เวลาผมคิดถึงเธอคนนั้นก็จะทำให้ผมมีความสุขไม่ว่าผมกำลังทุกข์หรือเครียดอยู่ แต่ผมก็ทำได้แค่มองเธอ
เธอเปรียบสเหมือนรักแรกของผม แต่เป็นรักที่ไม่ได้ครอบครอง เพราะเธอเปรียบสเหมือนดวงจันทร์ที่ลอยอยู่ฟ้าแล้วผมก็เปรียบสเหมือนกระต่ายที่แต่มองเฝ้าเธออยู่ห่างๆ
แล้ววันนั้นผมได้รวบรวมความกล้าที่จะบอกรักเธอ แต่ทุกคนก็รู้คำตอบดีว่าผมไม่เหมาะกับเธอเลยสักอย่าง ทำให้ได้เกือบถอดใจจากเธอ จนเหมือนพระเจ้าสงสารผม ท่านทำให้ผมและเธอได้มาอยู่ห้องเดียวกัน ทำให้ผมรู้สึกดีใจมากๆที่พระเจ้ายังไม่ทิ้งเราไป