1 ก.ค. 2022 เวลา 12:09 • ความคิดเห็น
ประสบการณ์ทำงานวันแรก
อันนี้เป็น blog ไว้บันทึกความทรงจำเฉย ๆ ไม่มีสาระความรู้ใด ๆ แต่ถ้าใครอยากอ่านก็สามารถอ่านได้ ไม่ว่ากัน
ทวนความเดิมที่ยังไม่เคยเล่าใน blog
ช่วงประมาณต้นเดือนพฤษภาคม ผมสมัครสอบเข้าทำงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง
แม่ของผมทำงานในนั้นได้ 30 ปีพอดี
แม่ให้สมัครตำแหน่งที่ไม่ตรงสายจากที่ผมเรียนมา
แต่ผมเลือกที่จะสมัครงานในตำแหน่งที่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เรียนมา (ไม่ตรงสายสักทีเดียวแต่ยังพอประยุกต์ได้)
ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะสอบได้ในการสอบครั้งนี้ หนังสือผมก็ไม่ได้อ่านเลย (ที่เกี่ยวกับการสอบ) บอกได้ว่าไม่มีการเตรียมความพร้อมในการสอบเลยก็ว่าได้
เพื่อนของผมตอนมัธยมก็สมัครสอบในตำแหน่งเดียวกัน
อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณเขาและพ่อของเขามาก ๆ ที่พาไปส่งที่สนามสอบ ซึ่งรู้ทั้งรู้ว่าการสอบในตำแหน่งเดียวกันนั้นหมายถึงศัตรูกันในการแย่งชิงตำแหน่งงานตรงนี้
เมื่อถึงคราวสอบสัมภาษณ์ ด้วยความที่ไม่ได้เรียนมาตรงสายในการทำงานขนาดนั้นและไม่ได้เตรียมความพร้อมในการนำเสนอด้วย
เมื่อเจอคำถามอะไรที่ตอบไม่ได้จริง ๆ ก็ยอมรับและบอกกับกรรมการที่สอบสัมภาษณ์ตรงนั้นเลยว่าไม่ทราบจริง ๆ ตอบไม่ได้
จนกระทั่งวันที่ประกาศผลสอบ ก็รู้ผลของการกระทำนั้นด้วยความสัตย์จริง
เมื่อถึงวันนี้ที่เป็นการทำงานวันแรก เอกสารทุกอย่างเกี่ยวกับข้อมูลส่วนตัวในการที่จะเข้าทำงานนั้นผมได้ส่งทั้งหมดแล้วก่อนที่จะมาทำงานวันนี้
เริ่มจากการแนะนำคนที่ทำงานในฝ่าย
ฝ่ายของผมคือฝ่ายทรัพยากรบุคคล ดังนั้นจึงแทบไม่มีใครอยู่ทำงานในวันนั้น เพราะว่าต้องพาคนในฝ่ายอื่น ๆ ไปเดินทำความรู้จัก แต่อย่างน้อยก็ได้่รู้จักในฝ่ายระดับบริหารแล้ว
งานแรกก็เข้าประชุมเกี่ยวกับความร่วมมือด้านการจัดการองค์ความรู้ร่วมกับฝ่ายวิชาการในองค์กรเพื่อจัดทำฐานข้อมูลใหม่
งานที่สอง ทะเลาะกับคอมพิวเตอร์นานนับชั่วโมง จากการอัปเดทโปรแกรม และรอเครื่องเริ่มการทำงานใหม่ประมาณ 2 ชั่วโมง ถึงจะได้ทำงานต่อไป
งานถัดมาคือการเรียนรู้ ทำความรู้จักเครื่องมือต่าง ๆ ในการติดต่อคุยงาน ประสานงานเพื่อที่จะจัดฝึกอบรม
และงานสุดท้ายของวันนี้ก็คือการทำรายชื่อเบื้องต้นสำหรับคนที่จะเข้าอบรมจริยธรรมในช่วงกลางเดือนที่จะถึงนี้
สำหรับวันนี้ก็ต้องขอบคุณพี่ที่ทำงานที่ให้ความรู้และให้ความช่วยเหลือด้านต่าง ๆ
สิ่งที่ผมเห็นได้อย่างชัดเจนคือในการที่จะพัฒนาคนนั้นใช้เวลาและความอดทน นั่นคือสิ่งที่ผมได้จากการทำงานวันแรกของผม
เมื่อถึงเวลาเลิกงานผมก็กลับบ้านและมาทำงานทาง NGO ต่อ
ท้ายที่สุดนี้ผมก็เป็นกำลังใจคนที่เรียนและคนทำงานทุกคน เรามีเป้าหมายที่จะพัฒนาองค์กรและประเทศนี้ให้เจริญก้าวหน้าไปด้วยกัน ในเส้นทางที่คุณเดิน ไม่ว่าคุณจะทำอะไร
โฆษณา