คีย์ อยู่ที่ "ความรู้สึกตัว"
คนเราที่ไม่อยู่กับปัจจุบัน ก็เพราะหลงไปในอดีตหรือไม่ก็อนาคต
ในรูปของ "ความคิด" เป็นส่วนมาก
จะเข้าใจการอยู่กับ "ปัจจุบันขณะ"
ต้องเข้าใจ 2 ตัวนี้คือ "หลง" และ " รู้ "
สำหรับผู้ไม่เคยฝึกบอกได้เลยว่า _หลง_ ทั้งวัน บางคนอาจจะคิดว่า (ฉันก็รู้ตัวนะว่าทำอะไรอยู่) รู้ของคนส่วนใหญ่ เป็น รู้ดีเลย์ทั้งนั้น คือ "รู้ไม่ทัน" (ไม่รู้ตอนปัจจุบันตามความเป็นจริง) คือ "การขาดสติ"
นึกอาการหลงให้ออกก่อน เช่น บางคนขับรถแต่คิดเรื่องอื่น เป็นไปได้ไหม?
ขับรถแต่ไม่อยู่กับการขับรถ
เคยเห็นคนเมาขับรถกลับมาบ้านได้แต่ไม่รู้ตัวไหม นี่คือเห็นชัดมาก ว่าคนเราทำอะไรได้โดยไม่ "รู้สึกตัว"
ยืนรอรถก็ "คิด"
นั่งกินข้าวก็ "คิด"
ประชุมก็ยัง "คิด" เรื่องอื่น
การจะรับมือกับ "ความคิด" ก็ทำได้ด้วยการ "รู้ทัน" มัน
ความรู้สึกตัว ไม่ใช่เรื่องยาก แค่ทำความรู้จักลักษณะแบบไหนเรียกว่า "หลง" แล้วก็สังเกตตัวเองเรื่อยๆ (บ่อยเท่าที่ทำได้ ) จังหวะที่เรา "รู้" ว่า เรา "หลง" ขณะนั้นเองเรามีสติอยู่กับปัจจุบันแล้ว
วันทั้งวัน เรา มี "ตัวหลง" ให้ "รู้ "อยู่ตลอด "หลง" คือทรัพยากรในการฝึกสติ
ไม่เห็นว่าหลง แปลว่า หลง
เห็นว่าหลง แปลว่า ไม่หลง
*แถมท้ายความเข้าใจต่อ "ความคิด"
เมื่อไรที่ "คิด" เมื่อนั้น คือ "หลงไปคิด"
##แต่## เราจะอนุญาติให้คิดได้ในเรื่องที่จำเป็น เช่น การงาน คิดวางแผนชีวิต
เรื่องที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตอยู่ก็ต้องคิด นอกนั้นอย่าปล่อยให้จมอยู่กับความคิดนาน รู้ทันให้เร็ว จะเร็วแค่ไหนอยู่ที่การฝึก
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
