ถาม : ทรัพย์สินของนอกกาย เมื่อเราตายไปคงนำติดตัวไปไม่ได้แน่นอน แต่วิชาความรู้ที่เราเรียนทั้งทางโลก และทางธรรม มาตลอดชีวิตนี้ เมื่อตายไปเราจะสามารถนำติดตัวไปกับดวงจิตได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้ากำลังใจเข้าถึงธรรมระดับพระอริยเจ้าขึ้นไปสามารถติดตัวไปได้ กำลังใจและความรู้ที่ต่ำกว่านั้น ถ้าไปค้างคาอยู่ภพภูมิอื่นนานเกินไปก็จะลืมหมด เพราะ
ฉะนั้น...บุคคลที่สามารถฟื้นความรู้เก่าได้ ต้องตายจากมนุษย์แล้วเกิดเป็นมนุษย์ทันที ห้ามไปค้างอยู่ที่อื่น ยกเว้นพระอริยเจ้าตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป เกิดกี่ครั้งก็ตาม สภาพจิตที่บริสุทธิ์ขนาดนั้นแล้วไม่มีวันเปลี่ยนแปลง มีแต่จะเจริญขึ้น ดังนั้น...เมื่อรู้ความก็ปฏิบัติตามกฎกติกาของตนทันที โดยที่บางทีท่านไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่านั่นเป็นกติกาของพระอริยเจ้า
เก็บตกบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๘
พระอาจารย์กล่าวกับผู้ที่ทำบุญถวาย "ท่านแม่" ว่า "ของคุณนี่เป็นลูกแม่ใหญ่ ปกติแล้วไม่ว่าจะเป็นลูกแม่ใหญ่ แม่กลาง แม่เล็ก แม่ใหญ่ท่านก็เลี้ยงหมด แต่ส่วนใหญ่แล้วแม่ใหญ่จะเลี้ยงลูกแม่กลางกับลูกแม่เล็กดีกว่าลูกตัวเอง กลัวคนเขา
ว่ารักลูกตัวเองมากกว่า เลยต้องรักลูกคนอื่นให้มากกว่า
หลายคนยังไม่ทราบประวัติของท่านแม่ทั้งสาม โดยเฉพาะอยู่ในวัดท่าซุงแท้ ๆ ก็ไม่ทราบกัน จนกระทั่งอาตมาเอาชื่อแม่ทั้งสามมาบอกจนครบครัน เขาถึงได้รู้ว่าท่านแม่ชื่ออะไรกันบ้าง
แม้ว่าหลวงพ่อท่านจะบังคับว่า ผู้บวชที่วัดท่าซุงทุกคนจะต้องฝึกมโนมยิทธิได้
แต่ส่วนใหญ่เขาฝึกในลักษณะว่าขอแค่ผ่านประตูเข้าไป แล้วไม่มีการซักซ้อมเพื่อการคล่องตัวมากขึ้น ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ถึงเวลาก็ไม่สามารถที่จะบอกกล่าวอะไรได้
อาตมาเองพอออกจากวัดมา ด้วยความที่รู้มาก ก็เลยไม่ไปแตะต้องมโนมยิทธิ ปัจจุบันนี้เขามีการฟ้องร้องเรื่องลิขสิทธิ์กันด้วย มีบางคนยึดความเห็นของตนเองเป็นใหญ่ เห็นว่าคำสอนของหลวงพ่อวัดท่าซุงก็ดี วัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุงก็ดี ตลอดจนกระทั่งแนวคิดและการปฏิบัติก็ตาม เป็นของเฉพาะภายใน สมควร
ที่จะให้แก่ลูกหลานหลวงพ่อเท่านั้น ก็เลยไปสงวนลิขสิทธิ์ พอที่อื่นทำตามจึงมีการฟ้องร้องขึ้นมา เสียดายว่าอาตมาแสนรู้ เลยไม่ไปแตะเสียตั้งแต่แรก
หลายคนถามว่าทำไมไม่สอนมโนมยิทธิ ? ไม่ทำโน่นไม่ทำนี่ ? ตอนนี้คงรู้ชัดแล้วว่าเพราะอะไร ความจริงแล้วเรื่องของธรรมะไม่ควรที่จะไปสงวนลิขสิทธิ์ เพราะว่าธรรมะทั้งหมดมาจากพระพุทธเจ้า ถ้าจะสงวนลิขสิทธิ์ ผู้ที่สงวนได้คือพระพุทธเจ้าเท่านั้น
แล้วอีกอย่างหนึ่งเราจะกล่าวอ้างว่า ธรรมะของหลวงพ่อวัดท่าซุงก็ควรจะสงวนไว้สำหรับลูกหลานในสายเท่านั้น นั่นเป็นความคิดที่คับแคบและเข้าใจผิดอย่างยิ่ง เรื่องของธรรมะเป็นสากล ใครก็ตามถ้าหากว่าตั้งใจปฏิบัติตามก็จะได้ผล ต่อให้เขาไม่ตั้งใจปฏิบัติตาม แต่ได้สัมผัสสักส่วนเสี้ยวหนึ่ง ก็ยังเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เขาเข้าถึงความดีในโอกาสข้างหน้า พอไปสงวนลิขสิทธิ์ก็เลยกลายเป็นการปิดกั้นโอกาสคนอื่นไปหมด"
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๘
ถาม : การที่คนได้นำเอาผลไม้หรืออาหารมาถวายที่วัดจีนหรือตามศาลเจ้า หลังจากนั้นถ้ามีการลาอาหารหรือผลไม้กลับบ้านไปด้วย จะเป็นหนี้สงฆ์หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่ถ้าเป็นศาลเจ้าจะไม่มีปัญหา แต่ถ้าเป็นในวัดจะมีปัญหา เพราะในวัดถือว่าเป็นของสงฆ์ ต้องให้พระทั้งหมดอนุญาตเสียก่อน
ถาม : การที่คนได้นำเอาไข่ต้มไปถวายพระพุทธรูปที่วัดเพื่อเป็นการแก้บน แล้วได้ลานำไข่ไก่กลับไปบ้านด้วย เท่ากับเป็นหนี้สงฆ์หรือไม่ครับ ?
ตอบ : เป็นแน่ ๆ เพราะการถวายคือเอาไปให้ท่าน ท่านไม่ได้บอกคืนเสียหน่อย ดันยกกลับเอง ถวายแล้วก็มอบให้กับทางวัดไป แล้วแต่ท่านจะจัดการ แต่ถ้าอย่างวัดท่าขนุนนี่นั่งกลุ้มเลย มาแก้บนสามราย ไข่ร้อยฟองทั้งสามราย ที่วัดต้องต้มพะโล้กินไปเป็นอาทิตย์...! คราวหน้าบนเป็นไข่สดบ้างสิ บนเป็นไข่ต้มถึงเวลาทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากไข่พะโล้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๘
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
