ว่าด้วยเรื่องการสื่อสารแบบ "มินิมอลลิซึม" (Minimalism)
ตอนเป็นเด็กก็มีโอกาสได้ฟังคนเก่ง ๆ พูด
ตอนโตขึ้นมาหน่อยก็ได้เห็นอาจารย์หลายท่าน เป็นแบบอย่างในเรื่องของการสื่อสารให้คนเข้าใจได้
พอโตขึ้นมาอีกนิดก็เริ่มคิดว่าการสื่อสารนั้นมีความสำคัญยิ่ง -- อาจจะสำคัญที่สุดเลยก็ได้
เพราะปัญหาที่เราพบเจอในโลกนี้นั้นเกิดจากการสื่อสารที่ไร้ประสิทธิภาพ ไม่ว่าจะเป็นปัญหา ในครอบครัว ในองค์กร ในสถานศึกษา หรือ สงครามระหว่างประเทศ บางทีเราหวังดี แต่พูดยืดยาว วกไปวนมา ทำให้ผู้ฟังจับประเด็นไม่ได้ กลายเป็นมองเราในแง่ลบไปซะงั้น
นึกได้อย่างนั้น ก็เลยเริ่มมาออกแบบ วิธีการสื่อสารของตัวเอง โดยมีหลักการดังนี้
1. นึกให้ออกว่า ไอเดียที่เราอยากส่งต่อไปให้ผู้อื่นคืออะไรก่อน
2. คิดถึง "การพูด" ในมิติของการเป็น "พาหนะ" ที่มีเป้าประสงค์ที่จะทำให้คนที่ไม่ได้มีมุมมองที่เหมือนกันตั้งแต่ตอนต้นให้มาเห็นภาพที่คล้องจองกันตรงกัน
3. สื่อสารออกไป เพียงเฉพาะเนื้อหา และสาระที่มีความสำคัญต่อการส่งสาสน์เท่านั้น ไม่มีอะไรที่ยืดยาว ที่วกไปวนมา นินทา หรือสิ่งที่ไร้สาระ
ทั้งหมดนี้จะทำให้การสื่อสารของเรานั้น สั้น กระชับ สนุกสนาน อาจจะตลกขบขันบ้าง และมีมิติของการสื่อสารทางจิตวิทยาให้มากที่สุด
การตัดสิ่งที่เราไม่ชอบ ในการสื่อสารออก ทำให้เหลือเฉพาะเค้าโครงที่สำคัญจริง ๆ เท่านั้น มีชื่อว่า การสื่อสารแบบ "มินิมอลลิซึม" หรือ การสื่อสารเพียงเฉพาะเนื้อหา และสาระที่มีความสำคัญต่อการส่งสาสน์เท่านั้น ไม่มีอะไรที่ยืดยาว ที่วกไปวนมา นินทา หรือสิ่งที่ไร้สาระ
แต่ก็ไม่ลืมเรื่องความจิตใจของคน ดังนั้นน้ำเสียง จึงต้องออกมาจากความจริงใจ และ มุทิตาจิตด้วย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
