อัตราการว่างงานในไทยยังน่าห่วง การว่างงานระยะยาว (ว่างงานมาเป็นระยะเวลาตั้งแต่ 1 ปีขึ้นไป) มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น
ไตรมาสในมุกเก่าๆที่ผ่านมามีจำนวนแรงงานที่ว่างงานมานานกว่า 1 ปี มีจำนวนทั้งสิ้น 174,900 คน เพิ่มขึ้นจากในไตรมาสก่อนหน้าที่มีจำนวนผู้ว่างงานระยะยาว 136,288 คน ซึ่งเพิ่มขึ้นถึง 38,612 คน
และถือว่าเป็นจำนวนที่มากที่สุดนับตั้งแต่ปี 2563 ที่มีการระบาดของโควิด-19 เป็นต้นมา
โดยจำนวนแรงงานที่ว่างงานในระยะยาวที่เพิ่มขึ้นในไตรมาสที่ผ่านมาเพิ่มขึ้นใกล้เคียงกับในไตรมาสที่ 3/2564
ที่มีการล็อคดาวน์จากสถานการณ์โควิดระบาดโดยในขณะนั้นมีจำนวนผู้ว่างงานระยะยาว 171,415 คน
อัตราการว่างงานที่ทำการสำรวจในกลุ่มคนอายุ 16 ถึง 24 ปียังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ข้อมูลจากสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) ที่รายงานภาวะสังคมไทย
จนมาถึงไตรมาสที่ 1/2565 พบว่าการจ้างงานเพิ่มขึ้น 3% ทั้งในภาคเกษตรและภาคนอกเกษตร อัตราการจ้างงานลดลงเหลือ 1.5% ต่ำที่สุดนับตั้งแต่มีการระบาดของโควิด-19 ตั้งแต่ปี 2563
และใน... อัตราส่วนแนวนอนของตัวเลขนี้ก็ร้ายแรงเช่นกัน
อัตราการว่างงานของประเทศต่างๆ ในยุคนี้คือ
ประมาณ 8.1% ในสหรัฐอเมริกา 10.8% ในสหราชอาณาจักร 13.1% ในเขตยูโร 3.8% ในญี่ปุ่น 7.3 % ในเกาหลีใต้ ที่แย่กว่าคือละตินอเมริกา 21.4% (ข้อมูลปีที่แล้ว) และอินเดียสูงที่สุดที่ 43.7%
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมได้พบกับอดีตนักเรียนบางคน
ทุกคนพูดถึงการพัฒนาอุตสาหกรรมในอนาคตและทางเลือกส่วนบุคคล
และผมก็ได้แค่พูดถึงมุมมองของตัวเองบางส่วน (ที่ไม่จำเป็นต้องถูกต้อง)
1. ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลกในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเป็นความเห็นพ้องต้องกันอยู่แล้ว จงอย่าเปลี่ยนงานง่ายๆ อย่าว่าแต่เริ่มต้นธุรกิจเลย ทุกคนควรตัดสินใจเลือกตามความสามารถ(ของครอบครัว)ในการต้านทานความเสี่ยง ผู้ที่เริ่มต้นธุรกิจแล้วควรสะสมผลิตภัณฑ์และสายป่านอย่างเข้มแข็งและรวดเร็ว
ควบคุมกระแสเงินสด ฝังตัวเองอยู่ในการพัฒนาตนเอง และเตรียมพร้อมสำหรับวิกฤติฟองสบู่
เมื่อสภาพแวดล้อมการลงทุนและการเงินดีขึ้นในวิกฤตินี้ บางทีคุณอาจจะชนะ (ถ้าคู่แข่งไม่รอด ฮาาาาา)
หากคุณยังไม่ได้เริ่มต้นธุรกิจ ให้หยุดพักสักพัก
และอย่าข้ามไปเริ่มต้นบริษัทง่ายๆ หากคุณต้องก้าวกระโดด (เช่น อาจถูกเลิกจ้าง) แต่การกระโดดไปที่การเริ่มต้นที่พร้อม ในช่วงวิกฤติ....อาจต้องมีโชคลาภเข้ามาช่วย
2. Deglobalization ดูเหมือนจะเป็นข้อสรุปในเพจใหญ่ๆมาเขียนสรัปออกมาก่อนแล้ว ผมจึงไม่ขออธิบายในหัวข้อนี้มากเกินไป
ในกระบวนการปรับเปลี่ยนห่วงโซ่อุตสาหกรรมทั่วโลก จะเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ
ซึ่งจะกลายเป็นช่องทางทำมาหากินในบางอาชีพ
ในรอบวงจรเศรษฐกิจ/อุตสาหกรรมขาลงในอนาคต
ในกระบวนการสร้างห่วงโซ่อุตสาหกรรม ยิ่งวงจรการลงทุนของอุตสาหกรรมต้นน้ำมากเท่าไรก็ยิ่งหยุดได้ยากเมื่อเริ่มต้นขึ้น
แม้ว่าสัดส่วนของรายได้ที่ได้รับในห่วงโซ่อุตสาหกรรมทั้งหมดจะไม่สูง
