กระดุมเม็ดแรก
บอกทุกคนว่าปัญหามาจากการจัดการที่ดินและวางผังเมือง ทั้งการคมนาคมสาธารณะ น้ำท่วม-แล้ง ที่ดินทำกิน ที่ดินอนุรักษ์
…. และที่จัดการที่ดินไม่ได้เพราะกฏหมายที่ดินที่ไม่ดีพอ เราควรแก้กฏหมายที่ดินให้เหมือนกับประเทศที่พัฒนาแล้วด้านผังเมือง
ตัวอย่างกฏหมายที่ดินที่เยอรมันใช้ครับ
ที่ดินเขาแบ่งโซนชัดเจน ที่แตกต่างจากของเราคือ ที่ป่า ของเรามีแค่ บ้าน ร้านค้า โรงงาน ที่นี่ สามารถถือโฉนดที่เป็นป่าได้ ต้องปลูกป่าอย่างเดียวเท่านั้น ต้องมีทางให้คนเดินป่าได้ ห้ามล้อมรั้ว ต้องดูแลป่าให้เรียบร้อย ใครเข้าไปเดินป่าแล้วได้รับอันตราย เจ้าของป่าต้องรับผิดชอบ เจ้าของป่าสามารถ ปลูกต้นไม้ได้ ตัดได้ ต้องเสียภาษี มีเจ้าหน้าที่มาตรวจทุกปี ถ้าปล่อยเสื่อมโทรมโดนริบคืนหลวง สร้างสิ่งปลูกสร้างใดๆไม่ได้ทั้งสิ้น
ต่อไปคือ ที่ทำการเกษตร ทำได้อย่างเดียวเช่นกัน คือปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ ห้ามล้อมรั้วและต้องทำทางให้คนเดินผ่านทุ่งนาตัวเองได้ ห้ามสร้างสิ่งปลูกสร้างทุกชนิด ห้ามปลูกป่า ขอทำนาก็ทำนา ขอเลี้ยงสัตว์ก็เลี้ยงสัตว์
ต่อไปที่อาศัย ที่ดินรัฐจะไม่จัดสรรพร่ำเพื่อ ต้องแบบคนไม่มีที่อยู่จริงๆ ถึงจะเอาที่นาที่ป่ามาจัดสรร รัฐเป็นเจ้าของที่ดินว่างส่วนใหญ่ ต้องแบบขาดแคลนจริงๆถึงจะจัดสรรสักที การจัดสรรก็ไม่แพงมาก และให้คนที่มีความจำเป็นก่อน อยู่ในเมืองมานาน เช่าเขาอยู่มาทั้งชีวิต พิการ รายได้น้อยจะได้สิทธิก่อน รัฐจะรู้ว่าตอนนี้มีบ้านรองรับคนได้กี่คน จำกัดจำนวนคนอยู่ เช่น 60 ตรม อยู่ได้ไม่เกิน 2 คน
ที่นี่จะไม่มีการเก็งกำไรที่ดินแบบ ซื้อที่นาทำบ้านจัดสรร รัฐผูกขาดอสังหาริมทรัพย์ ค่าเช่าอะไรก็รัฐกำหนดหมด จะขึ้นค่าเช่าเองไม่ได้ บ้านสร้างโดยเอกชน แต่เอกชนต้องประมูลที่ดินจัดสรรจากรัฐ คือรัฐจะเป็นผู้ทำถนน เตรียมน้ำไฟให้ ไม่สามารถซื้อที่นามาตัดถนน ขอน้ำไฟ แล้วซอยขายได้ แบบบ้านออกแบบกันเอง แต่ต้องไม่เด่นเกินหน้าเพื่อนบ้าน เขาสองชั้น เราก็ต้องสองชั้น เขาหลังคาเข้ม เราก็ต้องหลังคาเข้ม เขาสีขาว เราก็ต้องสีขาว
ต่อไปที่การค้าและที่โรงงาน ก็ต้องได้รับอนุญาตจากสภาเมือง ซึ่งปกติเป็นพวกนักธุรกิจนั่นแหละไปนั่งในสภา การทำการค้าและธุรกิจในเยอรมันทำยากถึงยากมาก กฏระเบียบเยอะแยะ มีสิ่งที่เรียกว่า guild คอยคุม guild ทำทุกอย่างตั้งแต่ออกใบอนุญาตประกอบการให้เจ้าของกิจการ ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพพนักงาน อยากขายอะไรต้องมีใบอนุญาตหมด ใบอนุญาตไม่ใช่จะได้ง่ายๆ ต้องเรียนมา และผ่านการฝึกงานจากร้านอื่นสามปี ถึงจะขอใบได้ ร้านต้องถูกสุขลักษณะ หาบเร่ไม่ได้ ทางหนีไฟต้องมี ห้องน้ำต้องพร้อม
ที่ดินมรดกได้จากพ่อแม่ ต้องเสียภาษี 25% ประชาชนส่วนใหญ่ไม่มีที่ดินเป็นของตัวเอง 60% อยู่บ้านเช่าตลอดชีวิต อยากปลูกผักกินเองต้องเช่าที่ดินทำสวน เดือนละ 100 ยูโร ที่ประมาณ 50ตรม จ่ายให้รัฐ
ถึงเรียนมาแล้ว ฝึกงานผ่านแล้ว หาเงินทุนได้แล้ว พร้อมทุกอย่าง แต่ถ้า guild เห็นว่าเมืองมีร้านมากเพียงพอแล้ว ก็จะไม่ออกใบอนุญาตประกอบกิจการให้นะ คือรอไปจนกว่าร้านที่มีอยุ่จะเจ้งแล้วไปขอซื้อใบอนุญาตเขา คนไม่เคยมาอยู่เมืองนอกก็คิดว่า เมืองนอกสบาย มาอยู่จริง อยากกลับไทยทุกลมหายใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
