“ความรัก” คือ ความปรารถนาดี และอยากให้เจอแต่เรื่องราว ที่เต็มไปด้วยความรื่นรมย์ในชีวิต
ดังนั้น การรักตัวเอง คือ การหาสิ่งดี ๆ ให้แก่ตนเอง ทั้งกาย วาจา ใจ และพาตนเองหลีกเลี่ยงอบายมุข ให้ได้มากที่สุด และพาตนเองให้รื่นรมย์ อยู่ในศีล ในธรรม
ตามหลักพระพุทธศาสนาแล้วนั้น ไม่มีใครรักเรา มากกว่าตัวเราเอง เหมือนในตอนที่พระเจ้าปเสนทโกศล ถามพระนางผู้เป็นมเหสี ว่า “รักใครทึ่สุด” และเป็นที่มาของบาลี “นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ ความรักอื่นเสมอด้วยตนไม่มี”
ในขณะเดียวกัน การรักตัวเองมากไปนั้นก็ไม่ดี อาจเป็นเหมือนองคุลีมาล ในครั้งก่อนบวช ที่พร้อมทำทุกอย่าง ให้ตนได้ในสิ่งที่ต้องการ
ถ้าหากเราอยู่ในทางสายกลาง มีความอายชั่ว กลัวบาปเป็นที่ตั้ง ไม่เอาใจตนไปผูกกับผู้อื่น ความทุกข์ที่ทำร้ายใจเราก็จะไม่บังเกิด
นี่คือรักตัวเองในแบบของเราค่ะ เมื่อมากพอ จึงส่งต่อให้คนรอบข้าง และผู้อื่น
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
