📚วรรณกรรมแปล
ถึงฉันจะโดดเดี่ยว แต่ก็ยังอยากอยู่คนเดียวอยู่ดี
Het verlangen van de egel
ถึงฉันจะโดดเดี่ยว แต่ก็ยังอยากอยู่คนเดียวอยู่ดี by โทน เทลเลอเฆิน (
“บางทีเหตุการณ์ต่าง ๆ อาจจำเป็นต้องแปลกด้วยเหมือนกัน ไม่ว่าเราจะต้องการหรือไม่ก็ตาม” (หน้า 90)
🍀🍀🍀
“เขาถอนหายใจ แน่นอนว่าไม่มีใครมา
เขาวางจดหมายไว้บนพื้นข้างเตียงแล้วพลิกตัวหนอนหงาย เขาทั้งรู้สึกโล่งอกและเศร้าใจในเวลาเดียวกัน ความเหงาเป็นส่วนหนึ่งของฉันเช่นเดียวกับหนาม เขาคิด ถ้าฉันมีปีกแทนหนาม ฉันก็คงจะไม่เหงามากมายขนาดนี้ แล้วฉันก็จะบินไปทุกที่โดยไม่จำเป็นต้องโหยหาอะไรอีก” (หน้า 7)
“และแม้ว่าพวกเขายังดื่มชาไม่หมดและต่างก็ต้องการที่จะบอกบางสิ่งที่สำคัญมากให้อีกฝ่ายรับรู้ พวกเขาทั้งสองฝ่ายก็จะรู้สึกเหงามาก
“สิ่งที่ฉันรู้สึกอยู่ในตอนนี้คืออะไร” อีกฝ่ายจะถามด้วยความประหลาดใจ
“ความรู้สึกของฉัน” เม่นแคระจะพูดเบา ๆ
บรรยากาศเริ่มมืด อีกฝ่ายจะจากไปอย่างเงียบเชียบ ส่วนความเหงาก็จะยังคงอยู่เหมือนเดิม (หน้า 37)
“ถ้าเรามีสายตาที่ดีมาก ๆ อย่างนกฮูก และบางที บางทีมาก ๆ เมื่อเราพยายามอย่างเต็มที่แล้วสามารถมองเห็นชีวิตและความสุข เราก็ยังมองไม่เห็นความตายอยู่ดี นั่นเป็นเหตุผลที่ทุกคนคิดว่ามันไม่มีอยู่จริง แต่ตามที่มดพูด สิ่งนั้นมีอยู่จริง น่าจะมีอยู่จริง” (หน้า 142)
นับว่าเป็นวรรณกรรมแปลสำหรับผู้ใหญ่ และเด็กก็อ่านดีเช่นกัน เป็นหนังสือที่ถ่ายทอดเรื่องราวการอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทว่าท่ามกลางความเดียวดายนั้น ยังความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอื่น ๆ ที่เรายังต้องการ หรือบางทีก็ไม่ต้องการ บางทีเราอาจจะโหยหาหรือกระวนกระวายอันเป็นเส้นบาง ๆ แทรกซึมไปในความโดดเดี่ยวอยู่เป๋นระยะ ๆ
เรื่องราวที่ว่านั้น เป็นเรื่องราวของเจ้า “เม่นแคระ” ที่เขาไม่เคยมีใครมาเยี่ยมเยียนและไม่เคยไปเยี่ยมเยียนใครเลย จึงตั้งใจจะเขียนจดหมายเชื้อเชิญเหล่าสรรพสัตว์ทั่วทุกแหล่ง ทั้งใต้พื้น ที่บนพื้นดิน หรือจะเป็นใต้น้ำ สัตว์ทุกตัวเท่าที่เขาจะนึกได้ ให้มาหาเขาที่บ้าน ดื่มชาด้วยกัน พูดคุยกัน
เขานึกจะเขียน แล้วก็ไม่เขียน จะเชื้อเชิญสัตว์ทุก ๆ ตัว แต่ก็ไม่ได้เชิญสัตว์ทุกตัวมาหา
ทั้งจดหมายเชื้อเชิญ สัตว์ทุกตัวที่เขาคิดว่าจะมาเยี่ยมเยียน ก็วนเวียนอยู่ในจินตนาการของเจ้าเม่นแคระ🦔
เจ้าเม่นแคระ 🦔
มนุษย์อินโทรเวิร์ต (Introvert) กับการปฏิสัมพันธ์กับผู้คนหลากรูปแบบ
ในที่นี้ก็เปรียบเหมือนตัวละครเจ้าเม่นแคระกับเหล่าสรรพสัตว์ เม่นแคระคิดว่าหากเชิญชวนใครมาสักตัวอาจจะทำให้บางคนอึดอัดหรือกระทั่งกลัวหนามแหลม ๆ ของเขา คงไม่มีใครอยากเข้าใกล้แน่ ๆ ความกังวลของเขาเป็นเช่นนี้ ก็เหมือน ๆ กับลักษณะของมนุษย์อินโทรเวิร์ตหลาย ๆ คนที่มีความกังวลอยู่ในใจลึก ๆ ไม่ต่างกัน
แม้เม่นแคระจะมีความกลัววนเวียนอยู่ในจิตใจ ที่ทำให้ตัดสินใจยากในการเขียนจดหมายหาสัตว์ตัวอื่น ๆ และคิดไปว่าสัตว์ทั้งหลายนั้น ทั้งมีความต้องการต่างกันไป เรียกร้องจากเขามากไป หรือทำให้จิตใจปั่นป่วนอยู่ไม่สุขจนต้องกลับมาหลบซ่อนอยู่ใต้เตียง นั่นก็เป็นส่วนที่สำคัญของมนุษย์อินโทรเวิร์ตที่พบปะกับผู้คน นาน ๆ คงจะไม่ได้ ต้องกลับมาอยู่และชาร์จพลังเพียงคนเดียว
