บางเรื่องค่ะ อย่างเช่นเวลาโดนเพื่อนตัดหน้าแย่งงานไป เราจะคิดว่า เออดีแล้วจะได้ไม่เหนื่อย งานเราก้อเต็มมือแล้ว แต่เวลานายมองจะกลายเป็นคนนี้ไม่มีไฟ ไม่กระตือรือร้นเลย แต่ถามว่าโดยรวมแคร์ไหม ก้อไม่นะคะ เมื่อก่อน ก้อคิดบวกเหมือนกันบวกจนเหนื่อยเครียดมากเวลาที่ไม่ได้ดั่งใจตัวเองก้อจะหาเหตุผลร้อยแปดว่าทำใมจนเครียด หลังๆได้อาจารย์ดีค่ะเลยเปลี่ยนแนวคิดใหม่ ทำอะไรให้คิดถึงใจของตัวเองอันดับแรก จากนั้นค่อยมาเรียงลำดับความสำคัญค่ะ เหมือนจะเห็นแก่ตัวนะคะแต่เราไม่ผิดต่องาน ผิดต่อคนอื่นก้อพอค่ะ