น้องใหม่. . .หัวใจว้าวุ่น
สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่าน เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันทำงานครบรอบสามปีของการทำงาน เลยได้ฤกษ์มารีวิวชีวิตของการเป็นน้องใหม่(เมื่อสามปีที่แล้ว)ให้ได้อ่านกัน
ไม่ว่าจะอายุเยอะแค่ไหน เมื่อเปลี่ยนสถานที่ทำงานใหม่ คุณจะเป็นน้องใหม่ในที่ทำงานนั้นเสมอ
ชีวิตวันแรกในวัยทำงานที่แสนสดใส เริ่มต้นด้วยการเดินไปทำความรู้จักกับหัวหน้า พี่ๆในที่ทำงาน ตลอดจนบุคลากรในหน่วยงาน ยิ้มแย้มแจ่มใส ในช่วงสามเดือนแรกเรียนรู้งานแบบสบายๆ เอาให้พอทำหัตถการได้ ฉีดยาเป็น อาบน้ำผู้ป่วยได้ เรียกว่าเป็นแรงงานตัวน้อยๆที่คอยช่วยเหลือ(หรือเป็นภาระก็ไม่รู้)ของพี่พยาบาล ใช้ชีวิตแต่ละวันเพื่อขึ้นเวรและลงไปนอนตามเวลาเลิกงาน เที่ยวเล่นบ้างเพื่อผ่อนคลาย ไม่ได้มีภาระมากมายที่ต้องรับผิดชอบ แต่เวลาแห่งความสุขนั้นมักผ่านไปเร็วเสมอ
ในวันที่ความกดดันเข้ามาบั่นทอนจิตใจ อย่างที่เคยเล่าไปว่าเราอยู่วอร์ดวิกฤต หรือที่เรียกกันติดปากสั้นๆว่า ICU ผู้ป่วยนั้นย่อมมีอาการหนัก ในวันที่พี่ให้เราได้มีโอกาสดูแลผู้ป่วย เป็นเจ้าของไข้ที่ให้การพยาบาลเองทุกอย่าง รู้สึกเหมือนที่ผ่านมานั้นคือเรื่องหลอกลวง พี่ๆพยาบาลต่างพร้อมใจกันกลายร่างจากนางฟ้าแสนใจดีเป็นนางพญา(มาร)ที่พร้อมจะกินหัวน้องที่ทำงานพลาด อาจจะฟังดูรุนแรงแต่ที่กล่าวมานั้นไม่เกินจริงสักนิด
เราน้องใหม่ก็ก้มหน้าก้มตาทำ ผิดบ้างพลาดบ้าง โดนด่าโดนบ่นบ้าง ถึงแม้ในที่ทำงานจะมีคนหลายรูปแบบแต่อย่างว่า เราจะไม่มีโอกาสได้เจอแค่พี่ที่ใจดี เราต้องวนไปเจอกับคนที่ขี้บ่นบ้าง ดุบ้างปะปนกันไป เลือกได้เราก็แอบไปกระซิบๆถามคนที่ใจดี ฮ่าๆ แต่ถ้าเลือกไม่ได้ก็ต้องยอมโดนบ่นว่าไม่รู้เรื่องบ้าง ไม่จำบ้าง เรื่องนี้พี่เคยสอนแล้วนะบ้าง ก็ต้องยอมๆกันไป แต่ถึงจะบ่นแค่ไหนพี่ก็ต้องให้คำตอบแก่น้องอยู่ดีเพราะยังไงก็ชีวิตผู้ป่วยนั้นสำคัญ หากทำผิดทำพลาดไปใครเล่าจะต้องรับผิดชอบชีวิตผู้ป่วย
อ่านแล้วเหมือนน้องใหม่จะดูเหมือนเข้าใจและยอมรับพฤติกรรมของพี่พยาบาลอาวุโส แต่จริงๆก็ไม่เข้าใจเลยสักนิด การที่น้องมาถามพี่เพราะไม่แน่ใจในบางเรื่อง เราที่เป็นพี่ก็ควรให้คำตอบน้องดีๆหรือเปล่า บางคนก็ชอบตอบคำถามด้วยคำถามหรือต้องบ่นก่อนถึงจะตอบ ถามว่าการกระทำแบบนั้นจะทำให้น้องจำได้มากขึ้นจริงหรือ คำตอบคือ ไม่จริง แถมยังบั่นทอนความรู้สึกกันมากกว่า และบางครั้งอาจทำให้เราน้องใหม่เลือกที่จะไม่ถามพี่เพราะพี่คนนั้นคนนี้ขี้ด่า ขี้บ่น แล้วทำให้ทำการพยาบาลกับผู้ป่วยผิดๆและเกิดอันตรายกับผู้ป่วยได้
ในวันนี้ที่เริ่มเป็นรุ่นพี่ของเหล่าน้องใหม่จึงพยายามจะเข้าใจทั้งความรู้สึกของน้องใหม่และความรู้สึกของรุ่นพี่ พยายามจะสอนน้องให้ดี ตอบคำถามของน้องอย่างใจเย็น แต่บางสถานการณ์ก็ยุ่งเกินกว่าจะหันกลับมาช่วยน้องๆ ในสถานการณ์ที่วิกฤตมากๆบางครั้งอาจต้องทำงานอย่างรวดเร็วและยุ่งเหยิง อาจละเลยบางคำถามหรือเผลอใส่อารมณ์กับน้องไปบ้างเนื่องด้วยความเครียดกับบริบทของงานตรงหน้า ก็อยากจะขอโทษน้องใหม่ทุกคนและอยากให้เข้าใจพี่ๆด้วย
สุดท้ายนี้ หากมีพยาบาลน้องใหม่หรือน้องใหม่ในสายอาชีพอื่นๆเข้ามาอ่าน อยากจะบอกว่าคนมีหลายประเภท รุ่นพี่ก็เช่นกัน เราเลี่ยงคนที่เราไม่ชอบไม่ได้ บางครั้งก็ต้องมีการปรับตัวว่ากับพี่คนนี้ต้องทำตัวอย่างไร กับพี่อีกคนต้องพูดคุยเรื่องไหนถึงจะทำให้บรรยากาศมันผ่อนคลาย แต่ไม่ได้ให้ปรับจนไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเองนะคะ แค่ปรับลดบางอย่างที่อาจเป็นแรงปะทะลง แค่นี้ก็จะทำให้เราอยู่กันได้อย่างสงบสุขละค่ะ
ขอให้น้องใหม่ทุกท่านมีความสุขกับการทำงานและขอให้โลกใบนี้ใจดีกับน้องใหม่ทุกท่านนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