แต่ก็ดีกว่าการจ่ายเงินปันผลระยะยาว
ผมไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นการลงทุนที่ดีที่สุดสำหรับเจ้าของกิจการหรือไม่ แต่ดูจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับบุคคลทั่วไป
3. หุ้นไม่เพียงขึ้นอยู่กับความคาดหวังของอุตสาหกรรมเท่านั้น แต่ระดับของค่าตอบแทนยังขึ้นอยู่กับความคาดหวังของอุตสาหกรรมด้วย
จากมุมมองนี้ อุตสาหกรรมทั้งหมดที่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่แต่ไม่สามารถเข้าสู่ตลาดโลกาภิวัตน์ได้
เนื่องจากหลายสาเหตุในอนาคต (โดยไม่คำนึงถึงประเทศรัสเซีย จีนและสหรัฐอเมริกา) ที่ตกอยู่ในช่วงขาลงและสามารถเริ่มฟื้นตัวได้เท่านั้น
ผมคิดว่าในฐานะปัจเจก เราควรอยู่ห่างจากอุตสาหกรรมเหล่านี้ให้มากที่สุด
เบี้ยประกันภัยส่วนบุคคลในอนาคตส่วนใหญ่จะต้องปรากฏตัวในโอกาสใหม่ ๆ ที่เกิดจากการปรับรูปร่างของห่วงโซ่อุตสาหกรรม แต่วงจรนี้จะมีไม่นานนักและจะได้รับอิทธิพลและผลกระทบอย่างมากจากนโยบาย
4. หากคุณเป็นคนที่มีประสบการณ์ในช่วงแห่งการตอบแทนจากการพัฒนาซึ่งเกิดขึ้นจากโลกาภิวัตน์เมื่อ 40 ปีก่อน พูดได้เลยว่าคุณโชคดีมาก(ฮาาา) ใครก็ตามที่ใช้ประสบการณ์ 40 ปีที่ผ่านมาในการวางแผนอนาคตแบบเส้นตรงจะพบว่าต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในตอนนี้
นักเรียนสมัยนี้ไม่ได้โชคดีเหมือนคนรุ่นในช่วงเปลี่ยนผ่านนี้
แม้ว่าจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่ก็อาจเป็นไปได้ที่พวกเขาจะวางแผนอย่างรอบคอบ เลือกอย่างรอบคอบ และลดความเสี่ยง
ความสามารถของคนหนุ่มสาวในการปรับตัวให้เข้ากับตลาดงานโดยทั่วไปเพิ่มขึ้น
คนหนุ่มสาวยอมรับสิ่งใหม่ได้อย่างรวดเร็ว มีความคุ้นเคยกับอินเทอร์เน็ตมากขึ้น และมีแรงจูงใจสูงที่จะลองใช้รูปแบบใหม่ ๆ
ตราบใดที่สังคมให้เงื่อนไขและโอกาสที่จำเป็น พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะปรับเปลี่ยนและตามทันการเปลี่ยนแปลงมากขึ้น
แต่โดยทั่วไปแล้ว วิธีพื้นฐานในการแก้ปัญหาการจ้างงาน
คือการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วอย่างต่อเนื่อง
การรวมตัวทางเศรษฐกิจจำเป็นต้องขยายตัวต่อไป เพื่อให้มีงานทำมากขึ้นพร้อมรายได้ในอุดมคติสำหรับคนหนุ่มสาว
ประเทศไทยเรายังต้องขยายการเปิดประเทศมากขึ้น(เปิดประเทศนะครับไม่ใช่ขายแผ่นดินให้ชาวต่างชาติ) เพื่อให้คนทั้งโลกกลายเป็นเวทีอาชีพสำหรับคนหนุ่มสาวในประเทศของต่างๆตนให้มากขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าหากการเติบโตทางเศรษฐกิจ สูญเสียความเร็วตามกำหนด
ไม่ว่าเราจะวางแผนอย่างรอบคอบเพียงใด ปัญหาการจ้างงานของคนหนุ่มสาวก็จะเข้าสู่ภาวะชะงักงันต่อไป
ซึ่งมันเป็นปัญหาพื้นฐาน ดังนั้นพรหมลิขิตส่วนตัวของเยาวชนทุกคนจึงสัมพันธ์กับชะตากรรมของชาติไทยอย่างใกล้ชิด คนหนุ่มสาวส่วนใหญ่ต่างเชียร์และเฟ้นหาผู้นำเพื่อการพัฒนาประเทศ
สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่าทั้งสังคมพร้อมให้ความช่วยเหลือแก่เยาวชน
และการเริ่มต้นของพวกเขาก็เป็นการเริ่มต้นใหม่ของประเทศอีกครั้งหนึ่งในอนาคต
- 19
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
