เหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน
Extraordinary Attorney Woo
(อูยองอู ทนายอัจฉริยะ) ตอนที่ 3
**เนื้อหาด้านล่างมีสปอยด์**
ณ บ้านหลังหนึ่ง อยู่ๆก็เกิดเสียงดังโวยวายขึ้น
พ่อกับแม่จึงรีบวิ่งเข้าไปดูแล้วพบว่า พี่ชายของบ้านนี้นอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น และน้องชายที่ป่วยเป็นออทิสติกกำลังเขย่าตัวพี่ชายอยู่
จากเหตุการณ์นี้พี่ชายตาย และน้องชายก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรในทันที
แต่คดีนี้มีความซับซ้อนกว่าที่คิด เพราะน้องชายเป็นผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันจากแพทย์ และพี่ชายก็เป็นนักศึกษาแพทย์ที่สอบเข้าม.โซลได้ที่ 1 อีกด้วย
การว่าความจึงต้องเป็นไปด้วยความระมัดระวัง
ทนายอูยองอูได้รับโอกาสอีกครั้งในการทำคดีนี้
เนื่องจากจองมยองซอก ทนายหัวหน้าทีมของเธอ เห็นว่าเธอมีความเหมาะสมเพราะมีอาการออทิสติกเหมือนกับจำเลย น้องชายที่มีอาการออทิสติกเช่นกัน
การสอบปากคำเพิ่มเติมเป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะจำเลยไม่ค่อยให้ความร่วมมือสักเท่าไร
อูยองอูจึงกลับมาปรึกษาพ่อถึงวิธีการพูดคุย และอยู่ร่วมกับผู้ป่วยออทิสติกแบบเธอได้อย่างไร
พ่ออูยองอูจึงบอกให้อูยองอูช่วยเด็ดใบป๋วยเล้งระหว่างที่พูดคุยกันได้ไหม แต่อูยองอูไม่ทำ
"นี่แหละ การใช้ชีวิตกับคนออทิสติก มันช่าง... เหงาเหลือเกินครับ"
- พ่ออูยองอูตอบลูกสาวด้วยท่าทางเหนื่อยใจ
"ในโลกของพ่อ มีเพียงแค่ลูกสาวกับพ่อแค่สองคน แต่ลูกไม่สนใจพ่อแม้แต่นิด ตอนนี้ก็ใช่ แต่ตอนเด็กยิ่งกว่านี้อีก"
จากนั้นพ่ออูยองอูก็นึกถึงสมัยที่เธอยังเด็ก
อูยองอูนอนร้องไห้เสียงดังลั่นซอย แต่ไม่มีใครทำให้เธอเงียบได้ เมื่อพ่อของเธอมาถึง เขาก็ท่องประมวลกฏหมายเรื่องการกระทำที่เข้าข่ายก่อความวุ่นวายในที่สาธารณะ ถ้าไม่หยุดร้อง จะแจ้งตำรวจมาจับข้อหาความผิดลหุโทษ
อยู่ๆอูยองอูก็เงียบฟัง แล้วก็หยุดร้องไห้ในทันที
และนั่นก็เป็นสิ่งเดียวที่พ่อของเธอคิดว่า จะมีส่วนร่วมกับลูกได้
คนนั้นก็น่าจะมีสิ่งที่ชอบเหมือนกันไม่ใช่หรอ ลูกต้องเข้าหาทางนั้นไง
พ่อของอูยองอูกล่าวกับลูกสาว
จากนั้นอูยองอูก็เดินกลับบ้านไปโดยไม่ฟังพ่อพูดต่อ
วันต่อมา อูยองอูและทีมทนายเข้าหาจำเลยด้วย "เพงซู"
น้องชายของผู้ตายมีความชื่นชอบเพงซู เพนกวิ้นที่กำลังโด่งดังในหมู่วัยรุ่น เขาแต่งตัวเหมือนเพงซูทุกอย่าง จนอูยองอูสังเกตุเห็นเลยเข้าหาด้วยการชวนร้องเพลงของเพงซู
จากนั้นน้องชายผู้ตายก็เริ่มพูดคุยกับเธอ
และพูดแต่คำว่า "ตาย อย่าทำ"
อูยองอูเห็นท่าทางและการพูดแล้ว เธอรู้สึกได้ว่า เขาไม่ใช่คนฆ่าแน่นอน ต้องเป็นการเข้าใจผิดแน่ๆ เขาน่าจะกำลังช่วยพี่ชายหรือห้ามพี่ชายอยู่หรือเปล่า
หลังจากจบการสอบสวนคร้ังนี้ อูยองอูกับอีจุนโฮจึงไปหาหลักฐานเพิ่มเติมกันต่อที่บ้านของผู้ตาย
ระหว่างทางอีจุนโฮเจอรุ่นน้องมหาลัย เขาทักทาย มองอูยองอู และถามว่า รุ่นพี่ยังทำงานอาสาที่นูนารีอยู่หรอ ซึ่งงานอาสาที่นั่นคือ การอาสาดูแลคนพิการ
