ep: 2 "รีวิว 50 วันกับชีวิตเด็ก66"
เริ่มเดย์วันด้วยการไปโรงเรียนในวันเปิดเทอม ถ้าเป็นก่อนขึ้นม.6 ความรู้สึกแรกของการไปรร.คงจะตื่นเต้น ตื่นเต้มกับการได้เจอเพื่อน ลุ้นว่าจะมีเพื่อนใหม่เข้ามามั้ย หรือความรู้สึกอีกหลายๆอย่าง แต่พอขึ้นม.6 มาแล้วความรู้สึกเหล่านั้นกลับลดน้อยลงจนความรู้สึกบางอย่างก็ขาดหายไป
ต้องยอมรับเลยว่าพอรู้ตัวว่าตัวเองอยู่ม.6 ความรู้สึกบางอย่างที่เรียกว่า "ความกดดัน" ก็ลอยมาแปะอยู่ที่หน้าแบบตัวใหญ่ๆเลย มันอธิบายไม่ถูกจริงๆนะว่าเพราะอะไร แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องที่ว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิต การเป็นรุ่นที่ใหญ่สุดในรร. และอีกมากมายเลยจริงๆ
แต่ในสิ่งที่คิดว่าไม่ดีเหล่านั้น ก็แอบมีสิ่งที่ดีๆอยู่บ้าง เพราะตั้งแต่ขึ้นม.6มาอย่างที่บอกไปคือความกดดันมันเพิ่ม มันเลยทำให้ตัวเรามีความรับผิดชอบมากขึ้นเหมือนกัน ที่สำคัญเลยคือมันทำให้เรารู้ตัวเองมากขึ้นว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตดี ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น แต่มันก็พอเห็นเส้นทางขึ้นมาบางละแหละ
ในส่วนของสังคมเพื่อน เราว่าเราได้รู้จักเพื่อนแต่ละคนได้ดียิ่งขึ้น เพื่อนบางคนที่เราคิดว่าเราคงอยู่ด้วยไม่ได้แน่ๆ แต่พอเอาเขาจริงมันก็มีกชจุดตรงกลางที่เรารู้อยู่แกใจว่าประมาณไหนคือพอดี แน่นอนว่าอยู่มาจนถึงม.6 มันก็ต้องมีเพื่อนที่สนิทกันบ้าง
พูดถึงเพื่อนสนิท นึกแล้วก็ต้องยิ้มตามทุกที คืองงๆเหมือนกันว่านิสัยแบบนี้โคจรมาเจอกันได้ยังไง แต่ละคนคือออกไปคนละแนวเลยจริงๆนะ ทั้งสายฮา สายที่ปรึกษา(ปัญหาหัวใจ) สายที่แอบมึนเบาๆ หรือแม้แต่สายโซซีเรียสก็ยังอยู่มาด้วยกันได้ เชื่อประโยคนึงเลยที่ว่า"สุดท้ายแล้วโลกก็จะเหวี่ยงคนที่เข้ากับเราได้มาให้เจอกันอยู่ดี"
ใครจะไปคิดว่าตอนอยู่ประถมที่บ่นนักบ่นหนาว่าอยากจบม.6เร็วๆจัง แต่พอมาถึงจุดนี้ที่อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว สารภาพจริงๆเลยนะว่ามันยังเร็วเกินไปมาก เวลานึกถึงการที่จะไม่ได้อยู่ในโรงเรียน การที่ไม่ต้องตื่นเช้ารีบกินข้าวแล้วมาเข้าแถวที่โรงเรียน การที่ได้นั่งกินข้าวเที่ยงกับเพื่อน การได้เจอครูแต่ละคนที่บางคนก็ใจดีมากๆๆ หรือบางคนก็ควรไปพักก่อนอะไรประมาณนั้น พอมาวันนี้แล้วมันใจหายเหมือนกันนะ
ตอนนี้อยากบอกรุ่นน้องเลยว่า "ใช้ชีวิตในโรงเรียนให้มีความสุขนะ ทำทุกอย่างที่อยากทำไปเลยไม่ต้องกลัวว่าผลที่ออกมาจะเป็นยังไง อย่าไปกลัวว่าคนอื่นจะมองเรายังไง อย่าให้คำพูดที่ว่ารู้อะไรไม่เท่ารู้งี้มันผุดขึ้นมาในหัว ทำทุกวันที่อยู่ในสถานะ นักเรียน ให้มีความสุขที่สุดไปเลยนะ" และบอกกับตัวเองด้วยว่าไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ขอให้พยายาม เชื่อเสมอว่าคำว่า "พยายาม" ไม่เคยทำร้ายสักคนที่ตั้งใจ
วันข้างหน้าชีวิตจะเป็นยังไงคงต้องรอดูต่อไป แต่ที่แน่ๆทำวันนี้ให้ดีที่สุดเถอะ เราจะได้ไม่เสียใจในภายหลัง...สู้ๆนะทั้งตัวเราเองและที่กำลังอ่านอยู่ :)
*ตามมาติดqนะครับเรื่องวุ่นๆของเด็กคนหนึ่ง บอกเลยว่าชีวิตขับเคลื่อนได้ด้วยเดดไลน์
ถ้าชอบผลงานฝากกดไลค์ กดติดตามไว้ด้วยนะครับ หรือจะคอมเมนต์พูดคุยกันก็ได้นะครับ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ไม่ว่ายังพรุ่งนี้ย่อมดีกว่าเมื่อวานเสมอนะครับ
before.monday_
เครดิตภาพ : Treasure
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
