11 ก.ค. 2022 เวลา 09:02
การมาสวนผึ้งในครั้งนี้ ไม่มีจุดหมายปลายทางที่แน่นอน คุยกันว่าไปสวนผึ้งมั้ย ประจวบเหมาะกับเพื่อนที่รู้จักต้องเดินทางกลับบ้านที่สวนผึ้ง ก็เลยตัดสินใจไปกัน โดยที่เพื่อนเดินทางไปก่อนแล้ว
เราเดินทางแบบเดิม สายลุย Backpack ไปกับวิบากคู่ใจ ออกจากบ้าน 18.00 น. เดินทางถึงสวนผึ้งใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเศษๆ ระหว่างทางคุยกันว่าจะไปหาเพื่อนที่อยู่บ้านห้วยน้ำหนัก ซึ่งระยะทางจากอำเภอสวนผึ้งไปบ้านห้วยน้ำหนักใช้เวลาประมาณ ครึ่งชั่วโมง (ถ้ามาคนเดียว) แต่ถ้ามาสองคนต้องทดเวลาไปอีก ก็ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเศษๆ
เราเจอกับอุปสรรคคือ ฝนตก แต่ตกแบบหยิมๆ ไม่รู้ว่าที่อื่นเรียกว่าอะไร แบบที่มันตกเรื่อยๆแต่ตกไม่หนัก สามารถขับต่อไปได้ แต่ว่าเราเดินทางมาถึงอำเภอสวนผึ้งก็เป็นเวลา 19.00 น. ถ้าไปบ้านห้วยน้ำหนักอีกคาดว่าจะค่อนข้างดึก อีกทั้งอุปสรรค สภาพอากาศและสภาพแวดล้อม ทางค่อนข้างมืดไม่มีไฟฟ้าข้างทาง เราจึงตัดสินใจพักที่รีสอร์ทชื่อ ภูมลินดาแถวๆบ้านห้วยผาก เช้ามาค่อยเดินทางกันต่อ
รุ่งเช้าเราออกเดินทางมุ่งหน้าไปที่บ้านห้วยน้ำหนักกันแต่เช้า กะว่าต้องได้เห็นหมอกแน่ๆ เพราะเมื่อคืนฝนตก และก็ได้เห็นบ้างเป็นบางพื้นที่ อากาศโคตรดี ดีแล้วที่ปลุกตัวเองตื่นมารับโอโซน
บ้านห้วยน้ำหนัก เป็นหมู่เล็กๆอยู่บ้านปลายน้ำ ทำให้มีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรทางธรรมชาติ ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ส่วนมากเป็นกลุ่มชาติพันธุ์กระเหรี่ยง วัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ยังคงเดิมเอาไว้ ทั้งการแต่งกาย ภาษา ที่อยู่อาศัย และการใช้ชีวิตประจำวัน มองแล้วมันมีมนต์ขลัง มันดึงดูดให้น่าศึกษา
นึกขอบคุณสาขาการจัดการชุมชน มศก. 55555 ตั้งแต่จบมาไม่เคยคิดว่าจะได้เอาความรู้อันน้อยนิดที่คืนอาจารย์ไปเกือบหมดแล้วมาใช้วันนี้ได้แลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อนที่อยู่บ้านห้วยน้ำหนัก พูดคุยถึงชีวิตความเป็นอยู่ อยากจะนอนค้างสักคืน แต่เวลามีจำกัด😬
ไหนๆก็มาแล้วเจ้าถิ่นก็เลยพาลุยบ้านพุระกำ สำหรับเส้นทางยังไม่โหดนักสำหรับสายลุย ที่จริงบ้านพุระกำมีทางไปที่ต้องขับผ่านลำธารแต่ช่วงนี้น้ำเต็ม รถไม่สามารถผ่านไป เลยอดถ่ายรูปสวยๆมาฝาก
วันหยุดอาทิตย์นี้สุดขีดมาก ทั้งลุย ทั้งเละ ทั้งเลอะ หัวเลอะ รองเท้าเลอะ แต่เป็นการเลอะที่คุ้มค่ามาก
#บ้านห้วยน้ำหนัก
#บ้านพุระกำ
#สวนผึ้ง
#วิบาก
#storyofneungjane
โฆษณา