มิสุบาโฉะ (Misubasho) ดอกไม้สีขาวในพื้นที่ชุ่มน้ำ
สัญญาณฤดูใบไม้ผลิแห่งอาคิตะ
6 พฤษภาคม คริสตศักราช 2013 ในปีที่ใบไม้ผลิในโทโฮขุมาล่ากว่าที่เคย
มิสุบาโฉะแห่งพื้นที่ชุ่มน้ำ
ขณะที่ซากุระแห่งคาคุโนะดาเตะยังผลิสะพรั่งเพียงครึ่งเมือง เราก็แอบหวังว่ามิสุบาโฉะแห่งเซ็นโบกุจะตระการตาในพื้นที่ชุ่มน้ำ
เรารู้จักดอกมิสุบาโฉะจากหนังสือนำเที่ยวญี่ปุ่นในฤดูใบไม้ผลิเล่มหนึ่ง ทั้งหน้ามีเพียงสองภาพ ไม่ได้บอกอาณาเขตของดอกไม้สีขาวหน้าตาคลับคล้ายลิลลี่ที่ขึ้นอยู่ในน้ำตื้นสักกี่มากน้อย ไม่เคยรู้จักว่าเธอมีตัวตนอยู่หนไหน ตั้งแต่เมื่อใด รับรู้เพียงว่ามิสุบาโฉะเป็นสัญญาณของช่วงดอกไม้ผลิบานในฤดูกาลที่เรากำลังจะไปเยือนพอดี จึงตั้งความหวังว่าถ้ามีโอกาส ก็อยากจะเจอกันสักครั้ง
หน้าตาคล้ายดอกหน้าวัวเนอะ
คุณเพื่อนอิวาเตะของเราเห็นมิสุบาโฉะในหนังสือแล้วก็บอกว่า เขาอยู่อิวาเตะมานาน ไม่เคยเห็นเลย เราลองไปดูก็แล้วกันว่าหน้าตาทุ่งดอกไม้แห่งนี้จะเป็นอย่างไร หลังออกจากทุ่งคาราฟุกิ โชคดีที่มีป้ายตัวโตบอกว่า มิสุบาโฉะ แห่งเมืองเซ็นโบกุไปทางนี้ ป้ายใหญ่อลังเสียจนไม่มีทางหลง
รถวิ่งไปราวครึ่งชั่วโมงเราก็เห็นเต็นท์สีขาวขนาดใหญ่วางตัวเรียงเป็นแนว รถจอดพร้อมกับหยดน้ำเย็นเยียบค่อยๆ ปรอยลงมาจากฟ้า เราต่างกางร่มแล้วเดินลงไป แต่แล้วฝีเท้าก็ชะงักไปครู่ เพราะภาพเบื้องล่างถัดจากแนวรั้วไม้สีน้ำตาลซึ่งกั้นกลางระหว่างที่จอดรถกับลานเต็นท์ คือป่าของต้นฮันโนะกิ ซึ่งโอบล้อมทุ่งดอกไม้สีขาวกำลังเบ่งบานเต็มพื้นที่ และทุ่งที่ว่านี้ก็ไม่ใช่ทุ่งหญ้า แต่เป็นที่ราบชุ่มน้ำชื่อซะชิมะกิ
ป่าต้นฮันโนะกิ ล้อมรอบฟื้นที่ชุ่มน้ำในวันฝนโปรย
บนพื้นราบซึ่งเต็มไปด้วยน้ำ แถมมีผืนดินแห้งเป็นช่วงเช่นนี้ การจะชมมิสุบาโฉะให้ใกล้ชิดเป็นเรื่องง่ายดายเหลือเชื่อด้วยสะพานไม้แคบๆ ที่เชื่อมต่อกันไปทั้งผืนป่า กลมกลืนแนบเนียนไปกับธรรมชาติราวเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
เราเดินลงบันได ค่อยๆ ลัดเลาะไปตามสะพาน ชื่นชมดอกไม้ต้นเตี้ยกลีบแข็ง ตรงกลางมีจงอย มองคล้ายดอกหน้าวัวสีขาว แต่พอดูอีกที ลิลลี่ก็คลับคล้าย ตัดสินใจไม่ถูกว่าเหมือนพันธุ์ใด เพราะมิสุบาโฉะก็คือหนึ่งเดียว ไม่มีใครเหมือน และใม่เหมือนใคร
ทุกดอกยืนหยัดท้าทายสายลมเยือกเย็นของฤดูกาล เผยความงดงามแข็งแกร่งต่อท้องฟ้าสดใส และกิ่งก้านไร้ใบของต้นฮันโนะกิ ราวจะประกาศให้รู้ว่า เวลาของใบไม้ผลิแห่งอาคิตะเดินทางมาถึงแล้วพร้อมกับมิสุบาโฉะนั่นเอง
ทุ่งดอกไม้ในน้ำตื้นสีขาวจงอยเหลือง ห่มคลุมพื้นดินให้เรืองรองผ่องใส
เหล่านักเดินทางต่างชื่นชมมิสุบาโฉะกันอย่างสงบงาม ไม่กีดขวางผู้กระตือรือร้นซึ่งเพิ่งมาใหม่ บางช่วงที่ทุ่งดอกไม้ขึ้นหนาแน่นเป็นพิเศษก็ทำเป็นลานไม้ย่อมๆให้เข้าไปยืนถ่ายรูปเป็นความทรงจำแบบพาโนรามา แล้วลานนี้ก็ทำเป็นช่วงๆ ไป ทุกคนต่างรอคนที่อยู่ก่อนให้บันทึกภาพเสร็จเรียบร้อยก็ค่อยเปลี่ยนหน้ากันเข้าไปใหม่
มิสุบาโฉะจึงไม่ได้น่าจดจำแค่เพียงตัวความงามของดอกไม้ แต่การเคารพต่อสถานที่ ให้เกียรติต่อผู้คนของนักท่องเที่ยว ทำให้เสน่ห์ของมิสุบาโฉะและที่ราบชุ่มน้ำซะชิมะกิเพิ่มพูนอีกหลายช่วงตัว
เพราะเป็นดอกไม้ที่เบ่งบานเพื่อต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ มิสุบาโฉะจึงอยู่ให้สบสายตาได้เพียงไม่นาน การมาชมที่ดีที่สุดคือช่วงต้นเดือนเมษายน-ต้นพฤษภาคมของทุกปี
ค่อยๆ เดินชมในความสงบงามของธรรมชาติ
และหากต้องการตัวแทนความคิดถึงในยามลาจากกัน ในเต็นท์สีขาวก็มีของที่ระลึกซึ่งชาวบ้านทำเองจากมิสุบาโฉะให้เลือกซื้อกลับไป
สำหรับเรานอกจากความทรงจำในกล้องถ่ายรูปแล้ว ภาพทุ่งดอกไม้สีขาวในน้ำตื้นๆ กลางป่าเขาสงัดงัน ซึ่งได้มีโอกาสไปพบกันแม้อาจจะเพียงครั้งเดียวในชีวิต ได้ติดตาตรึงใจแจ่มชัดเสียยิ่งกว่าภาพถ่ายใบไหนๆ ไปแล้ว
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
