาวก็ส่งมาทักทายอีกรอบตามกรอบระยะเวลานัดหมาย แต่ทว่าเช้านี้รู้สึกว่าเธอพูดเล่าข่าวเป็นสำเนียงลาว กึ่งสำเนียงลาวสีเกดที่น่าฟังกว่าที่เคยได้ยินเมื่อครั้งก่อน ๆ กระโน้น หรือว่าที่ผ่านมารู้สึกอึดอัดการการพูดเล่าข่าวของเธอที่ดูเหมือนว่าจะรีบเร่งไปตามควายก็ไม่ปาน ซึ่งเสียงหญิงสาวนั้นจะมีสองคนที่เล่าข่าวในทุกเช้าเช่นนี้ แต่บางสำเนียงหรือความรู้สึกก็รู้สึกแป่ง ๆ ไปไม่น้อยที่
- ■หากใช้เปรียบเทียบกับสำเนียงลาว หรือสำเนียงแบบคนอีสานเรา แทบจะมีทุกวันหากตั้งใจฟัง เช่นคำว่า “เก้าโมงเช้า” หากคิดเอาเองแบบบ้าน ๆ แล้วไซร้ เราเองมักจะพูดกันด้วยคำว่า “สามโมงเช้า” หรือเก้านาฬิกานั่นเอง ทว่า... ทั้งหมดนั้น อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นเพียงสำเนียงการเล่าข่าวของแต่ละพื้นที่ที่แตกต่างก็เป็นได้ ที่ผมเองรับรู้และสัมผัสตามความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้นเอง ซึ่งความรู้สึกของผมนั้นอาจจะผิดก็เป็นได้
เสียงไฟตัดจากที่เสียบไปเมื่อสักครู่ตัดไป จึงหยิบมาประคบบริเวณที่ต้องประคบเช่นเคย โดยการนำมาวางแล้วนอนทับให้ถูกตรงสะโพกกึ่งเอว ถุงผ้าดังกล่าวที่ประคบจะมีสองด้านแต่ละด้านจะมีความร้อน/ความอุ่นแตกต่างกันมาก ทั่วไปแล้วจะทาบฝั่งที่อุ่น แต่สำหรับผมมองว่าด้านที่อุ่นจะแค่อุ่นและความรู้สึกจะช้าไป เลยนำด้านที่ร้อน ๆ กว่าประคบเข้ากับลำตัว หากประคบได้สักพักต้องรีบสลับหรือเปลี่ยนจุดบ้างเพราะจะร้อนนั่นเอง
- ■ในขณะที่ประสาทสัมผัสทั้งหูและกายรับรู้ความอุ่น เสียงที่คุ้นชินในทุกเช้าที่มาในยามนี้ก็คือ เสียงนกที่มาทายทักตามสังกะสีบ้านบ้าง ตามข้างบ้านบ้าน ประกอบกับเสียงไก่ที่เริ่มส่งเสียงมาเป็นระยะ และเริ่มมีเสียงของรถยนต์ผ่านหนาหูขึ้นเป็นระยะเช่นกัน แสงแรกแห่งวันเข้ามาสะท้อนก็ทำหน้าที่แทรกผ่านแผ่นไม้ฝาบ้านมาเช่นกัน ทั้งที่เวลาในยามนี้ยังเพียงแค่ตีห้าเศษ ๆ เท่านั้นเอง
บรรยากาศของบ้านนอกแม้นจะดูง่าย ๆ ไม่ได้มีรถเรือวิ่งตลอด 24 ชั่วโมงก็จริง แต่เสียงแต่ละเสียงคือดนตรีที่ประสานส่งบรรเลงให้เราได้ร่วมขับขานร่วมกันไปในนาม ธรรมชาติ ของสิ่งมีชีวิตนั่นเอง แต่ละวัน แต่ละนาที แต่ละวินาที ก็ขับประโคมไปคนละเพลงไม่มีซ้ำกันแม้นสักวัน มันคือบทเพลงท่วงทำนองแห่งศิลปะที่คนบ้านนอกอย่างเรา ๆ สัมผัสได้เช่นนั้น
[บันทึกเมื่อ 24 มิถุนายน 2565]
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