ทำให้อีจุนโฮรู้สึกผิดและค้างคาใจที่รุ่นน้องของเขาทักทายแบบนั้นต่อหน้าอูยองอู
เมื่อมาถึงที่ห้องของผู้ตาย อูยองอูและอีจุนโฮช่วยกันหาหลักฐาน และเขาก็เจอเชือกที่คาดว่าเอาไว้ผูกคอตายอยู่ที่ชั้นหนังสือ ทั้งสองคนช่วยกันขยับชั้นออก แล้วหนังสือเกิดหล่น อูยองอูเลยพยายามเก็บเรียงไว้เหมือนเดิม แล้วเธอก็เจอกับไดอารี่ที่ผู้ตายเคยเขียนเอาไว้
หลายๆหน้ามีการระบุถึงความเครียดที่เขามี เขาพยายามจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง และน้องชายของเขาก็เห็นบ่อยขึ้นเรื่อยๆ และทุกครั้งน้องชายเขาก็จะพยายามเข้ามาห้าม
และจากการสันนิษฐาน อูยองอูมั่นใจว่า ครั้งนี้ก็เป็นการฆ่าตัวตายเองแน่นอน
เมื่อกลับไปถึงสำนักงานฮันบาดา
อูยองอูทำงานอยู่ในห้อง ส่วนอีจุนโฮรู้สึกผิดกับเรื่องที่รุ่นน้องเขาทักทายวันก่อน เขาจึงเข้าไปที่ห้องอูยองอูและพบว่าเธอกำลังพยายามจะแขวนคอ
อีจุนโฮจึงรีบอุ้มอูยองอูลงมาจนทำให้เขาสองคนล้มลงไปที่พื้น
อูยองอูเข้าใจถึงเหตุการณ์มากขึ้นว่าทำไมผู้ตายถึงมีผลชันสูตรศพว่าพบซี่โครงหัก 22 ซีก เธอจึงรีบวิ่งไปที่ห้องหัวหน้าทีม
ระหว่างนั้นพ่อของผู้ตายก็อยู่ด้วยพอดี อูยองดูจึงอธิบายให้ฟังอย่างละเอียดว่า
การที่ผู้ตายผูกคอแล้วล้มลงพื้น เขาเอาหลังลงก่อน จึงทำให้ซี่โครงหักบริเวณไหนบ้าง และซี่โครงอีก 2 ซีกน่าจะเกิดจากการทำ CPR
นั่นแปลว่าน้องชายเขาไม่ใช่ฆาตกร แต่กลับพยายามช่วยพี่ชายด้วยซ้ำ
หลังจากอูยองอูอธิบายจบทุกคนก็เห็นด้วย และลูกชายคนเล็กก็จะพ้นความผิดได้ไม่ยากแล้ว
แต่มีสิ่งหนึ่งที่พ่อของผู้ตายขอคือ ไม่ต้องการให้ทนายอูยองอูไปว่าความที่ศาลด้วยแล้ว เพราะเธอเคยถูกมองว่าเป็นออทิสติก และจำเลยก็เป็นออทิสติก ทำให้ไม่มีความน่าเชื่อถือ แม้ว่าทั้งสองคนจะต่างกันมากก็ตาม
อูยองอูจึงตอบกลับไปว่า
"ฉันมองออกว่าโรคออทิซึมของฉันกับโรคออทิซึมของจำเลยเหมือนและแตกต่างกันตรงไหน แต่อัยการมองไม่ออกค่ะ ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ศาลเองก็คงเหมือนกันค่ะ"
"ฉะนั้น ฉันไม่ใช่ทนายความที่ช่วยเหลือจำเลยได้ค่ะ"
- อูยองอูพูดต่อหน้าทุกคนด้วยท่าทางผิดหวัง
การว่าความในชั้นศาลผ่านพ้นไปด้วยดี จำเลยพ้นจากความผิด
เพราะพ่อแม่ของเขายอมให้คนอื่นมองว่าลูกชายคนโตเรียนหนักจนคิดสั้น ดีกว่าให้ลูกคนเล็กที่ยังมีชีวิตอยู่ถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร
ลูกชายคนโตต้องแบกความคาดหวังไว้มากแค่ไหน พ่อแม่ไม่เคยรู้เลย
วันที่ผลการเรียนของเขาไม่เป็นที่ 1 วันนั้นเขาต้องรับมือกับความรู้สึกผิดหวังที่ยิ่งใหญ่มาก
เขาต้องอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อให้เป็นที่หนึ่งตลอด และความกดดันนี้ก็สะสมมากขึ้นเรื่อยๆจนทำให้เขาเครียด และคิดฆ่าตัวตายในที่สุด
คดีในตอนที่ 3 จบลงด้วยดี แต่ทนายอูยองอูกลับรู้สึกผิดหวังที่ตัวเองไม่สามารถเป็นทนายความที่ช่วยเหลือจำเลยได้ เธอจึงเก็บของออกจากห้อง และถอดป้ายชื่อออกจากหน้าห้อง
อูยองอูจะถอดใจกับการเป็นทนายแล้วหรือไม่
ก็ต้องมาเป็นกำลังใจให้เธอต่อในตอนหน้านะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
