นิสัยลูกที่ถูกเลี้ยงอย่างทะนุถนอมตามใจมีผลกระทบต่อวัยรุ่นสู่วัยผู้ใหญ่ในชีวิตจริง
ขอบคุณภาพจากแคนวา
ไม่แรงไปค่ะ วันนี้จะมาแชร์เรื่องราวของเด็กสาววัย18 คนหนึ่งยาวหน่อย แต่เป็นก้าวแรกของวัยรุ่นที่น่าคิด
เธออยากมีเงิน อยากมีรถมินิคูเปอร์หรูเมื่อเธออายุครบพร้อมทำใบขับขี่ได้
และจึงมาของานลุงที่มีร้านอาหารทำในช่วงปิดเทอม ลุงเห็นว่าดีกว่าจ้างคนอื่นเลยให้หลานสาวมาทำดีกว่าเงินทองจะได้ไม่รั่วไหล
เธอมีเป้าหมายชัดเจนมาก คืออยากได้เงิน แม้ต้องขัดกับนิสัยที่ไม่เคยถูกขัดใจมาก่อนการทำงานที่ต้องทำตามคำสั่งจึง ยอมรับไม่ค่อยได้ถ้าไม่ได้เถียงหรือหาข้อมาแย้งก่อน
ภาพจากแคนวา
เช่น..หัวหน้า บอกว่า เธอทำแบบนี้นะ ให้ตัดขนมก่อนโดยใช้มีดฟันเลื่อยนะ ขนมจะไม่เละ ตัดให้เป็นชิ้น แบบนี้นะ
แล้ววางเรียงให้สวยงามบนถาดก่อน บีบน้ำตาลเกลซซิ่ง ลงบนชิ้นขนมปังทีละชิ้น จะได้ไม่เลอะเทอะ
ตอนรับงานเหมือนจะฟัง แต่ตอนทำ ตรงข้ามหมด หัวหน้าเดินมาเห็นขนมที่ยับยู่ยี่ จากมีดธรรมดา กดตัดจนใส้แตก น้ำตาลเลอะเทอะ จากการเคลื่อนย้าย!และทาก่อนตัด
ภาพจากแคนวา
ที่สำคัญ เอาไปเสริฟ์หรือวางขายแบบนั้น พอหัวหน้ามาเห็น ถามว่า เกิดอะไรขึ้นกับขนมปังใส่ใส้อันนี้
คำตอบ คือ ฉันหามีดฟันเลื่อยไม่เจอ!เลยใช้มีด ธรรมดาแทน
และฉันคิดว่า ทาเกลซซิ่งก่อนค่อยตัดดีกว่าตัดก่อน ทา ที่บ้านก็ทำกับเค้กแบบนั้น รสชาติก็ไม่เห็นเปลี่ยน
ตอบแบบหงุดหงิดและขึ้นเสียง ที่มีคนขัดใจ
หัวหน้าจึง อธิบายยาวว่า มีดฟันเลื่อย เวลาเราตัดของนุ่มๆ ที่มี ใส้ข้างใน จะได้ทรงที่สวย ยังคงฟอร์มเดิม ดูน่ากินน่าซื้อควบคุมขนาดได้
มีดธรรมดาต้องคมจัด และ ใช้แรงกดหั่น ถึงจะตัดได้ เมื่อเรากด ไม่เป็นใส้ก็แตก หน้าขนมก็เละ แบบที่เห็น
ส่วนน้ำตาลเกลสซิ่งที่ให้โรยทีละชิ้นเป็นเส้นยาวทีหลังเพราะว่า น้ำตาลเหนียว ติดมีดติดขนมยาวไปข้างล่าง ขนมดูเละเทะ ไม่เป็นระเบียบไม่น่าซื้อ
หากเธอทำตามแต่แรกหรือแย้งแต่แรก ขนมปังนี้ จะสวยงามเหมือนชิ้นอื่นๆก่อนหน้านี้
ภาพจากแคนวา
ขณะที่หัวหน้าอธิบาย หน้าเธอไม่พอใจ เถียงว่าก็ฉันคิดว่าแบบนี้ดีกว่า และ มีดก็ไม่คม ด้วย
ฉันว่าน้ำตาลมันเหลวเกินไป ทำให้เละ และ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวขายไม่ได้ฉันกินเองก็ได้ ลุงไม่ว่าหรอก
กับอีกหลากหลายคำแก้ตัว คำอ้าง คำอ้อน คำที่ว่าตัวเองไม่รู้ …เพราะไม่ได้จับใจความฟังนั่นเอง
คิดหาคำมาเถียงหรือแก้ตัวก่อนที่จะ ฟังคำสั่งด้วยซ้ำ
ทุกคนต้องโอ๋ ต้องเห็นใจในความไร้เดียงสา อ่อนประสบการณ์ ซ้ำซากของเธอ ทุกคนต้องเอาแต่ใจใส่ในความรู้สึกเธอ ไม่ว่า ความรู้สึกนั้นจะ เป็นยังไง
เมื่อถูกขัดใจหน้ามุ่ย หน้างอ
เมื่อจำนนต่อเหตุผลก็ มีข้ออ้างเรื่องสุขภาพมาแทน เธอยังยึดติดการเป็นจุดศูนย์รวมความสนใจของจักรวาลรอบตัว
ไม่มีใครในโลกความจริงของผู้ใหญ่จะมาคอยสนับสนุน ตอบสนองสร้างสิ่งแวดล้อมเหมือนที่บ้านให้ เธอได้ !!
