มุมมองไหนบ้างที่เปลี่ยนแปลงไปเมื่อวัยเปลี่ยนผ่าน
ชีวิตของคน เราเอาเฉพาะในส่วนของกาย กายที่เติบโตขึ้นไปตามวัย วัยทารก วัยเด็ก วัยแตกหนุ่มแตกสาว วัยหนุ่มสาว วัยกำลังเรียนรู้ วัยจบการศึกษา วันที่ดิ้นแสวงหาการงาน หารายได้เงินทองปัจจัย มีเลี้ยงดูชีวิตตนเอง อยู่ไปก็มีคู่หรือว่าโสด
แต่ละวัยที่ตอนเด็กไปจนหนุ่มสาว ก็รู้สึกว่าวันเวลามันยาวนาน อยากจะโตเป็นผู้ใหญ่ อยากมีสิ่งนั้นสิ่งนี้ ชีวิตก็ไม่ต้องคิดอะไรมาก เพราะยังไม่ต้องดิ้นรนหาเงินใช้เอง ตื่นมาไปเรียนหนังสือ พ่อแม่ให้เงินไปเรียน ก็ไม่มีความรู้สึกว่า การที่จะได้เงินทองมามันเหน็ดเหนื่อย ต้องผจญกับอารมณ์ของคนมากมาย มีหลากหลายรูปแบบ คนแก่ได้เห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบ ชิงดีชิงเด่น อิจฉา นินทา รวมๆอยู่ในชีวิตของการนำกายไปเสาะแสวงหาปัจจัยมาเลี้ยงดูสังขาร
พอเริ่มทำงานก็ค่อยเรียนรู้ เรื่องงาน ..นั้นเมื่อทำมันก็เหนื่อยกายเป็นเรื่องปกติ แต่เหนื่อยใจ เรื่องอารมณ์นั้นเป็นเรื่องใหญ่ …เรื่องที่ต่างคนต่างมีอารมณ์ ทิฐิความเห็น อารมณ์ที่ไม่มีความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งกันและกัน นั้นแหละ ที่ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย
บางคนสะสมทรัพย์สมบัติมามากมายก่ายกอง ตายไปก็ทิ้งทรัพย์สมบัติให้ญาติลูกหลาน แย่งทรัพย์สมบัติ ด้วยต่างคนต่างก็โลภอยากได้ ได้มากได้น้อย ก็มีความไม่พอใจ โกรธเคือง ก็ไอ้เพราะทรัพย์สมบัติที่อุตส่าห์ไปหา เหลือไว้ให้คนที่อยู่ ทะเลาะเบาะแว้งก็มีให้เห็น
บางที่มีเงินมีทอง พอมี เพื่อนฝูงเดือดร้อน ญาติพี่น้องเดือดร้อน มาขอยืม ขอให้เอาไปใช้ก่อน เวลามาขอยืมก็พูดจา น่าสงสาร บีบน้ำหูตาเล็ด พอช่วยไป..ก็หายหน้าหายตา ลืมเงินทองที่จะคืน เสียอย่างงั้น แต่ก็ดีไปอย่าง ถึงเค้าไม่คืน เค้าก็พอเลี้ยงด้วยชีวิตของเค้าภาระลูกเมียเค้าไปได้ เราก็ถือว่าช่วยเค้าไป
พอชีวิตผ่านมาเราก็เห็นว่า ทุกคนต่างรักชีวิตตน มีอยู่ในสัญชาตญาณ มีความยึดถือ ทรัพย์สมบัติมีความหลง ในวัตถุยึดทั้งสิ่งที่มีชีวิตไม่มีชีวิตชัดเจนขึ้น เห็นเค้าเป็นกัน เราก็ต้องหันมาดูตัวเองให้มากขึ้น
เมื่อมาถึงวัยที่เค้าโปรโมทให้เป็นตาเป็นยาย แม้เข้าร้านเซเว่น พนักงานมันก็เรียกว่าเป็นตาไปเสียแล้ว ก็ต้องเจียมเนื้อเจียมตัว ที่เค้าอุตส่าห์เตือนสติว่า สังขารนี้ไม่เที่ยงหนอเป็นเหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ไปไหนไม่ได้ รอแค่น้ำแห้ง ติดโคลนตมเน่าเปื่อยผุพังไป
แต่นี่ก็มีสังขารที่เรี่ยวแรงที่ค่อยถดถอยลงไป ก็เพียรพยายาม ระมัดระวังระลึก ว่าต้องตายแน่นอน เราจะเอาอะไรไปกับจิตเรา นั้นก็คือ บุญกุศลบารมี ที่เพียรกระทำ เพียรที่จะสร้างสังขารวันข้างหน้าให้มันดี เพราะมันยังหยุดเกิดไม่ได้ ก็ต้องอาศัยบุญกุศลบารมี เป็นสะพานให้แก่จิต เพื่อให้พ้นทุกข์ หยุดพักการเกิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
