พี่น้องสองคนใส่เสื้อผ้าเก่าๆ
คนหนึ่งอายุ 10 ขวบ อีกคน 5 ขวบ
เดินทางเข้าเมืองมาขอทาน
พวกเขาหิ้วท้องที่หิวโหยมาถึงบ้านหลังหนึ่ง
คนในบ้านพูดว่า
"ต้องหางานทำถึงมีข้าวกิน
อย่าเอาแต่รบกวนคนอื่น"
เมื่อพวกเขาไปที่บ้านอีกหลัง
คนในบ้านก็พูดว่า
"เราไม่ให้เงินคนที่งอมืองอเท้า"
พวกเขาโดนปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนสุดท้ายมีคุณป้าใจดี
มอบนมสดให้ขวดหนึ่ง
สองพี่น้องนั่งลงข้างทางด้วยความดีใจ
น้องชายพูดกับพี่ชายว่า
"พี่เป็นพี่ พี่ดื่มก่อน"
ตัวพี่ชายมองตาน้องชาย
และยกนมสดขึ้นแกล้งทำเป็นดื่มลงคอ
ทั้งที่ความจริงเขาไม่ได้ดื่มแม้แต่หยดเดียว
จากนั้นก็ส่งขวดนมให้น้องชายพร้อมพูดว่า
"ทีนี้ถึงตานายบ้างแล้ว"
ตัวน้องชายยกขวดดื่มคำโตแล้วบอกว่า
"นมสดนี่อร่อยจัง"
จากนั้นพี่ชายก็รับขวดกลับมาแล้วแกล้งดื่ม
จากนั้นก็ส่งให้น้องชายอีกครั้ง
เป็นเช่นนี้วนไป
จนสุดท้ายขวดนมนั้นก็ถูกน้องชายดื่มจนหมด
โดยที่พี่ชายไม่ได้ดื่มสักหยดเดียว
แต่พี่ชายกลับมีความสุขมาก
แม้ท้องเขาจะว่างเปล่า
แต่ในใจเขาเต็มไปด้วยความสุข
ใช่หรือไม่?
ที่หลายคนสนใจแต่สิ่งที่ได้รับ
และร้องขอระหว่างการคบหากัน
คิดว่าเช่นนี้จะได้ไม่เสียเปรียบ
แท้จริงแล้วคนเหล่านี้
ไม่เคยตระหนักว่า
ต้องเสียสละถึงจะได้กลับมา
พวกเขาไม่เคยตระหนักว่า
ความสุขที่สุดไม่ใช่การรับ
แต่เป็นการให้...
ส่วนหนึ่งจากหนังสือ ความสัมพันธ์ที่ดีต้องมีการเซ้าซี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