นิสัยเหล่านี้ใช้ได้กับพ่อแม่ที่ตามใจเธอและมีเธอเป็นจุดศูนย์กลางของทุกอย่างในชีวิตเท่านั้น!!
เมื่อก่อนความสุขความต้องการของเธอ คืองานของพ่อแม่
แต่เธอโตแล้ว 18 แล้ว การปรับตัวจากเด็กน้อยที่ถูกตามใจและทำอะไรก็ไม่มีผิด หมดเวลาลงความรับผิดชอบทั้งความล้มเหลวและความสำเร็จเป็นของเธอ ทั้งหมด เธอต้องเรียนรู้จะอยู่กับมันให้เป็น
ภาพจากแคนวา
โลกที่มีพ่อแม่คอยปกป้องทำให้โลกของเธอสวยงามตลอดมีระยะเวลาของมัน
โลกความจริงที่มีทั้งความผิดหวัง ผิดพลาด เสียใจ เสียเงินเสียเวลา รวมทั้ง การไม่มีใครสนใจเรามีอยู่จริง
และนี้แหละคือการเดินทางเพื่อการเติบโต
เธอต้องกล้าหาญพอที่ยอมรับว่า เธอต้องเรียนรู้จักความพ่ายแพ้ ความล้มเหลว การเห็นใจ และมองว่า คนอื่นๆ มีค่ามีสิ่งที่พวกเขาสนใจไม่แตกต่างจากเธอ
โลกของผู้ใหญ่ ต้องค่อยๆเรียนรู้ด้วยตัวเองผ่านการลงมือทำ เปิดใจให้กว้าง ฟังให้เป็น เงียบสงบเพื่อไตร่ตรอง
คิดจะเป็นผู้ใหญ่มีเงินมีความสุขสำเร็จ มันต้องเริ่มต้นรู้ในสิ่งที่เป็นคอมมอนเซนส์ ที่เรียกว่า สติสัมปชัญญะและ นิติภาวะ การอยู่ร่วมกันกับสังคมที่แตกต่างจากบ้านและโรงเรียนให้เป็น
โลกความจริงมีโครงสร้างของมันที่ซับซ้อนตามควมคิดความเชื่อของเราเอง
อนาคตเธอยังอีกไกล ผู้เขียนยังต้องอดทนฝึกฝนให้เธอเป็นคนคุณภาพต่อไป
ชีวิตเธอต้องเริ่มใช้เองล้มเองลุกเองให้เป็นตั้งแต่แรกๆของชีวิต
เกี่ยวกับผู้เขียน:
เขียนและขายหนังสือชีวิตเราใครใช้
เพจชีวิตเราใครใช้byครูยุ
คนชอบพัฒนาตัวเอง กับชอบ วาดรูป ลองตามลิ้งค์ดูค่ะ👇
ชอบเขียน ได้นิยาย ก็แต่งนิยายเลยไปอ่านดูค่ะ นิยายแฝงข้อคิดของแม่ค้าต่างแดนกับความรัก ที่ไม่ง่ายนัก👇
#รับปรึกษาปัญหาความรักตัวเอง
#เป็นไลฟ์โค้ชเรื่องชีวิตและความรัก
#เป็นเชฟร้านกาแฟ
#กำลังฝึกเป็นนักเขียน
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