ส่วนหนึ่งที่เม่นแคระคิด…
เช่น หากว่าชวนเจ้าบีเวอร์มาที่เยี่ยมเยียนที่บ้านล่ะ? เขาลองนึกภาพว่าบีเวอร์มาเยี่ยมสิ…บีเวอร์ไม่พูดอะไรเลยและสร้างเขื่อนพาดผ่านในห้องฉันทันที
และมีสัตว์ที่รังแกถอนขนของเม่นแคระออก นั่นคือกุ้งก้ามกรามจอมโวยวาย มันทำให้เม่นแคระรู้สึกเจ็บปวด ร่างกลายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน แถมยังเรียกร้องจากเขาว่ามันเป็นการเยี่ยมเยียนที่ลำบากลำบนกว่าจะได้ชาสักถ้วย แต่สิ่งที่กุ้งก้ามกรามทำคือหนีบตัวเม่นแคระไว้บนลำตัวของมันเอง
เม่นแคระกับขนที่หลุดร่วง 😥
〰️
นี่อาจทำให้เม่นแคระ รู้สึกกลัวที่จะเชิญทุกคนมายังบ้านตน
ถ้าหากว่าไม่มีหนาม…ที่เสมือนเป็นอุปสรรคในการพูดคุยแล้วล่ะก็ เขาคงอยากจะเชิญทุกคนมาอย่างมีความสุข ไม่ต้องกังวลใจว่าจะเชิญใครมาแล้ว สัตว์ต่างไม่พอใจ แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่เขาคิดไว้เท่านั้น แล้วเขายังจะต้องถอนขนเพื่อให้สัตว์ต่าง ๆ ไม่กลัวหรอกหรือ นั่นก็เป็นสิ่งน่าคิด🤔
ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าเม่นแคระจะรวบรวมความกล้าเขียนและส่งจดหมายให้ถึงมือของผู้รับที่เขาคิดอยากจะเชิญชวนได้หรือไม่นั้น และได้พบสัตว์ตัวไหนกันที่เข้ากันได้ อันนี้เราต้องติดตามอ่านกันนะคะ ไปช่วยลุ้นให้เม่นแคระกันด้วยค่ะ
- ●เป็นหนังสือที่เขียนเพื่อเป็นเรื่องราวสำหรับทุกคนที่กลัวการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น เหมือนหนังสือเขียนไว้ที่ปกหลังในเรื่องราวนั้นก็เต็มไปด้วยความคิดของเจ้าเม่นแคระ เสมือนกับการอ่านไดอารี่คนเหงาที่ไม่รู้จะสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ แบบไหนดี ได้อ่านไปก็รู้ว่าความเหงานั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา แต่เราเข้าใจความเหงาได้อย่างแท้จริงไหม
- ●หนังสือใช้การดำเนินเรื่องแบบนำเอาสัตว์ต่าง ๆ มาเป็นตัวละคร และใส่คาแรกเตอร์ต่าง ๆ ของสัตว์แต่ละตัวลงไป อ่านเป็นนิทานสำหรับเด็กได้เช่นกัน และยังสามารถทำให้คิดต่อได้ในเรื่องความเหงาและความโดดเดี่ยว และการอยู่ตามลำพังว่าเป็นความรู้สึกที่ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด และก็ไม่ได้ผิดที่จะโหยหาความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ
- ●ภาพประกอบเป็นสีน้ำ ดูน่ารัก ทำให้เรารู้สึกว่าหนามแหลม ๆ ของเม่น แท้จริงแล้วน่าเอ็นดูเพียงใด
หนังสือเล่มนี้ถ้าจะให้เห็นภาพแบบสั้น ๆ ก็คงเหมือนกับว่าเราก็ต้องการมีเพื่อน มีแฟนนะ แต่ไม่อาวววว😅 ขออยู่คนเดียวดีกว่า สบายใจกว่า ประมาณนี้ค่ะทุกท่าน
🦔เม่นแคระกับเพื่อนกระรอก🐿
นักเขียน : โทน เทลเลอเฆิน (Toon Tellegen)
นักแปล : กนกกาญจน์ เวชชวิศิษฎ์
สำนักพิมพ์ : พิคโคโล (piccolo)
จำนวนหน้า : 159 หน้า
สนนราคาหนังสือ(ปก) : 295 บาท
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
