มะแพวา ตำนานผีเฮี้ยนแห่งพม่า
ในสมัยของกษัตริย์แบกยิดอง แห่งคอนบอง มีเรื่องเล่าถึงหญิงสาวนางหนึ่ง ชื่อว่า มาแทอู เธอมีพี่ชายชื่อ หม่อง เกียน ซิต ซึ่งทั้งสองเป็นชาวเมืองแปร ไม่นานหลังจากพ่อแม่ของทั้งสองตายจากไป มาแทอู ก็ได้อาศัยอยู่กับ หม่อง เกียน ซิต เพียงสองคนพี่น้อง และหม่องเกียนซิต ได้มีโอกาส เข้าไปทำงานเป็นเสมียนในวัง
แต่วันหนึ่งด้วยเกิดเหตุการกบฏบขึ้นในวัง
ตัวหม่องเกียนซิตเองก็ได้เข้าร่วมในการกบฎครั้งนี้ด้วย เมื่อเรื่องรู้ไปถึงหูกษัตริย์แห่งเมืองแปร พระองค์จึงสั่งให้ทหารออกกวาดล้างกบฎให้สิ้นเสียให้หมด หม่องเกียนซิต จึงได้รีบกลับไปที่บ้าน และพา มาแทอูผู้เป็นน้องสาว หนีจากกองทหารที่กำลังตามล่าอยู่ ไปตามแม่น้ำ อิระวดี พวกเค้าทั้งสองได้หนีมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่มีคนอาศัยอยู่ไม่มากนัก และเป็นหมู่บ้านที่มีทำเลที่ตั้ง ติดกับทะเล ทั้งสองจึงตัดสินใจที่จะอยู่อาศัยที่หมู่บ้านแห่งนี้อย่างเงียบๆ
มาแทอู จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น มะแพวา และหม่องเกียนซิต ได้เปลี่ยนชื่อเป็น หม่อง ซาน เหเม พวกเค้าทั้ง สองคนพี่น้อง ก็ได้จับปลา ทำประมงเพื่อเอาไปขายให้กับชาวบ้านแถบนั้นอยู่เสมอๆ
ในคืนหนึ่ง ก่อนที่จะเกิดพายุฝนฟ้าคะนองดังกึกก้องไปทั่ว หม่องซานเหเมได้ออกเรือไปหาปลาในทะเล และได้หายตัวไปนาน 3 วัน 3 คืน เนื่องจากเรือที่ออกไปนั้น ติดพายุอยู่กลางทะเล ไม่สามารถจะเข้าฝั่งได้ มะแพวาเห็นท่าไม่ดีจึงเกิดเป็นห่วงพี่ชาย ด้วยหายออกทะเลไปหลายวัน เธอจึงเอาเรือลำเล็กออกจากฝั่งเพื่อตามหาพี่ชายของเธอที่ทะเลสาบ แต่ด้วยลมที่แรงและพายุได้โหมกระหน่ำหนักมากจึงทำให้เรือของมะแพวาล่ม และจมลงสู่ก้นทะเลในที่สุด
หม่องซานเหเม เมื่อนำเรือมาถึงฝั่งได้ ก็เสียใจเป็นอันมากที่รู้ว่าน้องสาวของตนได้จมน้ำตายไปเสียแล้วด้วยเพราะออกตามหาตนเอง และยังมีชาวบ้านได้เห็นดวงวิญญาณของ มะแพวา ยังวนเวียนอยู่จึงพากันกลัว หม่องซานเหเมเมื่อยิ่งได้รู้ข่าวว่าชาวบ้านเห็นน้องของตนยังวนเวียนอยู๋ ก็ยิ่งเสียใจมากขึ้นและดื่มเหล้าหนักขึ้นในทุกๆวัน
วันหนึ่งเพื่อนของหม่องซานเหเม ได้ชวนเค้าไปที่ มหาเจย์ดีชเวดากอง เพื่อให้หม่องซานเหเม สงบสติอารมย์แต่ด้วยความเมา หม่องซานเหเม ได้หยิบแผนทองคำจากชเวดากอง
มหาเจย์ดีชเวดากอง พม่า
เมื่อมาถึงทะเลสาปที่น้องสาวของตนตาย หม่องซานเหเมจึงโยนแผ่นทองคำนั้นทิ้งลงในทะเลสาป และตะโกนด่าทอน้องสาวของตนด้วยความโกรษที่มาทิ้งตนไป ส่วนวิญญาณของมะแพวา ก็ได้กลายเป็นวิญญาณเร่รอน ด้วยเพราะโดนคำสาปจากแผ่นทองคำที่พี่ชายของตนโยนทิ้งลงในทะเลสาปใกล้กับบริเวณที่ตนจมน้ำตาย มะแพวาจึงได้ไปเข้าฝันขอเจ้าอาวาสวัดประจำหมู่บ้าน เพื่อขอความช่วยเหลือ เจ้าอาวาสจึงได้สั่งให้ชาวบ้านทำศาลและให้มะแพวา อาศัยอยู่ในสุสานของหมู่บ้าน และจากนั้นมา มะแพวาก็ได้กลายเป็น วิญญาณเฝ้าสุสาน
ต่อมาไม่นาน หม่องซานเหเม ก็ได้ตายตามน้องสาวของตนไป สาเหตุจากการดื่มเหล้ามากจนเกินไป เมื่อหม่องซานเหเมตายไป ชาวบ้นจึงได้สร้างศาล ไว้ให้ที่ทะเลสาปและเรียกว่า ตาปเวศะ หม่องซานหมี และได้กลายเป็นที่ศักการะของชาวประมง
ในช่วงปลาย ทศวรรศที่ 1990 มะแพวาได้มาเข้าฝัน ไท ทายา ซายาดอร์ ซึ่งเป็นพระภิกษุที่มีชื่อเสียงจากรัฐ กะเหรี่ยง ว่าจะออกอาละวาดกินเนื้อทารก ด้วยหิวมากและไม่ได้กินอะไรมานานเหลือเกิน พระไท ทายา ซายาดอร์ จึงแนะนำให้มะแพวา กินเนื้อสุนัขแทน
พอมีข่าวดังกล่าวออกมาทำให้ผู้คนหวาดกลัวกันมากเพราะกลัวลูกหลานจะไม่ปลอดภัย จนชาวบ้านต้องออกมาเขียนป้าย ติดไว้ที่หน้าบ้าน ว่า เนื้อทารกมันขม เนื้อสุนัขมันหวาน เพื่อปกป้องเด็กๆที่จะได้รับอันตรายจากผ๊ มะแพวา
ว่ากันว่า มะแพวา จะออกหลอกหลอนในตอนดึก ผีตนนี้จะสยายผมของเธอให้สบัดพริ้วไหวไปตามสายลม พร้อมกับแบกโลงศพเดินเข้าไปในหมู่บ้าน ก่อนจะวางโลงศพไว้ที่หน้าประตูบ้านที่มีเด็กๆอาศัยอยู่ พอรุ่งเช้าเด็กทารกในบ้านนั้นก็จะตายจากไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
